H μάχη των Plug-In: GLA 250e, X2 XDrive 25 ή XC40 T4 Recharge

BMW X2, Mercedes GLA 250 και Volvo XC40 σε μονομαχία στην κατηγορία των Plug-In

Διαφημιστικό κόλπο ή η ιδανική τεχνολογία για μια πιο εύκολη μετάβαση προς την πλήρη ηλεκτροκίνηση? Ένα ερώτημα που ταλανίζει αρκετό κόσμο όταν η συζήτηση πάει στα Plug-In υβριδικά μοντέλα. Τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα δεν βαρύνονται από το άγχος της αυτονομίας, αφού κινούνται κατά κύριο λόγω με καύσιμο και ταυτόχρονα επιτρέπουν στους κατόχους να κάνουν αρκετά χιλιόμετρα, ειδικά μέσα στην πόλη, μόνο με ρεύμα αρκεί να τα φορτίζουν. Αν και φαντάζει ιδανικό για ανθρώπους που κατά κύριο λόγω κυκλοφορούν σε αστικό περιβάλλον, αλλά κάνουν κι αποδράσεις όταν τους δοθεί η ευκαιρία και παρότι επιδοτούνταν από το πρόγραμμα «Κινούμαι ηλεκτρικά»  στη χώρα μας δεν γνώρισαν ιδιαίτερη άνθηση στην ιδιωτική χρήση. Βέβαια ούτε στην Ευρώπη κατάφεραν να κλέψουν μεγάλες πωλήσεις από τους κλασσικούς κινητήρες ή τα αμιγώς ηλεκτρικά και παρόλο που εταιρίες, όπως η BMW, συνεχίζουν να αναπτύσσουν εκδόσεις PHEV κάποιες άλλες δεν είναι τόσο σίγουρες.
 

Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το »

Volvo XC40 T4 Recharge: Γνήσιο SUV με εκπληκτική ηλιοροφή

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Volvo, που αν κι έκανε ένα mini λίφτινγκ στο XC40, με τη μεγαλύτερη αλλαγή να είναι το νέο infotainment που τρέχει λογισμικό Android Automotive OS και διαθέτει λειτουργίες της Google, δεν το τοποθέτησε στην Plug-in έκδοση (όλες οι άλλες το έχουν κανονικά).



Δεν ξέρουμε αν αυτό δείχνει έλλειψη εμπιστοσύνης στο μέλλον της συγκεκριμένης τεχνολογίας, αλλά αναγκάζει τους εν δυνάμει κατόχους να χρησιμοποιήσουν το σχετικά απαρχαιωμένο λογισμικό SensusSystem, το οποίο αντιμετωπίζει προβλήματα τόσο με τις φωνητικές εντολές, όσο και με τη πλοήγηση, ενώ τα γραφικά του δεν είναι και τα πιο ευκρινή. Στο συγκριτικό μας, το Volvo XC40 T4 Recharge είναι το μοναδικό μοντέλο με «γνήσιο» σχεδιαστικά αμάξωμα SUV, με το πλεονέκτημα του να φαίνεται στο χώρο του πορτμπαγκάζ, όπου χωράει ένα ολόκληρο ποδήλατο χωρίς να χρειαστεί αποσυναρμολόγηση.



Πολύ καλή κι η θέση οδήγησης, που είναι αρκετά ψηλή, προσφέροντας εξαιρετική ορατότητα, αλλά τα καθίσματα χάνουν πόντους από τη μειωμένη πλευρική στήριξη και τα κεκλιμένα εμπρός προσκέφαλα που βάζουν σε μια περίεργη γωνία το κεφάλι.Πάντως τα πίσω προσκέφαλα μπορούν να «πέσουν», με το πάτημα ενός κουμπιού από την κεντρική οθόνη αφής, αρκεί να το βρει κάποιος μέσα στο ανοργάνωτο και με μικρά εικονίδια μενού του λογισμικού.

Γενικά οι περισσότερες λειτουργίες γίνονται μέσω της οθόνης, κάτι που μπορεί να αποσπάσει την προσοχή του οδηγού από το δρόμο. Όσο εκνευρισμό προκαλεί η μάθηση του λογισμικού, τόσο ευχαρίστηση εντύπωση κάνει η στάνταρ ηλιοροφή στην έκδοση Ultimate, η οποία ακόμη και στα 100 χλμ/ώρα, αποδεικνύεται ασυνήθιστα αθόρυβη, επιτρέποντας στην καμπίνα να περάσει ένα ελαφρύ αεράκι που δεν γίνεται κουραστικό.



Το Volvo XC40 T4 Recharge ήταν το μόνο μοντέλο του συγκριτικού που δεν εφοδιαζόταν με head-up Display και δυνατότητα χειροκίνητης αλλαγής ταχύτητας, ενώ ήταν το μοναδικό με ελαστικά τεσσάρων εποχών. Αν και τα συγκεκριμένης τεχνολογίας λάστιχα συνήθως αποτυγχάνουν στις δοκιμές πέδησης κι αποφυγής, ενώ δημιουργούν κι αρκετό θόρυβο, τα  Michelin Cross Climate που φόραγε το δικό μας μοντέλο, έγραψε εντυπωσιακά καλά νούμερα στο φρενάρισμα που έκαναν την πιο «αγωνιστική» BMW να ιδρώσει.  Η ποιότητα κύλισης είναι καλή χωρίς όμως να ενθουσιάζει, με το βάρος να γίνεται αισθητό, ενώ το ελαφρύ τιμόνι προσφέρει μέτρια πληροφόρηση. Η ηλεκτρονικά περιορισμένη τελική των 180 χλμ/ώρα δεν ενοχλεί, αφού είναι αρκετή για να κινείται σβέλτα το μοντέλο, ενώ μέχρι και τα 130 χλμ/ώρα μπορεί να επιταχύνει μόνο με τη μπαταρία, αρκεί βέβαια να είναι φορτισμένη.