Πιθανές βλάβες και κόστος επισκευής

Βασικά, μπορεί να ειπωθεί ότι τα συστήματα διεύθυνσης είναι από τα πλέον αξιόπιστα μέρη του αυτοκινήτου. Μάλιστα, δοκιμάζονται επίσης κατά της κακής χρήσης όλων των μορφών κατά την εξέλιξή τους. Μία από αυτές τις δοκιμές είναι η δοκιμή έλξης-συγκράτησης. Στο πλαίσιό της το αυτοκίνητο παραμένει ακίνητο, με το ελαστικό παράλληλο στο πεζοδρόμιο. Στη συνέχεια, ο δοκιμαστής-οδηγός στρίβει τελείως το τιμόνι. Το τιμόνι πρέπει να μετακινήσει ολόκληρο το αυτοκίνητο πλευρικά, ασκώντας τεράστιες δυνάμεις. Σε αυτή τη διαδικασία καλούνται να αντέξουν το τιμόνι και οι ράβδοι πρόσδεσης. Ωστόσο, οι δοκιμαστές δεν αναφέρουν πώς δείχνουν στο τέλος της δοκιμής οι ζάντες...
Η πιο συνηθισμένη αιτία αποτυχίας είναι η βρωμιά. Λόγος είναι ένα ελαττωματικό ή ολισθηρό χιτώνιο ράβδου, που ανοίγει το δρόμο για την υγρασία και το χώμα να εισέλθουν μέσα στο σύστημα διεύθυνσης. Λίγα χιλιόμετρα αρκούν για να συμβεί αυτό, ενώ το γράσο στο εσωτερικό αναμειγνύεται με το χώμα, για να σχηματίσει μια σμαραγδένια πάστα, που προκαλεί ακραία φθορά.



Τι άλλο είναι επίσης άγνωστο σε πολλά συνεργεία: Οι περισσότεροι κατασκευαστές αυτοκινήτων ζητούν την αντικατάστασή τους ακόμα και σε περίπτωση μικρών ατυχημάτων, που σχετίζονται άμεσα με το «περιβάλλον» του τιμονιού. Για παράδειγμα, αν χτυπήσετε τον μπροστινό τροχό ή αν γλιστρήσετε στην παγωμένη άσφαλτο και πέσετε στο πεζοδρόμιο. Τέλος, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι τα μέρη του συστήματος διεύθυνσης έχουν υπερφορτωθεί και ότι θα καταρρεύσουν στην επόμενη μεγάλη πίεση.
Τα ελαττωματικά άκρα της ράβδου και οι σύνδεσμοι του άξονα έχουν επίσης ένα μικρό αντίκτυπο στη διάρκεια ζωής. Αν παρουσιαστεί σε αυτά το «παιχνίδι», που προαναφέραμε, το σύστημα διεύθυνσης επιβαρύνεται με μικρές κρούσεις σε κάθε χτύπημα. Οι δονήσεις από τους τροχούς έχουν παρόμοια αποτελέσματα λόγω μη ζυγοστάθμισης. Τα σφάλματα στη γεωμετρία της ανάρτησης, που προκαλούν στο όχημα την απόκλιση της πορείας του, δεν πρέπει να υποτιμούνται. Στη συνέχεια, ο οδηγός πρέπει να στρίβει συνεχώς ανάποδα, πράγμα που σημαίνει μια μόνιμη επιβάρυνση για την υδραυλική υποβοήθηση και την ανάλογη φθορά.

Για ορισμένα ελαττώματα ευθύνονται επίσης τα συνεργεία, όπως, για παράδειγμα, για την ανανέωση των αξονικών αρθρώσεων των ράβδων. Αυτές βιδώνονται απευθείας στη ράβδο, κατά τη χαλάρωση και το σφίξιμο των αρθρώσεων, επομένως είναι απαραίτητο να συγκρατηθεί η ράβδος. Διαφορετικά, οι οδηγοί δακτυλίου και οι υδραυλικές στεγανοποιήσεις εκτίθενται σε τεράστιες δυνάμεις, επομένως αναμένονται επακόλουθες ζημιές. Ένα σφάλμα του οδηγού, ωστόσο, έχει τη μεγαλύτερη επίδραση στη διάρκεια ζωής ενός συστήματος διεύθυνσης, κάτι που έγινε ευρέως διαδεδομένο μόνο όταν το σύστημα διεύθυνσης με την υδραυλική υποβοήθηση εισήχθη σε όλους τους τομείς. Η πλέον σημαντική υπόθεση, λοιπόν, είναι: το στρίψιμο του τιμονιού όταν το όχημα είναι ακινητοποιημένο. Σύμφωνα με τη δοκιμή... πίεσης του τροχού στο πεζοδρόμιο, αυτό είναι το υψηλότερο δυνατό φορτίο, ειδικά σε οδόστρωμα με πολύ καλό επίπεδο πρόσφυσης. Παρεμπιπτόντως, το ίδιο ισχύει επίσης για τα ελαστικά, που όταν το αυτοκίνητο είναι εν στάσει και ο οδηγός τρίβει το τιμόνι, «σβήνουν» επί τόπου τα πάντα. Επομένως είναι καλύτερο να στρίβετε, όταν οι τροχοί κυλούν.



Πώς αναγνωρίζει κανείς ένα σύστημα διεύθυνσης με βλάβες;
Υπάρχουν ουσιαστικά δύο τύποι ελαττωμάτων: όταν, για παράδειγμα, το τιμόνι δεν είναι σταθερό και «κουδουνίζει» ή όταν αυτό γίνεται όλο και πιο δύσχρηστο και μπλοκάρει. Η τελευταία είναι η πιο επικίνδυνη παραλλαγή, επειδή δεν παράγονται θόρυβοι. Επομένως: Αν αισθάνεστε το τιμόνι ασυνήθιστα σκληρό και σας δίνει την εντύπωση ότι έχει κολλήσει, πρέπει να επισκεφθείτε άμεσα το συνεργείο! Ωστόσο, είναι πιο συνηθισμένο να υπάρχει «παιχνίδι» μεταξύ της ράβδου και των δικών της οδηγών δακτυλίου. Στη συνέχεια, ένα θόρυβο θα μπορέσετε να τον ακούσετε σε δρόμους κακής ποιότητας, ο οποίος μπορεί να γίνει αισθητός και στο τιμόνι. Σε ορισμένα αυτοκίνητα, το «παιχνίδι» μπορεί να περιοριστεί εντός ορισμένων ορίων. Αλλά αυτό είναι ένα θέμα για το συνεργείο. Σε κάποια προχωρημένη φάση, η ράβδος «παίζει» τόσο πολύ, που το τιμόνι αρχίζει να κάνει τα... δικά του, ιδιαίτερα σε προσθιοκίνητα μοντέλα, όπου μπορεί κατά την επιτάχυνση να «τραβά» προς τη μια κατεύθυνση και κατά το φρενάρισμα προς την άλλη. Αυτό θα είναι το έσχατο χρονικό σημείο, για να πάτε σε ένα συνεργείο.

Ένα περαιτέρω πρόβλημα στα συστήματα διεύθυνσης με υδραυλική υποβοήθηση είναι οι διαρροές. Επειδή η ράβδος έχει σχεδιαστεί να λειτουργεί ως ένα έμβολο, που ολισθαίνει από τη μία πλευρά στην άλλη σε μια περιοχή εργασίας, υπάρχουν επίσης τα ανάλογα στεγανοποιητικά. Αυτά θα παρουσιάσουν διαρροές κάποια στιγμή. Συνήθως μπορείτε να το αναγνωρίσετε κατά κανόνα αρχικά από την ανεπιθύμητη έλλειψη υδραυλικής υποστήριξης, κάτι που αποτελεί και ένδειξη ανεπαρκούς ποσότητας λαδιού στο υδραυλικό σύστημα. Αν ψάξετε να βρείτε πού έχει φτάσει η στάθμη του, θα το ανακαλύψετε είτε στις μανσέτες της ράβδου, που είναι γεμάτες με αυτό, είτε σε λιπαρά σημεία στο σύστημα διεύθυνσης. Βλάβες μπορούν επίσης να προκύψουν και σε ηλεκτρικά υποβοηθούμενα συστήματα διεύθυνσης. Η λυχνία με την ένδειξη "EPS" (Electric Power Steering) στον πίνακα οργάνων υποδεικνύει προβλήματα με τους ηλεκτρικούς μηχανισμούς ή τη μετάδοση της ισχύος τους. Ακόμα και τότε είναι καιρός να επισκεφτείτε το συνεργείο, γιατί αν το σύστημα υποβοήθησης αποτύχει, τότε οι δυνάμεις, που απαιτούνται, για το τιμόνι θα αυξηθούν σε μεγάλο βαθμό. Επειδή κάτι τέτοιο συμβαίνει συνήθως ξαφνικά, υπάρχει και αυξημένος κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος. Σημαντικό:

Προτού «κατηγορήσετε» το σύστημα διεύθυνσης για ασυνήθιστους θορύβους, ελέγξτε οπωσδήποτε την κολώνα του τιμονιού. Υπάρχουν ένας ή δύο καθολικοί σύνδεσμοι στη σύνδεση μεταξύ του τιμονιού και του υπόλοιπου συστήματος διεύθυνσης. Και αυτοί μπορούν επίσης να αναπτύξουν «παιχνίδι» με την πάροδο του χρόνου, κάτι που γίνεται αισθητό ανάλογα με τη μορφή του «κουδουνίσματος» ή του θορύβου από το τιμόνι.

Πόσο κοστίζει η αντικατάσταση ενός συστήματος διεύθυνσης;
Το κόστος αντικατάστασης του συστήματος διεύθυνσης εξαρτάται από τον τύπο του οχήματος. Στις παλαιότερες Mercedes με το τιμόνι επανακυκλοφορούντων σφαιριδίων, η αντικατάσταση είναι θέμα ενός τετάρτου της ώρας, μάλιστα, στη συνέχεια, δε χρειάζεται καν να ελεγχθούν τα ίχνη του αυτοκινήτου. Στην περίπτωση του VW Golf 4 η κατάσταση δεν είναι ανάλογα εύκολη, αφού χρειάζονται τρεις ώρες για την εγκατάσταση. Κάπως καλύτερα είναι τα πράγματα με τα παλαιότερα μοντέλα της Σειράς 1 της BMW, αφού ένα νέο σύστημα διεύθυνσης τοποθετείται μέσα σε μιάμιση ώρα. Ωστόσο, ολόκληρο το σύστημα διεύθυνσης κοστίζει περίπου 1.200 ευρώ στη Γερμανία, αλλά επειδή η ευθυγράμμιση των τροχών είναι υποχρεωτική για όλα τα συστήματα διεύθυνσης με ράβδους, το τελικό κόστος καταλήγει στα περίπου 1.500 ευρώ. Ένα πιο πρόσφατο παράδειγμα: Ένα σύστημα διεύθυνσης για ένα Golf 7 κοστίζει περίπου 400 ευρώ στο εμπόριο αξεσουάρ, απαιτούνται 2 με 3 ώρες για την εγκατάσταση -και συμπεριλαμβανομένης της τοποθέτησης του τρέχοντος λογισμικού στο τιμόνι- συνυπολογίστε ακόμα περίπου 270 ευρώ, συν την ευθυγράμμιση των τροχών, που απαιτείται έτσι κι αλλιώς: 80 ευρώ. Συνολικό σκορ; 750 ευρώ.

Συνιστώνται τα μεταχειρισμένα συστήματα διεύθυνσης;
Το ζήτημα των μεταχειρισμένων συστημάτων διεύθυνσης τίθεται συχνά. Φυσικά, πρέπει με κάθε τρόπο να διασφαλίσετε ότι αυτό δεν προέρχεται από αυτοκίνητο, που έχει εμπλακεί σε ατύχημα. Επομένως, θα ήταν καλύτερο να αναθεωρήσετε το ελαττωματικό τιμόνι σας σε έναν ειδικό. Όσον αφορά την τιμή, ωστόσο, αυτό ισοδυναμεί με ένα σύστημα διεύθυνσης από το ανεξάρτητο εμπόριο αξεσουάρ. Δεν επιτρέπεται, όμως, να κάνει κανείς οικονομία σε ζητήματα ασφάλειας. Αντίθετα, πρέπει να θεωρήσει το σύστημα διεύθυνσης εξίσου σημαντικό με τα φρένα.