Εμπρός ή πίσω κίνηση; Τι θα προτιμούσες αν είχες επιλογή;

Μόνο τα μεγάλα premium Γερμανικά έχουν απομείνει πισωκίνητα
Απλούστερα κατασκευαστικά και με οικονομικότερη συντήρηση,ο λόγος επικράτησης τους
Τα FWD έχουν καλύτερο κράτημα και προσφέρουν περισσότερη ασφάλεια στο μέσο οδηγό
Όμως τα πισωκίνητα έχουν τη χάρη τους και καλύτερη κατευθυντικότητα σε απόλυτες συνθήκες

Μόνο τα μεγάλα premium Γερμανικά έχουν απομείνει πισωκίνητα

Είναι αρκετά τα χρόνια αφότου η εμπρός κίνηση επικράτησε στα συμβατικά μοντέλα, και μόνο κάποιοι από εμάς μπορούν να ισχυριστούν ότι πρόλαβαν «καθημερινά» πισωκίνητα αυτοκίνητα. Στις ημέρες μας, τα εμπροσθιοκίνητα είναι ο κανόνας, και όταν δεν μιλάμε για κάποια ακριβή τετρακίνητη έκδοση ενός μεγαλύτερου-συνήθως-μοντέλου, τότε πισωκίνητα αυτοκίνητα θα συναντήσεις μάλλον σπάνια. Συνηθέστερη η κίνηση στον πίσω άξονα, είναι μόνο στις μεγαλύτερες σειρές των premium Γερμανών κατασκευαστών όπως η Mercedes σειράς C και η BMW σειράς 3. Η Audi εξαιρείται από τον κανόνα, αφού η αντίστοιχη σειρά Α4, έχει τη λογική «όλα μπροστά». Εξίσου εξαιρούνται και τα μικρομεσαία hatchback των τριών premium κατασκευαστών (σειρά A class, σειρά 3 και Audi Α3), όπου έχουν σε κάθε περίπτωση την κίνηση στους εμπρός τροχούς.
 

Απλούστερα κατασκευαστικά και με οικονομικότερη συντήρηση,ο λόγος επικράτησης τους

Η εγκατάλειψη των αμαξωμάτων με «σασί» και η υιοθέτηση των αυτοφερόμενων πλαισίων, προσφέρονταν για ευκολότερη τοποθέτηση του συνόλου κινητήρας/μετάδοση,εμπρός. Εκτός από ευκολότερος, ο τρόπος αυτός ήταν και οικονομικότερος, οπότε και επικράτησε για τα αυτοκίνητα που προορίζονταν για τις καθημερινές μετακινήσεις. Η απουσία των έξτρα μηχανικών μερών που απαιτούνται για την μετάδοση της κίνησης στον πίσω άξονα μάλιστα, και η λιγότερο περίπλοκη κατασκευή, καθιστά τα μοντέλα αυτά ευκολότερα και οικονομικότερα και στη συντήρηση.

Τα FWD έχουν καλύτερο κράτημα και προσφέρουν περισσότερη ασφάλεια στο μέσο οδηγό

Επίσης, ο τρόπος που οδηγούνται τα εμπροσθιοκίνητα μοντέλα, τα καθιστούν ασφαλέστερα για καθημερινή χρήση από τον μέσο οδηγό, αν και η αλήθεια είναι ότι πλέον, με όλα τα ηλεκτρονικά που ελέγχουν την πρόσφυση, το τελευταίο έπαψε να είναι και τόσο μεγάλο πλεονέκτημα. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η απώλεια της πρόσφυσης, ειδικά σε ένα παλιότερο αυτοκίνητο χωρίς traction control και ESP, και η «υποστροφή» που αυτό συνεπάγεται απώλεια έλεγχου του εμπρός μέρους του αυτοκινήτου), ελέγχεται ευκολότερα, σχεδόν ενστικτωδώς, με το άφημα του πεντάλ του γκαζιού.

Όμως τα πισωκίνητα έχουν τη χάρη τους και καλύτερη κατευθυντικότητα σε απόλυτες συνθήκες

Αντίθετα, η απώλεια έλεγχου της πρόσφυσης σε ένα αυτοκίνητο με κινητήριους τους πίσω τροχούς, συνεπάγεται...περιπέτειες, και απαιτεί βαθύτερη γνώση και... τέχνη, προκειμένου να διορθωθεί η κατάσταση. Στο σημείο που αυτό γίνεται εσκεμμένα μάλιστα, τότε η οδήγηση ενός αυτοκινήτου με «πισωκούνα» συνεπάγεται έκκριση αδρεναλίνης και στιγμές διασκέδασης, αρκεί φυσικά αυτό να γίνεται στο ελεγχόμενο περιβάλλον μιας πίστας. Είναι αυτονόητο, ότι τα αγωνιστικά αυτοκίνητα σε όλες τις κατηγορίες, συμπεριλαμβάνουν κίνηση πρωτίστως στον πίσω άξονα (τουλάχιστον σε αυτόν), αφού σπορ οδήγηση και κίνηση μόνο μπροστά είναι ασύμβατες έννοιες.