AdBlue, καταλύτης SCR & φίλτρο DPF: Τι πρέπει να ξέρω για ένα diesel;

Δύσκολα βρίσκεις καινούργια diesel αυτοκίνητα, αλλά κυκλοφορούν πολλά μεταχειρισμένα
AdBlue: Το «συστατικό» εξαγνισμού των καυσαερίων
Καταλύτης SCR: Ελέγχει πόσο Adblue εισέρχεται στο ρεύμα των καυσαερίων
Φίλτρο DPF: Υπάρχει από το «Euro 5»

Δύσκολα βρίσκεις καινούργια diesel αυτοκίνητα, αλλά κυκλοφορούν πολλά μεταχειρισμένα

Κακά τα ψέματα, οι πιέσεις που δέχονται οι αυτοκινητοβιομηχανίες τα τελευταία πολλά χρόνια έχουν σχεδόν εξαφανίσει τα diesel αυτοκίνητα. Σπάνια βλέπεις μία μάρκα να κρατά τα πετρελαιοκίνητά της μετά από μία ανανέωση/facelift, με τα υβριδικής τεχνολογίας και φυσικά τα ηλεκτρικά μοντέλα να παίρνουν τη μερίδα του λέοντος.
 
Αυτό δεν σημαίνει ότι το diesel δεν έχει πια καμία αξία στον κόσμο της αυτοκίνησης. Υπάρχουν πολλά οχήματα με πετρέλαιο στη χώρα και πρέπει να γνωρίζεις κάποια πράγματα, πόσο μάλλον από τη στιγμή που στον κόσμο των μεταχειρισμένων βρίσκεις πολλά «άγνωστα» στοιχεία.

AdBlue: Το «συστατικό» εξαγνισμού των καυσαερίων

Το AdBlue είναι ένα βασικό στοιχείο σε ένα πετρελαιοκίνητο όχημα. Ουσιαστικά μιλάμε για το κύριο «συστατικό» κάθε συστήματος εξαγνισμού των καυσαερίων είναι το γνωστό πλέον AdBlue, ένα άχρωμο και μη τοξικό υγρό που αποτελείται από ουρία και απιονισμένο νερό σε αναλογία 32,5% και 67,5% αντίστοιχα. Αυτό που αξίζει να θυμάστε σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία ιδιότητα που έχει η ουρία. Με απλά λόγια, όταν θερμαίνεται αυτό το υγρό, δημιουργείται αμμωνία, η οποία έχει την ικανότητα να διασπά τα βλαβερά για το περιβάλλον οξείδια του αζώτου (NOx) και να τα μετατρέπει σε άζωτο και νερό. Το νερό αποβάλλεται σε μορφή υδρατμών, ενώ το άζωτο είναι εντελώς αβλαβές. Μην ξεχνάτε, άλλωστε, ότι σχεδόν το 80% του ατμοσφαιρικού αέρα που αναπνέουμε αποτελείται από άζωτο. Το AdBlue έρχεται σε επαφή με τα καυσαέρια των κινητήρων πετρελαίου και είναι πολύ αποτελεσματικό, μιας και καταφέρνει να «σκοτώσει» σχεδόν το 85% του NOx που παράγεται από την καύση του μείγματος. Η είσοδος του συγκεκριμένου υγρού σε επιβατικά αυτοκίνητα ήρθε το 2014 με τις προδιαγραφές εκπομπών ρύπων Euro 6 και υπολογίζεται ότι απαιτούνται περίπου 1-2 λίτρα υγρού ανά 1000 χιλιόμετρα.

Καταλύτης SCR: Ελέγχει πόσο Adblue εισέρχεται στο ρεύμα των καυσαερίων

Σε άμεση συνάρτηση με το AdBlue είναι ο σύγχρονος καταλύτης SCR. Με τον συγκεκριμένο όρο αναφερόμαστε σε μία διάταξη που είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο της εισερχόμενης ποσότητας του AdBlue στο ρεύμα των καυσαερίων, πριν τα δεύτερα καταλήξουν στο περιβάλλον. Μία τυπική διάταξη αυτού του είδους αποτελείται αρχικά από το θερμαινόμενο δοχείο αποθήκευσης του υγρού και μία αντλία τροφοδοσίας, η οποία μεταφέρει το υγρό μέχρι τη μονάδα ελέγχου (δοσομετρητή) του συστήματος. Η συγκεκριμένη μονάδα ρυθμίζει, βάσει των καυσαερίων και του τρόπου λειτουργίας του κινητήρα, την ποσότητα του εισερχόμενου AdBlue. Το συγκεκριμένο υγρό ψεκάζεται με τη βοήθεια ενός μπεκ, το οποίο είναι τοποθετημένο μετά την πολλαπλή εξαγωγής και πριν τον καταλυτικό μετατροπέα. Έτσι, όπως ήδη αναφέραμε, μέσα στον καταλύτη SCR είναι εφικτή η μετατροπή έως και του 90% των οξειδίων του αζώτου σε αβλαβές άζωτο και νερό.

Φίλτρο DPF: Υπάρχει από το «Euro 5»

Τέλος, υπάρχει άλλο ένα μέσο για των εξαγνισμό των καυσαερίων είναι το φίλτρο κατακράτησης μικροσωματιδίων, ή αλλιώς DPF όπως το γνωρίζουμε οι περισσότεροι. Η ιστορία του στον χώρο του αυτοκινήτου είναι μεγαλύτερη από το σχετικά πρόσφατο AdBlue που προαναφέραμε και ξεκίνησε περίπου το 2009 με το καθεστώς «Euro 5».
 
Σήμερα βρίσκεται σε όλα τα σύγχρονα αυτοκίνητα με κινητήρα πετρελαίου, μοιάζει εμφανισιακά με «καζανάκι» εξάτμισης και συνήθως βρίσκεται πριν από τον SCR καταλύτη. Βασικός του στόχος είναι να καταπολεμήσει τα μικροσκοπικά σωματίδια άνθρακα (αιθάλη) που παράγονται και να «λυτρώσει» τους κινητήρες πετρελαίου από τον μαύρο καπνό που αντικρίζουμε μόλις ένας οδηγός πετρελαιοκίνητου παλαιάς τεχνολογίας βυθίζει το γκάζι στο πάτωμα. Μέσα από το μεταλλικό του περίβλημα συναντάμε ένα κυψελοειδές πορώδες κεραμικό σώμα που έχει την ικανότητα να αποθηκεύει τον καπνό, μειώνοντας σε μεγάλο βαθμό τις εκπομπές ρύπων. Βέβαια, αυτού του είδους τα φίλτρα δεν έχουν απεριόριστη χωρητικότητα, με αποτέλεσμα ανά τακτά χρονικά διαστήματα να είναι απαραίτητη η λεγόμενη «αναγέννηση». Η αύξηση της ροής και θερμοκρασίας των καυσαερίων για μερικά λεπτά είναι αρκετή ώστε το φίλτρο να «ξεμπουκώσει» και να συνεχίσει να λειτουργεί φυσιολογικά.
 
Παρόμοια τακτική βλέπουμε ότι εφαρμόζεται σιγά-σιγά και στου κινητήρες βενζίνης, με τα αντίστοιχα φίλτρα GPF. Βέβαια, σε αυτή την περίπτωση οι υψηλότερες θερμοκρασίες καθιστούν πολύ πιο εύκολη τη διαδικασία της «αναγέννησης».