Συνέντευξη με έναν Συνταξιούχο

Ήταν σαφές πως η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του ήταν σε χαμηλό επίπεδο. Από μια μεριά είχε δίκιο να τα βλέπει έτσι. Η “χρηματιστηριακή” αξία τους σήμερα δεν ξεπερνά κατά πολύ τα 1.500 ευρώ. Μπορεί και λιγότερα. Αυτοκίνητα 20ετιας και βαλε, με καντάρια κουρασμένα χιλιόμετρα, και αδιάφορα πλέον χαρακτηριστικά.
-Κι όμως.. της απάντησα! Αυτοκίνητα σαν εσένα έχουν την γοητεία της ιστορίας που κουβαλάνε, που συνεχίζουν ακόμα να κουβαλάνε για να είμαστε ακριβής.

Σε μια περίοδο που τα πιο πολλά “αδελφάκια” τους έχουν γίνει παλιοσίδερα σε μάντρες, αυτά είναι εκεί για να σε συντροφεύουν στις ιδιαίτερες αλλά και καθημερινές διαδρομές της ζωής σου.
 
Στο δρόμο
Της ζήτησα να πάμε μια βόλτα και το αποδέχτηκε. Μόλις κάθομαι στο κάθισμα της κατανοώ πως έχει χάσει εντελώς την απορροφητικότητά του και σίγουρα θα σε κουράζει σε μεγάλες διαδρομές.
Παίρνει μπροστά και ακούς τον θόρυβο που κάνουν τα χρόνια της λειτουργίας του. Σίγουρα δεν είναι και καλό-συντηρημένη. Τα φώτα της είναι βαριά και αχνά και σε δυσκολεύουν ενώ όλα τα πλαστικά μέρη μέσα στο αυτοκίνητο τρίζουν βγάζοντας έναν μόνιμο psychedelic ρυθμό στην διαδρομή. Ο κινητήρας της, τραχύς και παραμελημένος, επιταχύνει αργά και βαριά... Σου δείχνει έμπρακτα ότι έχουν περάσει χρόνια από πάνω της και τα μέταλλα είναι κουρασμένα. Χαμηλώνουμε την ταχύτητα μας και προσδίδουμε τιμή στις δυο εκατοντάδες χιλιάδων χιλιομέτρων που έχει περπατήσει αυτός ο συνταξιούχος της αυτοκίνησης. Αρχίζεις και κοιτάς το εσωτερικό του αυτοκινήτου. Το σαλόνι δείχνει πραγματικά την αισθητική μιας παλιάς εποχής, που έχει περάσει όμως ολόκληρη από πάνω της. Ξεκολλημένες ταπετσαρίες, φθαρμένα πλαστικά, βλάβες σε ηλεκτρικά είναι τα πρώτα που παρατηρώ...
Έτσι αρχαία όπως δείχνει η σχεδίαση του εσωτερικού του σαν εικόνα σήμερα, η κακομεταχείριση του έλειπε! Για κανέναν δεν είναι δύσκολο να πάρει ένα πανί καθαρισμού και να περιποιείται το αυτοκίνητο του, αλλά τα χρόνια της ηλικίας του για κάποιους λειτουργούν αποτρεπτικά. Θα έπρεπε ως σεβασμό στην ηλικία του όμως, να του προσφέρονται extra περιποιήσεις!    
Ο επιλογέας των ταχυτήτων δουλεύει πλέον στο περίπου, αφού η ακρίβεια έχει πάει περίπατο και νιώθεις πως οι ντίζες είναι στραβές. Τα ελαστικά του καταλαβαίνεις από τα πρώτα μέτρα πως είναι φθαρμένα, έως καραφλά αφού η πρόσφυση του αυτοκινήτου είναι υπό συζήτησιν... Πράγμα το λιγότερο ανεπίτρεπτων, αφού ελαστικά υπάρχουν πολλά στην αγορά και σε ιδιαιτέρως οικονομικές τιμές και λύσεις για κάθε πορτοφόλι. Και εκεί που πιστεύουμε πως και τα φρένα του αυτοκινήτου θα κουβαλάνε την δική τους βαριά και μεγάλη ιστορία, βρισκόμαστε προ εκπλήξεως! Τα φρένα του ήταν άμεσα και ακριβή αφού λίγο καιρό πριν είχε κάνει αλλαγή σε δισκόπλακες και τακάκια. Ελαστικά και φρένα είναι πάντα η πρώτη προτεραιότητα κάθε οχήματος που κυκλοφορεί στους δρόμους κι αυτό το ήξερε καλά ο συνταξιούχος φίλος μας. Μπαίνω δεξιά σε ένα parking της παραλιακής οδού.


 
Στην τρύπα του Καραμανλή
Σβήνω τον κινητήρα και κάθομαι να απολαύσω τον καφέ μου με θέα την θάλασσα. Συλλαμβάνω τον εαυτό μου να μην με απασχολεί πως θα κάτσω ή πως θα ακουμπήσω τον καφέ μου. Δεν με νοιάζει αν κάτι θα λερωθεί (δεν είναι καινούργιο άλλωστε) και απλώνομαι. Αυτή είναι μια γοητεία που μόνο ένα αυτοκίνητο τέτοιας ηλικίας μπορεί να σου την προσφέρει. Σε αντίθετη περίπτωση, ένα ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο δεν θα είχε σταματήσει έτσι εύκολα δίπλα σε χαλίκια που μπορεί να πετάξουν διερχόμενα αυτοκίνητα, ούτε θα πέταγα καφέ και τσιγάρα στο διπλανό κάθισμα με τέτοια ευκολία. Είναι το χαμηλό κόστος όλου του αυτοκινήτου που σου βγάζει αυτή την ηρεμία και την έλλειψη άγχους στην διαχείριση του. Το ακριβό αυτοκίνητο δεσμεύει τις αισθήσεις σου και σε αναγκάζει να είσαι πολύ πιο προσεκτικός σε κάθε σου κίνηση. Κοιτάζοντας τα χρόνια όμως να έχουν περάσει από πάνω σου αλλά και πάνω από τον δικό σου σύντροφο συνταξιούχο αλλάζεις άποψη. Δεν έχεις ανάγκη από τεχνολογίες που δεν σου παρέχει ο παλιόφιλος σου. Λίγο σε νοιάζει αν λείπει η οθόνη από το ταμπλό του αυτοκινήτου σου, γιατί αν χρειαστεί έχεις το κινητό σου. Νιώθεις απαλλαγμένος από ανταγωνισμούς και κόντρες της στιγμής. Ο γεράκος σου δεν είναι ικανός να τα βάλει με πολλούς πλέον και έτσι είσαι εξοικειωμένος με την ιδέα της απλής και φιλικής μετακίνησης στον προορισμό σου. Ζει και γερνά μαζί σου, ακλουθώντας πιστά τις οδηγίες σου, στα μέτρα του λογικού. Σε απελευθερώνει από τις πολλές απαιτήσεις αφού μόνο τα βασικά είναι αυτά που μπορεί να σου εκπληρώσει και θα το κάνει για καιρό ακόμη αρκεί να συντηρείται καλά.
Καλό είναι όπως πρέπει να προσέχουμε πιο εντατικά τους εαυτούς μας όταν περνάνε τα χρόνια, να κάνουμε το ίδιο και με τα μεγάλης ηλικίας αυτοκίνητα μας. Ζητούν και αυτά την φροντίδα μας και είναι πιο ευπαθή λόγω ηλικίας. Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στην τακτική τους συντήρηση και να μην τα ζορίζουμε με υπαρξιακά ζητήματα. Διακόσιες χιλιάδες και βάλε χιλιόμετρα στους δρόμους δείχνουν την πραγματική ιστορία τους στους δρόμους. Και εσύ ζώντας μαζί του, θα αφεθείς στα απλά και θα καταφέρει να σου μεταγγίσει αυτή την πολυπόθητη ανεμελιά που σου προσφέρει η ύπαρξη του.