Ford Fiesta XR2: Ο «παππούς» των σημερινών ST

Το σημερινό Ford Fiesta ST είναι ένα δημοφιλές hot hatch που αποδίδει 200 άλογα. Η ιστορία των καυτών εκδόσεων πηγαίνει πολύ πίσω, και έχει τις ρίζες της στον «παππού», το Fiesta XR2 των 1600 κυβικών του 1981. Κάνουμε αναδρομή στο θρυλικό μοντέλο.

Το Ford Fiesta είναι ένα ιδιαίτερα δημοφιλές αυτοκίνητο, και οι καυτές, ST εκδόσεις των 200 ίππων προσφέρουν άπλετη ευχαρίστηση και γρήγορες επιδόσεις στους οδηγούς τους. Η ιστορία του μοντέλου πηγαίνει δεκαετίες πίσω, και πιο συγκεκριμένα στο 1976, όπου και παρουσιάστηκε η πρώτη γενιά, ενώ ο μακρινός πρόγονος του ST, ονομαζόταν Fiesta XR2, εμφανίστηκε το 1981 και αποτέλεσε έναν θρύλο των 80s.
Το Fiesta MK1 δεν ήταν το πρώτο προσθιοκίνητο μοντέλο της Ford, αφού αυτός ο τίτλος πηγαίνει στο Taunus P4. Το μικρό hatchback ήταν όμως το πρώτο προσθιοκίνητο Ford που σημείωσε παγκόσμια επιτυχία, αφού πωλούταν και στην Αμερική.



 Όλα ξεκίνησαν το 1972, με την έγκριση για την έναρξη του project Bobcat (ή «αγριόγατα»), όπως ήταν ο εσωτερικός κωδικός του, από τον ίδιο τον Henry Ford II. Το project αφορούσε την εξέλιξη ενός μικρού αυτοκινήτου, που θα τοποθετούταν χαμηλότερα από το Escort, θα είχε μεγαλύτερο μεταξόνιο από το Fiat 127, αλλά μικρότερες διαστάσεις από τα μοντέλα του ανταγωνισμού. Το τελικό σχέδιο ήταν δημιουργία του Αμερικάνου Tom Tjaarda της Ghia, ενός σχεδιαστή του οποίου η πένα ήταν υπεύθυνη για οχήματα όπως η Ferrari 365 California και η DeTomaso Pantera.

Το 1976 έγινε το ντεμπούτο του μοντέλου παραγωγής, που ονομαζόταν Fiesta. Το μικρό αυτοκίνητο ήταν αποκλειστικά τρίθυρο, και, παρά τις μαζεμένες διαστάσεις, το εσωτερικό του ήταν αρκετά ευρύχωρο. Το όμορφο αμάξωμα διέθετε μεγάλα τζάμια περιμετρικά, και στις εμπρός πόρτες υπήρχαν ανοιγόμενα φινιστρίνια, που είχαν τη λειτουργία ενός «φυσικού» air condition. Η μάσκα ανάμεσα στα φώτα, είχε μαύρες οριζόντιες φαρδιές γρίλιες, ένα στυλ που η Ford ονόμαζε «Aeroflow» και χρησιμοποιήθηκε αργότερα και στο Capri τρίτης γενιάς.



Το χαμηλό βάρος του Fiesta MK1, που ξεκινούσε από τα 715kg, σήμαινε πως το αυτοκίνητο είχε μικρή αδράνεια. Αυτό, σε συνδυασμό με τους τροχούς που βρίσκονταν στα άκρα του αμαξώματος, χάριζε στο όχημα καλή συμπεριφορά στο δρόμο.