Βάζουμε τον παγκόσμιο πρωταθλητή της F1 και σούπερ σταρ της Mercedes Lewis Hamilton, πίσω από τιμόνι μιας 300 SL και τον ανακρίνουμε..
Ο Lewis είναι ευδιάθετος. Ο πέντε φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής της Φόρμουλα 1, μπαίνει στο θρυλικό Gullwing 300 SL και μου χαμογελά. Πίσω στη χρυσή δεκαετία του 50, σε μια ηλιόλουστη μέρα κοντά στην Κυανή Ακτή, με ένα τέτοιο αυτοκίνητο πλημμύριζες από συναισθήματα ευχαρίστησης. Αλλά τώρα δεν ανεβαίνουμε ψηλά στον παραλιακό δρόμο προς το Μονακό, όπως ο Cary Grant και η Grace Kelly, αλλά βρισκόμαστε στην Αγγλία στην πίστα της Formula 1 του Silverstone, όπου η Mercedes γιορτάζει 125 χρόνια μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Ο Χάμιλτον δυσκολεύεται να βάλει την πρώτη ταχύτητα.. «Ο συμπλέκτης είναι πολύ μαλακός», χαμογελάει απολογητικά. Περιστασιακά, χαιρετάει τον Toto Wolff, κατά την έξοδο του από το box. Το αφεντικό της ομάδας της Mercedes κάνει σαν μικρό παιδί. "Ο Toto αγαπά πολύ αυτές τις συναντήσεις", λέει ο σούπερ σταρ. Η έξοδος από τα pit πλησιάζει. Ο Hamilton πατάει γκάζι. Ο κινητήρας ουρλιάζει σαν ένα εργοστάσιο παραγωγής ιπποδύναμης, που δεν είναι ποτέ απασχολημένο και πάντα ζητάει περισσότερα.
-Lewis, έχεις οδηγήσει ποτέ αυτό το αυτοκίνητο?
-Όχι ποτέ, αλλά πάντα το ήθελα. Με ενθουσιάζει που έχει μόνο τέσσερις ταχύτητες, εξαιρετικό.
-Πώς το αισθάνεσαι στην οδήγηση?
-Ο κινητήρας είναι πολύ δυνατός, τον ακούω πολύ έντονα.. Ο μπροστινός άξονας σε δυσκολεύει πάντως στις στροφές.
-Σου αρέσουν τα vintage αυτοκίνητα?
-Ναι, τα λατρεύω τα κλασικά αυτοκίνητα! Ακόμη και στο παρελθόν, μόνο πολύ πλούσιοι άνθρωποι θα μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά ένα τέτοιο αυτοκίνητο. Οι υπόλοιποι μπορούσαν μόνο να τα ονειρευτούν. Το ίδιο ισχύει και για τα αγωνιστικά αυτοκίνητα όπως το Mercedes W 196, το πρώτο αυτοκίνητο της Mercedes που κέρδισε Παγκόσμιο τίτλο. Εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι της καταγωγής μου δεν θα είχαν καταφέρει ποτέ να οδηγήσουν ένα τέτοιο αυτοκίνητο.
-Θυμάσαι το πρώτο σου αυτοκίνητο?
-Ναι, ήταν το αυτοκίνητο του πατέρα μου, ένα Vauxhall Cavalier. Από το πίσω κάθισμα πάντα τον παρακολουθούσα να στρίβει, να αλλάζει ταχύτητες.. Είμαι πολύ οπτικός τύπος, παρατηρώ κάτι και έπειτα μπορώ να το κάνω. Μερικές φορές με άφηνε να οδηγώ, μέσα από την αγκαλιά του.
-Το πρώτο δικό σου αυτοκίνητο?
-Ένα Mini. Βασικά, ήθελα να αγοράσω ένα Corsa δέκα ετών για 2.000 λίρες Αγγλίας, αλλά τότε ο πατέρας μου, μου έκανε έκπληξη με ένα νέο Mini. Ευτυχώς, γιατί ήταν πιο ασφαλές..
-Και η πρώτη σου Mercedes?
-Ένα C coupe. Ήταν φανταστικό, το να αποκτήσω ένα υπέροχο αυτοκίνητο από τη Mercedes στην ηλικία των 19.
-Ποια είναι η αγαπημένη σου Mercedes σήμερα?
-Το W-120 Pontoon180 του 1958. Είναι απλά κομψό. Και φυσικά αυτό το αυτοκίνητο εδώ που οδηγούμε, αλλά όχι σε μπλε.. Το μπλε δεν είναι το χρώμα μου. Θα το προτιμούσα σε ένα όμορφο κόκκινο, με κρεμ εσωτερικό και οροφή για μικρότερο βάρος. Όπως ακριβώς έκαναν και στην Καλιφόρνια, εκείνη την εποχή.
«Ας αλλάξουμε θέμα. Ο Hamilton είναι σήμερα ο καλύτερος εν ενεργεία οδηγός της Formula 1 με πέντε παγκόσμια πρωταθλήματα και 75 νίκες.»
-Πιστεύεις πως είσαι τέλειος στο τιμόνι?
-Όχι φυσικά.. Στην πραγματικότητα, είναι η ατέλεια που σε κάνει δυνατό και διαφορετικό. Όλοι οι οδηγοί κάνουν λάθη. Έχω κάνει ήδη 1000 εκκινήσεις και παρόλα αυτά δεν κατάφερα να κερδίσω στην Αυστραλία, αλλά πιστεύω πολύ σε εμένα και δεν εγκαταλείπω ποτέ. Ακόμα και όταν η Ferrari απομακρύνεται, συνεχίζω να πιστεύω. Λέω στον εαυτό μου, συνέχισε να αγωνίζεσαι, μην σταματάς, όλα μπορούν να αλλάξουν. Μπορώ μόνο να πω ότι αγαπώ αυτές τις κοντινές μονομαχίες ρόδα με ρόδα. Δεν συμβαίνει συχνά να βρεθώ σε στενή μάχη με Ferrari, αλλά μου αρέσει.
-Πως μπορείς να πετύχεις αυτόν τον κρίσιμο γύρο στα προκριματικά?
-Ένας γύρος προκριματικών είναι μοναδικός. Εκεί βρίσκεσαι σε έναν άλλο κόσμο, παίζεις με τα όρια. Είναι δύσκολο να το περιγράψω.. Είναι σαν να κάθεσαι σε ένα μπαλόνι ζεστού αέρα γεμάτο με φυσαλίδες που πετούν όλο και ψηλότερα. Συνεχίζεις να το φουσκώνεις, αλλά δεν πρέπει να σκάσει.. Το να φτάσεις στο όριο μπορεί να κάνει τη διαφορά, αλλά μερικές φορές οδηγεί σε έκρηξη.
-Και πώς οδηγεί ένας πέντε φορές παγκόσμιος πρωταθλητής στην κίνηση?
-Δεν οδηγώ πολύ συχνά, αλλά όταν οδηγώ, είμαι χαλαρός, όπως ακριβώς είμαστε τώρα. Όλοι όσοι γνωρίζω, αγαπούν τα test drive, λατρεύουν να κάθονται στον προσομοιωτή. Εγώ όχι… Ολοκληρώνομαι με τον ανταγωνισμό, στα προκριματικά, στον αγώνα.. Και γι αυτό πιθανότατα δεν μου αρέσει να οδηγώ σε κανονικούς δρόμους. Προσπαθώ να το αποφύγω αν μπορώ..
-Αλλά τότε πρέπει να είσαι καλός συνεπιβάτης.
-Ναι, μου αρέσει να κοιμάμαι στο αυτοκίνητο. Δεν μπορώ παρά να θυμηθώ μια κατάσταση όπου ήμουν πραγματικά φοβισμένος. Πρέπει να ήμουν 15 ετών κα κατευθυνόμουν με ταξί σε έναν αγώνα kart στην Ιταλία. Ο ταξιτζής ήταν εντελώς εξαντλημένος, πιθανότατα είχε εργαστεί ολόκληρο το βράδυ. Ξαφνικά έχασε τον έλεγχο και το αυτοκίνητο έφυγε προς τα αριστερά. Ξύπνησε, αλλά έκανε το ίδιο λίγο αργότερα.
-Είσαι fan των e-cars?
-Ναι, έχω παραγγείλει τη νέα E-Mercedes τώρα. Λατρεύω αυτά τα αυτοκίνητα, ακόμα και η Formula Ε είναι διασκεδαστική για μένα, τα αυτοκίνητα γίνονται όλο και καλύτερα κάθε χρόνο. Βλέπω τους αγώνες, είναι συναρπαστικό να παρατηρείς το μέλλον των αγωνιστικών αυτοκινήτων.
-Kαι το μέλλον των αυτοκινήτων..
-Ακριβώς, αν και μου αρέσει αυτή η ιδιαίτερη μυρωδιά των παλαιών αυτοκινήτων σαν αυτό, αγαπάω και την ιδιαίτερη μυρωδιά των go-karts. Η μυρωδιά αυτή δεν υπάρχει πλέον στα σύγχρονα αυτοκίνητα της Formula 1. Όταν έβγαινες από έναν αγώνα kart, συνέχιζες να μυρίζεις λάδι για αρκετή ώρα. Μου λείπει αυτό, όλα είναι τόσο καθαρά και πολιτισμένα σήμερα..
-Υπάρχει έλλειψη διασκέδασης?
-Νομίζω ότι μπορείς να διασκεδάσεις. Αλλά είμαι βέβαιος ότι η βασική ουσία του μηχανοκίνητου αθλητισμού χάνεται. Είμαι παιδί της δεκαετίας του 80. Για τη νέα γενιά παιδιών δεν υπάρχει πρόβλημα, γιατί δεν γνωρίζουν την καλή παλιά μυρωδιά του παρελθόντος και τον τρελό ήχο των δέκα-κυλίνδρων κινητήρων. Βρισκόμουν στο Spa το 1996 και άκουσα το ουρλιαχτό του 10κύλινδρου κινητήρα του Michael Schumacher. Αυτή ήταν μια από τις καθοριστικές στιγμές στη ζωή μου, γι αυτό και έγινα οδηγός της F1. Σίγουρα, δεν είναι αυτό που ακούτε στη Formula E. Οι άνθρωποι χρειάζονται πάντα συναισθήματα, αγγίγματα, μυρωδιές, ήχο, που δεν τα έχουν πια.
