Πώς η αυτόνομη οδήγηση θα διώξει την ναυτία που φέρνουν οι στροφές;
9/12/2020
Τα αυτοκίνητα πρέπει να εξασφαλίζουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη άνεση στον οδηγό και τους συνεπιβάτες. Πώς γίνεται, λοιπόν, να περιοριστεί η ανυπόφορη ζαλάδα και ναυτία που προκαλούν τα μεγάλα ταξίδια και οι στροφές. Ο «γρίφος» που πρέπει να λύσουν τα αυτόνομα οχήματα του μέλλοντος.
Υπάρχει κανείς που δεν έχει αναγκαστεί να βρεθεί στο κέντρο των πίσω καθισμάτων; Επειδή πολύ δύσκολα θα απαντήσει κάποιος «όχι», είναι σύνηθες φαινόμενο αυτή η δυσάρεστη αίσθηση ναυτίας και ζαλάδας. Η διαφορά άνεσης των συνεπιβατών που βρίσκονται στα παράθυρα σε σχέση με εκείνον που κάθεται στο κέντρο είναι τεράστια, ειδικά εφόσον έχουμε να κάνουμε με ταξίδια μεγάλων αποστάσεων σε βουνά και δύσβατους δρόμους. Ακόμη και για ο συνοδηγός που προσπαθεί να διαβάσει το βιβλίο του, μπορεί να νιώσει κάτι αντίστοιχο.
«Η ζαλάδα και η ναυτία είναι μία μεγάλη πρόκληση στην διαδικασία ανάπτυξης αυτόνομων οχημάτων» δηλώνει ο καθηγητής Heinrich Bülthoff, Ομότιμος Διευθυντής στο Ινστιτούτο Max Planck για τη Βιολογική Κυβερνητική στο Tübingen της Γερμανίας. «Όταν σκεφτόμαστε κλειστές καμπίνες, οι οποίες στο μέλλον μπορεί να χρησιμεύσουν σαν κάποιο είδος φορητού γραφείου για καλύτερη αξιοποίηση του χρόνου ταξιδιού, πρέπει να λύσουμε αυτό το πρόβλημα», αναφέρει.
H ακριβής αιτία της ταξιδιωτικής ναυτίας δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί οριστικά. Μια υπόθεση θέλει τον λόγο να αφορά την σύγκρουση αισθήσεων και την άγνοια που έχουμε στον δρόμο. Ουσιαστικά, τα δεδομένα της κίνησης και το αποτέλεσμα αυτής είναι στοιχεία τα οποία μπορεί να γνωρίζει κάποιος άλλος στο αυτοκίνητο πλην του οδηγού. Επομένως, θα ήταν πολύ χρήσιμο εάν οι επιβάτες του οχήματος λάβουν όσο το δυνατόν ακριβέστερες πληροφορίες για την κυκλοφορία του. Τέτοια ενημέρωση μπορεί να αφορά την επιτάχυνση, μία στροφή που ακολουθεί, το απότομο φρενάρισμα και ούτω καθεξής.
Στο παρελθόν, ορισμένες μελέτες έδειξαν ήδη ότι ακόμη και η απλή παρουσία των φλας που αναβοσβήνουν πριν από μια στροφή μπορούν ήδη να προκαλέσουν ελαφρά μείωση του κινδύνου ζαλάδας και «ανακατέματος» στο στομάχι μας. Θα αρκούσε λοιπόν να παρέχουμε στους επιβάτες οπτικές πληροφορίες μέσω μιας οθόνης για την επίλυση του προβλήματος; Επιστήμονες που συνεργάζονται με τον καθηγητή Bülthoff έχουν διερευνήσει αυτήν την προοπτική. Οι ερευνητές ζήτησαν από εθελοντές να καθίσουν σε προσομοιωτή οδήγησης. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας γυαλιά εικονικής πραγματικότητας, οι συμμετέχοντες μεταφέρθηκαν σε ένα εικονικό όχημα στο οποίο έλαβαν οπτικές προσομοιώσεις μιας συγκεκριμένης διαδρομής. Σε ένα στάδιο του test, οι συμμετέχοντες είδαν επίσης «συννεφάκια» και φωτεινές ενδείξεις να κινούνται κατά μήκος των πλευρών και του δαπέδου του του αυτοκινήτου. Αυτές οι οπτικές εγγραφές προορίζονταν να παρέχουν πρόσθετες οπτικές πληροφορίες σχετικά με την επιτάχυνση, την επιβράδυνση και τις επερχόμενες στροφές.
Παρόλα αυτά, το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό, δηλώνουν οι επιστήμονες: «Δεν παρατηρήσαμε κανέναν περιορισμό της πιθανής ζαλάδες στις προσομοιώσεις», τονίζει ο Ksander de Winkel, επικεφαλής της μελέτης, ο οποίος διεξάγει τώρα έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Ντελφτ, Ολλανδία. «Σε κάθε περίπτωση, δεν υπήρχε θετικό αποτέλεσμα πέρα από αυτό που μπορεί να επιτευχθεί απλώς κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο», προσθέτει. Ο De Winkel αντλεί δύο συμπεράσματα από τα αποτελέσματα της μελέτης. Είτε χρειάζονται πρόσθετες αισθητηριακές πληροφορίες σχετικά με τη διαδρομή, που θα ενεργοποιούν άλλες αισθήσεις όπως την ακοή με συγκεκριμένα ηχητικά σήματα ή ειδικά διαμορφωμένους κραδασμοούς, «είτε πρέπει να εξετάσουμε το ενδεχόμενο οι προηγούμενες παραδοχές σχετικά με την προέλευση της ναυτίας να είναι ελλιπείς, πράγμα που σημαίνει ότι η για την ζαλάδα ευθύνονται άλλοι παράγοντες» καταλήγει.
Από την πλευρά του, ο Bülthoff δηλώνει ότι τα αυτόνομα οχήματα πρέπει να μπορούν να κινούνται όσο το δυνατόν πιο αθόρυβα στην οδική κυκλοφορία. «Οι πολιτικοί εργάζονται συχνά σε ένα ενώ ταξιδεύουν με αυτοκίνητο. Αλλά συνήθως έχουν εξαιρετικά καλά εκπαιδευμένους οδηγούς, που προλαμβάνουν καταστάσεις και οδηγούν με ήρεμο στυλ». Εξάλλου, κατά την ανάπτυξη αυτόνομων οχημάτων, πρέπει πάντα να διασφαλίζεται ότι υπάρχει επαρκής ορατότητα έξω, ειδικά όσον αφορά τον δρόμο που κατευθυνόμαστε. «Αν πάλι, αντί να ακολουθηθεί η κλασική απλή διαδρομή με ευθείες, αλλά υπάρχουν πολλές στροφές, οι επιβάτες πιθανότατα δεν θα μπορούν να αποφύγουν να κλείσουν τους υπολογιστές και τα αρχεία τους και να κοιτάξουν προς τα έξω από το όχημα στο δρόμο».
Όπως αντιλαμβάνεστε, θέλει δουλειά πολλή να...φύγει η ζαλάδα.
Short Videos