Ηλεκτροκίνηση: Η υποδομή φόρτισης και τα προβλήματά της

Οι οδηγοί ηλεκτρικών αυτοκινήτων κοιτάζουν συχνά με… ζήλια τους συναδέλφους τους, κατόχους μοντέλων της Tesla και τους πολλούς κομψούς φορτιστές τους με ισχύ φόρτισης έως και 250 kW. Τα δεδομένα από τη γερμανική εταιρεία Cirrantic, πάροχο υπηρεσιών καρτών φόρτισης με έδρα το Μόναχο, στην οποία έχουν επίσης πρόσβαση η Apple και η Google, μας δίνουν όμως, μια διαφορετική εικόνα:

«Η Tesla διαθέτει σήμερα περίπου 700 φορτιστές στη Γερμανία με ισχύ έως και 250 kW. Παρόλα αυτά ο συγκεκριμένος τεράστιος αριθμός φορτιστών δεν παρέχει στην Tesla κάποιο πλεονέκτημα», μας εξηγεί ο Διευθύνων Σύμβουλος της Cirrantic, Ulrich Heitmann. Μια ματιά στα στοιχεία της Cirrantic επιβεβαιώνει τις παραπάνω δηλώσεις, καθώς αυτή τη στιγμή υπάρχουν στη Γερμανία περίπου μόνο 740 ταχυφορτιστές, οι οποίοι ξεπερνούν το φράγμα των 250 kW. Από εκεί και πέρα, 1.243 φορτιστές είναι ισχύος μεταξύ 150 έως 250 kW, 2.427 μεταξύ 50 και 150 kW, ενώ 281 βρίσκονται κάτω από τα 50 kW.

Σε κάθε περίπτωση, όποιος θέλει να κάνει σήμερα ένα μεγαλύτερο ταξίδι με ηλεκτρικό αυτοκίνητο πρέπει προηγουμένως να το έχει σχεδιάσει προσεκτικά. Από αυτό το σημείο ξεκινά κιόλας το πρόβλημα, καθώς οπωσδήποτε δεν υπάρχει ένας σαφής χάρτης, που δείχνει όλους τους σταθμούς φόρτισης. Την ίδια στιγμή, ο χρήστης μπορεί να ήθελε να βρει έναν ταχυφορτιστή 150 kW, ο οποίος υπάρχει πιθανότητα να αποδειχθεί στην πράξη πως πρόκειται για μια στήλη 30 kW.

Επίσης, ο φορτιστής ενδέχεται να μην είναι καν διαθέσιμος ή να έχει συγκεντρώσει πολλούς ενδιαφερόμενους χρήστες, με αποτέλεσμα μια στάση για καφέ να διαρκέσει τελικά περισσότερο από μιάμιση ώρα αντί για 45 λεπτά. «Όποιος θέλει να μάθει για τις διαθέσιμες επιλογές φόρτισης προτού ξεκινήσει το ταξίδι του, μπορεί να το κάνει στη Γερμανία, για παράδειγμα, στις υπηρεσίες Charge map, Going electric, αλλά και σε ό,τι σχετικό παρέχει η εγχώρια Υπηρεσία Ομοσπονδιακού Δικτύου. Βέβαια, αν τοποθετήσει κανείς τους ψηφιακούς χάρτες τον ένα πάνω στον άλλο, θα λάβει μια σαφώς ετερογενή εικόνα, τόσο ως προς τις ακριβείς θέσεις των σταθμών φόρτισης όσο και ως προς την απόδοση, που παρέχουν», λέει ο Andreas Radics από τη συμβουλευτική εταιρεία διαχείρισης "Berylls", συνοψίζοντας το δίλημμα.



Επιπλέον, οι σταθμοί φόρτισης υψηλής απόδοσης δεν κατανέμονται ομοιόμορφα σε όλη τη χώρα. Και υπάρχουν επίσης ώρες αιχμής, όπως και στα πρατήρια καυσίμων. Απλά στις αντλίες ηλεκτρικού ρεύματος περιμένει κανείς πολύ περισσότερο μέχρι να έρθει η σειρά του…

Οι προβλέψεις διαθεσιμότητας γίνονται όλο και πιο ακριβείς

«Για να αποφευχθεί αυτό, είναι σημαντικό να περιληφθεί και ο οδηγός ενός ηλεκτροκίνητου μοντέλου στον όλο προγραμματισμό, ώστε, τελικά, να μη συναντώνται συνεχώς όλοι αυτοί οι χρήστες ηλεκτροκίνητων οχημάτων στον ίδιο σταθμό φόρτισης το απόγευμα της Παρασκευής πριν από την έξοδο του σαββατοκύριακου», λέει ο διευθύνων σύμβουλος της Cirrantic, Ulrich Heitmann. Ένα δοκιμασμένο… αντίδοτο είναι κάποιες εφαρμογές και προγράμματα λογισμικού, που ορίζουν το φορτίο σε ένα σταθμό φόρτισης ανά ημέρα και ώρα. Αυτές οι προβλέψεις διαθεσιμότητας γίνονται όλο και πιο ακριβείς, κάτι που διευκολύνει τους οδηγούς ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην εκτίμηση του βαθμού απασχόλησης ενός σταθμού φόρτισης μέσα σε μια συγκεκριμένη ημέρα της εβδομάδας και μια συγκεκριμένη ώρα. Με τις δυσλειτουργίες των σταθμών φόρτισης, τα προβλήματα νεότητας φαίνεται πως έχουν επιλυθεί. «Εντωμεταξύ, οι υποδομές στις εταιρείες EnBW, Allego, Fastned, Ionity κτλ. λειτουργούν πλέον σταθερά καλά», συμπληρώνει ο Ulrich Heitmann.

Παραπομπή στα κρατίδια του 19ου αιώνα

Επιπλέον, δε, υπάρχει και το πρόβλημα του τρόπου πληρωμής. Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων απέχουν πολύ από την υλοποίηση του ιδανικού σεναρίου της μίας και μοναδικής «κάρτας για όλους». Επιπλέον, υπάρχουν τιμολόγια, που δεν είναι όμοια μεταξύ τους, όπως επίσης και σύγχυση, που σχετίζεται με τους τρόπους πληρωμής: Τη μία φορά πρέπει να καταθέσετε τον όβολό σας μέσω εφαρμογής και smartphone, ενώ την άλλη αρκεί μια πλαστική κάρτα. Ο Andreas Radics ψάχνει και βρίσκει τις σωστές λέξεις: «Με την υποδομή φόρτισης για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα στη Γερμανία, αισθάνομαι αναπόφευκτα σαν να βρίσκομαι στα γερμανικά κρατίδια των αρχών του 19ου αιώνα. Σκεφθείτε πως 300 κρατίδια και πριγκιπάτα σχημάτιζαν εκείνη την εποχή τη γερμανική αυτοκρατορία. Οι ταξιδιώτες συνωστίζονταν συνεχώς στα σύνορα και έπρεπε συνεχώς να ταλαιπωρούνται στα τελωνεία με τα έγγραφα, που πιστοποιούσαν την ταυτότητά τους. Σήμερα, οι οδηγοί των ηλεκτρικών αυτοκινήτων βιώνουν μια σχεδόν ανάλογη κατάσταση.»