Alfa Romeo 155: Η Ιταλίδα που όλοι ερωτεύτηκαν...

Η Alfa Romeo 155 αντικατέστησε την 75, και αρχικά αντιμετωπίστηκε με αρνητισμό από τους fans της εταιρείας για δύο λόγους: Επειδή ήταν προϊόν της «νέας» Alfa, υπό την ιδιοκτησία της Fiat, και παράλληλα ήταν προσθιοκίνητη. Έπειτα από συνεχείς επιτυχίες στους αγώνες, η μιλανέζικη μπερλίνα απέδειξε την αξία της. 30 χρόνια μετά το ντεμπούτο της, κάνουμε ανασκόπηση στην ιστορία του μοντέλου.

Η ιστορία της Alfa Romeo 155

Η Alfa Romeo 155 είχε την ατυχία να είναι ο διάδοχος της θρυλικής Alfa Romeo 75, η οποία ήταν το τελευταίο μοντέλο της «ανεξάρτητης» Alfa Romeo, λίγο πριν αυτή περάσει στα «χέρια» της Fiat. Όταν λοιπόν παρουσιάστηκε η Alfa 155 στη Βαρκελώνη το Γενάρη του 1992, και έπειτα λανσαρίστηκε στο Σαλόνι της Γενεύης το Μάρτη του ίδιου έτους, οι tifosi, ή fans της Μιλανέζικης εταιρείας, την αντιμετώπισαν με δυσπιστία. Ακολουθεί η ιστορία της ιταλικής μπερλίνας που δίχασε αρχικά τους λάτρεις της Alfa Romeo, για να διαπρέψει αργότερα στις πίστες και το DTM, και να λάβει εν τέλει την αναγνώριση που της άξιζε.

Οι λόγοι που η Alfa Romeo 155 δεν έλαβε άμεσης αποδοχής από τους ιταλόφιλους

Η πισωκίνητη Alfa 75 θεωρείται από πολλούς η τελευταία «γνήσια» Alfa Romeo, μιας και ήταν το τελευταίο μοντέλο της εταιρείας που κυκλοφόρησε πριν την αλλαγή ιδιοκτησίας, ένας τίτλος που έχασε για λίγους μήνες η 164. Αυτός όμως δεν ήταν ο μοναδικός λόγος που η Alfa Romeo 155 δεν έλαβε άμεσης αποδοχής από τους πιστούς οπαδούς της φίρμας.

Βλέπετε, ο διάδοχος της 75 είχε μία αλλαγή που δυσανασχέτησε πολλούς: Η κίνηση μεταδιδόταν πια στους εμπρός τροχούς. Μπορεί η προσθιοκίνητη διάταξη να φάνταζε πιο λογική, όσον αφορά τους τομείς κόστους και ευρυχωρίας, όμως στα μάτια των πιο φανατικών αυτό ήταν μία Ύβρις, μία απόκλιση από τις παραδοσιακές «αρχές» της εταιρείας.



Εκτός αυτού, το μοντέλο βασιζόταν πλέον στην πλατφόρμα Type Three της Fiat, όπως ακριβώς και το Fiat Tempra και η Lancia Dedra. Όντας Alfa Romeo, η 155 ήταν πιο σπορτίφ από τα δύο «αδέλφια» της, απόρροια της πιο σφικτής ανάρτησης, της ταχύτερης κρεμαγιέρας αλλά και των φαρδύτερων μετατροχίων. Όσον αφορά τα κινητήρα σύνολα, οι 155 διέθεταν κιβώτια ταχυτήτων με πιο «κοντές» σχέσεις, καθώς και ισχυρότερα μοτέρ.

Παρά τις ουσιαστικές διαφορές, οι Alfisti ήταν δυσαρεστημένοι από το γεγονός πως η πλατφόρμα του μοντέλου ήταν κοινή με τις άλλες δύο εταιρείες που ανήκαν στη Fiat.