Πως είναι να οδηγείς στους άναρχους δρόμους της Ινδίας?
Διαβάστηκε από 14491 αναγνώστες - 11/5/2020
Η Ινδία είναι για εμάς, ένας εντελώς άγνωστος, ένας άλλος πλανήτης, ένας απομακρυσμένος γαλαξίας. Η κυκλοφορία δε λειτουργεί εδώ με κανόνες, ενώ τα φανάρια είναι περισσότερο... συστάσεις συμπεριφοράς. Εμείς οδηγήσαμε και σας μεταφέρουμε το ...χάος!
Με την πρώτη ματιά δεν υπάρχει κανένα παράπονο για τους χάρτες της Google (Google Maps). Περί τα 1.479 χιλιόμετρα και 22 ώρες 16 λεπτά ανέφεραν οι πληροφορίες. Ωστόσο, όποιος θέλει πραγματικά να ταξιδέψει με το αυτοκίνητο από τη Βομβάη στο Δελχί, θα πρέπει να υπολογίζει λίγο περισσότερο χρόνο. Ίσως και «πολύ περισσότερο χρόνο». Γιατί έπειτα από μερικά χιλιόμετρα η πρόβλεψη του συστήματος πλοήγησης αποδεικνύεται ότι πέφτει λίγο έξω. Την ιδια στιγμη, εμείς παίρνουμε τα πρώτα μαθήματά μας για την οδήγηση αυτοκινήτων στην Ινδία. Τίποτε δε λειτουργεί όπως είχε προγραμματιστεί. Και τα πάντα διαρκούν περισσότερο, πολύ περισσότερο. Πολύ, πολύ περισσότερο για να είμαστε ειλικρινείς...
Η Ινδία είναι λοιπόν κάτι εντελώς πρωτόγνωρο για τον ευρωπαίο οδηγό. Και αυτό το μόνιμο μποτιλιάρισμα στη Βομβάη είναι η πιο απλή άσκηση, ακόμα κι αν σε δρόμο τεσσάρων λωρίδων κινούνται το ένα δίπλα στο άλλο τις περισσότερες φορές οκτώ αυτοκίνητα, την ίδια στιγμή που ανάμεσα σε όλα τα οχήματα στριμώχνονται εκατοντάδες tuk-tuk και χιλιάδες σκούτερ.
Οι περισσότεροι κανόνες εδώ δεν τηρούνται και όλα κρίνονται με βαση τον όγκο στο δρόμο. Οι πεζοί είναι υποδεέστεροι των ποδηλατών, οι ποδηλάτες των μοτοποδηλάτων, τα μοτοποδήλατα των tuk-tuk, των οποίων οι οδηγοί προσέχουν τα αυτοκίνητα και ακόμα και σε ένα Skoda Kodiaq, που είναι αμαρτωλά ακριβό για τα ινδικά πρότυπα, σας συνιστούμε να δίνετε προτεραιότητα στα λεωφορεία, τα οποία είναι πάντα γεμάτα, αλλά και στα φορτηγά, που στολίζονται σα λατέρνες.
Και οτιδήποτε δε μπορεί να το ρυθμίσε ο απλός νόμος του δρόμου, οι Ινδοί επιθυμούν να το αφήσουν στη θρησκεία - άλλωστε, μόνο τυχαίο δεν είναι ότι πιστεύουν ακράδαντα ότι, αφού πεθάνουν, γεννιούνται και πάλι.
Και με τον ίδιο τρόπο οδηγούν κιόλας. Όταν έξω από τα όρια των πόλεων, χαλαρώνει κάπως η κίνηση και κυλά καλύτερα, υπάρχουν άλλοι κίνδυνοι, που φρενάρουν το ρυθμό. Αγελάδες, γάιδαροι, γουρούνια και καμήλες ακόμα και στις επαρχιακές οδούς, οδηγοί «φαντάσματα», οι οποίοι κυκλοφορούν χωρίς φώτα ή ταχύτητες - δεν υπάρχει κάτι που δε θα δείτε μεταξύ Βομβάης και Δελχί.
Όσο περισσότερο απομακρύνεται κανείς από τις πόλεις, τόσο περισσότερο αλλάζουν οι κλίμακες. Ακόμα και ένα Suzuki Alto φαίνεται ξαφνικά απίστευτα ευρύχωρο, όταν κατά τα άλλα ολόκληρες μεγάλες οικογένειες συμπιέζονται σε ένα μικρό tuk-tuk ή βρίσκονται καθ οδόν πέντε άτομα πάνω σε ένα σκούτερ. Επίσης, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι υπάρχει τεράστια δημοσιότητα για το Renault Triber, το οποίο δεν έχει μήκος μεγαλύτερο από τέσσερα μέτρα, αλλά παρέχει τρεις σειρές θέσεων για επτά ενήλικες. Εδώ είναι η πολυτέλεια. Ακόμα και ένα κακοδιατηρημένο μικρό αυτοκίνητο είναι ένα σύμβολο κοινωνικής κατάστασης, όταν θεωρείται πρόοδος για τους περισσότερους ανθρώπους ότι, δε χρειάζεται πλέον να περπατούν ξυπόλητοι ή με σαγιονάρες.
Πρόκειται ακριβώς για μια χώρα, όπου οι τιμές του 60% των νέων αυτοκινήτων κυμαίνονται σε τιμές μεταξύ 6.250 και 12.500 ευρώ.
Παρόλο που είναι απελπιστικά υπανάπτυκτη, η Ινδία ως χώρα αυτοκινήτων βρίσκεται στην κορυφή της λίστας - ειδικά αφού το μοτέρ... ανάπτυξης στην Κίνα έχει τραυματιστεί. Όταν στη Γερμανία αντιστοιχούν 557 αυτοκίνητα σε 1000 κατοίκους και 155 κατά μέσο όρο σε όλον τον κόσμο, στην Ινδία δεν αναλογούν ούτε καν 30 σε 1.000 κατοίκους. Οι δυνατότητες για μια χώρα με σχεδόν 1,4 δισεκατομμύρια κατοίκους είναι αντίστοιχα μεγάλες. Ακόμα κι αν η οικονομία έχει υποχωρήσει πάλι, η αγορά με 3,4 εκατομμύρια νέες πωλήσεις πέρυσι ήταν περίπου τόσο μεγάλη όσο στη Γερμανία.
Πάντως, υποδομή υπάρχει. Για το Skoda Kodiaq, οι προμήθειες στο δρόμο από τη Βομβάη προς το Δελχί είναι εγγυημένες: Σήμερα κιόλας υπάρχουν 50.000 σταθμοί ανεφοδιασμού και έξι φορές περισσότεροί θα κατασκευαστούν μέσα στα επόμενα χρόνια.
Ενώ είναι εκπληκτικά σύγχρονοι και τουλάχιστον έχουν δυτικά πρότυπα σε ό,τι αφορά στο εξωτερικό τμήμα τους, οι πολλοί σταθμοί εξυπηρέτησης αυτοκινητιστών κατά μήκος των οδών μεγάλων αποστάσεων έχουν τις ιδιαιτερότητές τους: Ένα ερειπωμένο κτίριο δίπλα από το ξενοδοχείο, το οποίο δε διαθέτει δωμάτια, παρά μόνο λίγες καρέκλες στο σκονισμένο χώρο μπροστά από την πόρτα, υπαίθρια κουζίνα στην ύπαιθρο και καυστήρα αερίου για το απαραίτητο τσάι, που παραδοσιακά προσφέρεται εδώ σε πήλινα κύπελλα. Κι αν αυτά είναι πάρα πολύ περιπετειώδη για εσάς, μπορείτε να αγοράσετε σακουλάκια με τσιπς και cola της μάρκας Thumbs up.
Ενώ οι Ιάπωνες κυριαρχούν στην αγορά με τη Suzuki και τον τοπικό συνεργάτη Maruti, επικρατώντας μάλιστα των…ντόπιων παικτών Tata και Mahindra, και οι Κορεάτες έχουν αποκτήσει τεράστια δύναμη στην αγορά μέσα σε λίγα χρόνια, ενώ οι Ευρωπαίοι υστερούν αισθητά. Εντάξει, στην κατηγορία των πολυτελών αυτοκινήτων οι Mercedes, BMW και Audi δίνουν το ρυθμό. Και όταν τα χρήματα -από παλιότερα- των... μαχαραγιάδων ή -και πιο πρόσφατα- των εκατομμυριούχων της ηλεκτρονικής εποχής, δεν επενδύονται σε μία Rolls-Royce, τότε αυτά φτάνουν στα ταμεία των Porsche, Ferrari, Lamborghini ή McLaren. Όχι ότι θα μπορούσε κανείς να αρχίσει ξαφνικά να οδηγεί τέτοια αυτοκίνητα...
Επιστροφή στο ταξίδι μας όμως. Τα προγραμματισμένα 1.479 χιλιόμετρα από την πρώτη ματιά στους χάρτες της Google έχουν γίνει πια περίπου 2.200 εξαιτίας αποκλεισμένων ή ανύπαρκτων δρόμων - και αντί για 22 ώρες, είμαστε τώρα στο δρόμο για πέμπτη μέρα. Η πιο σημαντική ιδιότητα είναι, παρεμπιπτόντως, η ανθεκτικότητα. Σε πολλά σημεία τους τα αυτοκίνητα που κατασκευάζονται, από και για την Ινδία, έχουν σχεδιαστεί για να είναι σημαντικά πιο σταθερά - διαφορετικά δε θα επιβίωναν ούτε ενός ταξιδιού από το Βομβάη στο Δελχί. Όσο καιρό κι αν αυτό διαρκεί...
Η Ινδία ονειρεύτεται το Triber
Η Renault έχει στην Ινδία πολύ καλή φήμη και με το πολύ μικρό μοντέλο Kwid κατέκτησε πριν από τρία χρόνια την αγορά.
Οι Γάλλοι είναι οι πιο ισχυροί Ευρωπαίοι στην ινδική αγορά. Το νεότερο εισαγόμενο μοντέλο είναι το Triber, που έχει μήκος σχεδόν 4 μέτρων, χώρο για συνολικά 7 επιβάτες, μία τεράστια οθόνη (που αρέσει στους Ινδούς) και στοιχίζει στην ασιατική χώρα περίπου 6.500 ευρώ.
