Είμαστε περήφανοι και φιλόδοξοι...

Σε κάθε 1.000 κατοίκους αντιστοιχούν 261 οχήματα, με τη Γερμανία να έχει αντίστοιχα 555 οχήματα για τον ίδιο αριθμό κατοίκων. Με διαφορά, το μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς ανήκει στην Dacia. Κάθε τρίτο αυτοκίνητο προέρχεται από την εγχώρια παραγωγή. Μπορεί μοντέλα των εταιριών BMW, Mercedes και Audi να αγοράζονται ως μεταχειρισμένα ντίζελ Euro 5 με ονόματα όπως «αυτοκίνητα παγκόσμιας κλάσης», αλλά οι Ρουμάνοι είναι επίσης περήφανοι για το δικό τους εμπορικό σήμα. Εξάλλου, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να θεωρηθούν εξαγωγικές επιτυχίες στη Ρουμανία. Μεταξύ των κορυφαίων 5 εξαγωγών ανήκουν τα εξαρτήματα αυτοκινήτων, τα αυτοκίνητα και τα ελαστικά, εκτός από το σιτάρι και το μονωμένο σύρμα. Ο Δράκουλας δεν εμφανίζεται στις στατιστικές, παρά μόνο στα τουριστικά φυλλάδια!



Δύσκολο ξεκίνημα-εντυπωσιακή συνέχεια
 Όταν ιδρύθηκε πριν από 50 χρόνια, η Dacia έλαβε βοήθεια από το εξωτερικό  και ο δρόμος της δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Το πρώτο μοντέλο, το Dacia 1100, βασίστηκε στο Renault 8. Ο δικτάτορας Τσαουσέσκου οδήγησε το πρώτο αυτοκίνητο που βγήκε από την γραμμή παραγωγής (αν και προτιμούσε τις Rolls-Royce). Ένα χρόνο αργότερα ακολουθεί το 1300 έχοντας ως βάση το Renault 12. Μέχρι το 1978, η συνεργασία μεταξύ Γάλλων και Ρουμάνων συνεχίζεται και τότε ξαφνικά τελειώνει, τουλάχιστον επίσημα. Εξαιτίας της έλλειψης εναλλακτικών λύσεων, η Dacia συνεχίζει απλώς να παράγει το 1300 για το επόμενο διάστημα. Σε αυτή τη δύσκολη για την Dacia περίοδο, δεν λείπουν τα προβλήματα, κυρίως σε θέματα ποιότητας, με αποτέλεσμα ακόμη και στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, να έχει ιδιαίτερα χαμηλές πωλήσεις. Όμως το 1999 η Renault επανέρχεται και αναλαμβάνει τις τύχες της εταιρίας από το Πιτέστι. Ο αρχηγός της εταιρείας Louis Schweitzer είχε την ιδέα να κατασκευάσει ένα αυτοκίνητο για τις αναδυόμενες χώρες, που δεν θα πρέπει να κοστίζει περισσότερα από 5.000 ευρώ. Έτσι η Renault αγοράζει τον Ρουμάνο ασθενή που πάσχει. 



Logan: το 1ο Dacia της νέας εποχής 
Πέντε χρόνια αργότερα, το φθινόπωρο του 2004, η ιδέα μετατράπηκε σε αυτοκίνητο, το Dacia Logan ή  το πρώτο Dacia της νέας εποχής, αν προτιμάτε. Δεν είναι το πιο ωραίο αυτοκίνητο, αλλά είναι πολύ φτηνό. Η βάση του είναι το Renault Clio και κατά τους πρώτους τρεις μήνες δέχεται 30.000 παραγγελίες. Το χρήμα έχει αρχίσει να ρέει. Στη Γερμανία, το Logan έρχεται με ABS και δύο αερόσακους και κοστίζει 7.500 ευρώ.
Η Auto Bild έγραψε εκείνη την εποχή: «Το όνομα ακούγεται σαν απολογία, το Dacia Logan - Made by Renault. Τα γράμματα στην πόρτα του χώρου αποσκευών θα πρέπει να διαγράφουν κάθε αμφιβολία. Τα εμπορικά σήματα δεν βρίσκουν εφαρμογή εδώ, καθώς το αυτοκίνητο είναι στην πραγματικότητα καλό». Η επιτυχία αυξάνει και την αυτοπεποίθηση των εργαζομένων. Το 2008, 10.000 εργαζόμενοι στην Dacia απεργούν και απαιτούν 50 τοις εκατό μεγαλύτερους μισθούς. Εκείνη την περίοδο, ορισμένοι εργάτες κερδίζουν λιγότερα από ¤ 200 το μήνα.



15 χρόνια αργότερα, ο Christophe Dridi, ο νέος προϊστάμενος της Dacia από την 1η Ιανουαρίου, κάθεται στην αίθουσα συνεδριάσεων, έχοντας να αντιμετωπίσει έναν ευχάριστο πονοκέφαλο: «Έχουμε το εξής πρόβλημα. Η ζήτηση είναι μεγαλύτερη από την παραγωγική μας ικανότητα», λέει ο Γάλλος. Πριν, ο Dridi ήταν στην Ιαπωνία, στο Μαρόκο και τώρα στη Ρουμανία. Ο Dridi δείχνει τον χώρο όπου πρέπει να χτιστεί μια νέα αίθουσα. Επί του παρόντος, το εργοστάσιο παράγει 350.000 αυτοκίνητα ετησίως, ενώ άλλα εννέα εργοστάσια παραγωγής, είναι διασκορπισμένα από τη Βραζιλία έως το Μαρόκο. Το 2017, η Dacia πούλησε συνολικά 1,33 εκατομμύρια αυτοκίνητα σε 44 χώρες. Σαν μέτρο σύγκρισης, η άλλη επιτυχημένη ανατολική μάρκα, η Skoda, πούλησε 1,2 εκατομμύρια αυτοκίνητα. Από μια απλή ιδέα να κατασκευάσουν απλά αυτοκίνητα, η Renault δημιούργησε μια επιτυχημένη ιστορία. Και δεν έχει τελειώσει ακόμα. Ο δρόμος ανάμεσα από τις τεράστιες εγκαταστάσεις του εργοστασίου, οδηγεί στις παλιές πρέσες της GDR, με τις οποίες τα μεταλλικά φύλλα έπαιρναν την επιθυμητή μορφή.



«Πριν από τρία χρόνια, υπήρχαν ακόμα 24 άνθρωποι εδώ, οι οποίοι χειρίζονταν τις πρέσες. Σήμερα υπάρχουν δώδεκα ρομπότ» λέει ένας από τους υπεύθυνους. Η αυτοματοποίηση της Dacia αυξήθηκε από 5% σε 32,8% μέσα σε τρία χρόνια. Αυτό έχει μια απλή εξήγηση. Η χειρωνακτική εργασία έχει αντικατασταθεί από μηχανές. Πριν από τρία χρόνια, ο μέσος μισθός στη Ρουμανία ήταν ακόμα 626 ευρώ το μήνα, φέτος θα έπρεπε να είναι 984 ευρώ. Οι καιροί στη Ρουμανία έχουν αλλάξει. Και θα συνεχίσουν να αλλάζουν. Αν ρωτήσεις τους ανθρώπους, που εντοπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας, παίρνουν την ίδια απάντηση. Διαφθορά... Όμως, υπάρχουν και θετικά παραδείγματα, όπως αυτό της Dacia.



Το νέο Duster απογειώνει την Dacia
Η αυτοκινητοβιομηχανία στη Ρουμανία απασχολεί περίπου 18.000 υπαλλήλους. Υπάρχει ένα κέντρο σχεδιασμού στο Βουκουρέστι και ένα τεχνολογικό κέντρο στο Titu, στα δυτικά του. Αλλά η καρδιά φυσικά παραμένει το εργοστάσιο στο Μιοβένι. Η γραμμή παραγωγής μήκους 1,3 χιλιομέτρων είναι η μοναδική γραμμή συναρμολόγησης, από την οποία βγαίνει το νεοφερμένο Duster. «Αυτό είναι το μωρό μας», λέει ο Dridi, το αφεντικό της Dacia. 220 αυτοκίνητα βρίσκονται ταυτόχρονα υπό κατασκευή. Οι εργαζόμενοι τοποθετούν τα προσυναρμολογημένα καντράν στο πιλοτήριο και στο τέλος της γραμμής, ένας άνθρωπος γεμίζει δέκα λίτρα καυσίμου στο ρεζερβουάρ.



Αυτό αρκεί για ένα test drive. Χρειάζονται περίπου δώδεκα ώρες, από την στιγμή που θα ξεκινήσει η γραμμή παραγωγής, για να ολοκληρωθεί κάθε αυτοκίνητο, από τη συγκόλληση του αμαξώματος έως τον τελικό έλεγχο κάτω από έντονο φως. Στη συνέχεια, παράγεται ένα αυτοκίνητο κάθε 54 δευτερόλεπτα. Οκτώ ώρες την ημέρα, έξι μέρες την εβδομάδα, δουλεύουν οι εργαζόμενοι.



Στην πραγματικότητα, δουλεύουν πενθήμερο, όμως λόγω της μεγάλης ζήτησης του Duster, έχουν προγραμματιστεί υπερωρίες. Κάνουν τα πάντα μόνοι τους. Οι πρέσες των 2400 τόνων σχηματίζουν πόρτες, τα ρομπότ κατασκευάζουν κινητήρες, οι εργάτες συγκολλούν το σασί. Και μερικές φορές συγκολλούν επίσης κάτι από κοινού. «Εδώ γνώρισα τη σύζυγό μου», λέει ο Iulian Craciun (49 ετών), ο οποίος εργάζεται στο εργοστάσιο από την ηλικία των 17 ετών. Η Dacia ανήκει στην οικογένεια Renault. Αλλά η Dacia είναι μια οικογένεια από μόνη της. «Είμαστε περήφανοι εδώ», λέει ο τεχνικός διευθυντής Mihai Alexa. «Όχι μόνο εμείς οι εργαζόμενοι, αλλά όλοι οι Ρουμάνοι».