Αν κάνεις έστω και ένα ταξίδι σε μια προηγμένη χώρα της Ευρώπης, θα παρατηρήσεις πως ο στόλος των Taxi είναι αρκετά καινούργιος. Μόλις βρεθείς στο Ελληνικό αεροδρόμιο και δεις την δική μας πιάτσα με Τaxi σε πιάνει η καρδιά σου. Γιατί συμβαίνει αυτό και ποιος έχει την ευθύνη;
Πρόσφατα κάναμε κάποια ταξίδια στο εξωτερικό για την δοκιμή κάποιων νέων μοντέλων, και παρατηρούσαμε τις χρονολογίες των Taxi που κυκλοφορούσαν στην Ευρωπαική πρωτεύουσα. Η συζήτηση δεν άργησε να φτάσει στα Ελληνικά Taxi και εκεί ήταν που γεννήθηκε η αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο.
Στην Ευρώπη αλλάζουν τα Taxi κάθε 10 χρόνια
Στις πιο πολλές χώρες της Ευρώπης, οι ιδιοκτήτες Taxi είναι υποχρεωμένοι να αλλάξουν αυτοκίνητο κάθε 10 χρόνια. Αποτέλεσμα αυτού είναι, οι πελάτες να απολαμβάνουν υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, αλλά και καλύτερης και πιο σύγχρονης αισθητικής. Να μην αναφερθούμε καν, στο αίσθημα ασφάλειας που σου προσφέρει ένα καινούργιο αυτοκίνητο, από ένα υπερηλικιωμένο με αμέτρητα χιλιόμετρα.
Στην Ελλάδα κάθε 15 με 18 χρόνια
Στην Ελλάδα μας δεν ακολουθήσαμε τον σχεδιασμό της Ευρώπης. Βάσει του νόμου 4070/2012, η μέγιστη ηλικία ενός αυτοκινήτου Taxi δεν θα πρέπει να ξεπερνάει τα 18 χρόνια!!! Με σχεδόν 17.000 Taxi στην Αττική, σε μια χώρα τουρισμού, εμείς αντί να ακολουθήσουμε το πλάνο της Ευρώπης, ακολουθούμε τα δικά μας πρότυπα.
Συνεχείς παρατάσης
Είναι μια πολύ γνωστή τακτική των κυβερνήσεων στην Ελλάδα, που σε συνεργασία με τον Σ.Α.Τ.Α. αποφάσιζαν κατά καιρούς να δίνουν παρατάσεις κυκλοφορίας των αυτοκινήτων Taxi στην Ελλάδα. Σε ποιους έκαναν κακό αυτές οι αποφάσεις; Μόνο στο επιβατικό κοινό; Όχι φυσικά! Έκανε και στην εικόνα της χώρας... Αλλά μάλλον δε νοιάζει και πολλούς.
Ζήτησαν απόσυρση στα 22 χρόνια λόγω κρίσης
Η οικονομική κρίση αποδυνάμωσε όλους τους πολίτες αυτής της χώρας, και επομένως είχε και αντίκτυπο στον κλάδο των Taxi. Ένα από τα μέτρα που ζήτησαν ήταν να αυξηθούν ακόμα πιο πολύ τα όρια απόσυρσης. Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε πως το 61,5% των Taxi στην Ελλάδα είναι άνω της δεκαετίας, τεχνολογίας Euro 3 ή παλαιότερης... Για ρύπους ας μην ανοίξουμε κουβέντα, γιατί οι συνολικοί ρύποι που εκπέμπονται από τους κινητήρες στη διάρκεια ζωής τους αγγίζουν τους 46.000 τόνους αιωρούμενα σωματίδια και τους 600.000 τόνους οξείδια του αζώτου και υδρογονάνθρακες.
Επομένως ποιος «σώθηκε» από αυτές τις παρατάσεις διευκόλυνσης στον συγκεκριμένο κλάδο; Σίγουρα ούτε οι πολίτες, ούτε το περιβάλλον, ούτε η εικόνα της χώρας. Και να κατανοήσουμε πως ήταν ένας επαγγελματικός κλάδος που έπρεπε να βρεθεί τρόπος να βοηθηθούν, αλλά εις βάρος των υπολοίπων; Το να δοθούν μεγάλα οικονομικά κίνητρα δεν θα ήταν πιο σωστό για όλους μας;
