Honda Civic Type R: Δόξα στο στροφάρισμα!

Θέλοντας να γιορτάσουμε τα γενέθλια 25 χρόνων του Honda Civic Type R, κάνουμε αναδρομή στις 6 γενιές του, από το μυθικό EK9 Type R των 185 ίππων, στο δίλιτρο EP3 που ήταν και το πρώτο που γνωρίσαμε στην Ελλάδα, και από το «διαστημόπλοιο» FN2 στις επόμενες, turbo γενιές με τις εριστικές αεροτομές. Πόσο έχει ωριμάσει το μοντέλο μέσα σε αυτά τα χρόνια;

25 χρόνια ιστορίας για το Honda Civic Type R

Η φετινή χρονιά αποτελεί διπλό ορόσημο για τη Honda, για τους fans της, καθώς και για τους λάτρεις των sport ιαπωνικών (και όχι μόνο) αυτοκινήτων: Το Honda Civic έχει επέτειο 50 χρονών, ενώ ταυτόχρονα η «εμπρηστική» του έκδοση, η θρυλική Type R, κλείνει τα 25.

Ο Soichiro Honda ίδρυσε την ομώνυμη εταιρεία το 1948, και στην αρχή κατασκεύαζε ποδήλατα με μικρά μοτέρ, προκειμένου να παρέχει έναν οικονομικό τρόπο μεταφοράς στο λαό της Ιαπωνίας. Οι κινητήρες ήταν πάντα μέσα στην καρδιά του, κάτι που φαίνεται τόσο από την πορεία της εταιρείας στους αγώνες μοτοσυκλετών και Formula 1, όσο και από υστερικά μοτέρ που εξελίχθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν στα αυτοκίνητα της μάρκας με σήμα το μεγάλο «H».

Ο κολοφώνας των γρήγορων Honda είναι βέβαια η ένδοξη οικογένεια των Type R, και το Civic Type R (ή CTR όπως το λένε εν συντομία οι Ιάπωνες) είναι ένα μοντέλο που επί 25 συναπτά έτη αποτελεί σημείο αναφοράς στα προσθιοκίνητα οχήματα και έχει αγαπηθεί παγκοσμίως τόσο από «θερμόαιμους» νέους, όσο και από ωριμότερους που απλά αρνούνται να μεγαλώσουν.

Κάνουμε αναδρομή στην ιστορία του, από τη γέννηση έως το σήμερα.

Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το »

1997: Honda Civic Type R EK9

Το αρχέτυπο. Όλα ξεκίνησαν στις 19 Αυγούστου του 1997, όταν βγήκε από τη γραμμή παραγωγής της Suzuka το πρώτο Honda Civic με τα «κόκκινα σηματάκια» και το λογότυπο Type R, με κωδικό EK9, που ήταν βασισμένο στο Civic 6^ης γενιάς. Το αυτοκίνητο ήταν το τρίτο μέλος της οικογένειας των Type R, έπειτα από το εξωτικό NSX-R του 1992 και το Integra Type R DC2 του 1995.

Το μοντέλο, που όπως και άλλα μοντέλα-θρύλοι των 90s ήταν διαθέσιμο αποκλειστικά για την αγορά της Ιαπωνίας, είχε ελαφρύτερο και συνάμα πιο άκαμπτο αμάξωμα. Οι ενισχύσεις στο πλαίσιο και τα επιπλέον σημεία συγκόλλησης συνοδεύονταν από έλλειψη ηχομόνωσης, αναβαθμισμένη ανάρτηση, παχύτερες αντιστρεπτικές και μεγαλύτερα φρένα.

Κάτω από το καπό του πρώτου Honda Civic Type R βρήκε θέση ένας κινητήρας με κωδικό που προκαλεί μέχρι και σήμερα ανατριχίλα στους λάτρεις των ατμοσφαιρικών μοτέρ: Ο B16B, που έγινε θρυλικός χάρη στο εξωφρενικό του στροφάρισμα που έφτανε μέχρι τις 9.000 σ.α.λ.

Ο B16B είχε χωρητικότητα 1,6 λίτρα, και διέθετε τον κορμό με του 1800αρη B18C που γνωρίσαμε στο Integra Type R. Χάρη σε διαφορετικό στρόφαλο, ο κυβισμός διατηρήθηκε στα 1.600 κυβικά, ενώ η κεφαλή ήταν θυριδωμένη στο χέρι. Το περίφημο «σκαλοπάτι» του VTEC, για το οποίο είναι διάσημοι οι B-Series κινητήρες της Honda αυξήθηκε στις 6.100 στροφές, όπου και ξεκινούσε ουσιαστικά η ατμοσφαιρική «μαγεία» και το «ξυράφιασμα».



Η μέγιστη ισχύς, 185 ίπποι, έκανε την εμφάνισή της στις 8.200 σ.α.λ, 800 μόλις στροφές πριν επέμβει ο κόφτης και σε αναγκάσει να αλλάξεις ταχύτητα και να επαναλάβεις την μυσταγωγία.  Η απόδοση ισχύος 116  ίππων ανά λίτρο θεωρείται αριθμός ρεκόρ για ατμοσφαιρικό κινητήρα της εποχής.
Το κιβώτιο ταχυτήτων είχε κοντή κλιμάκωση, ενώ η κίνηση περνούσε στους εμπρός τροχούς μέσω ενός διαφορικού περιορισμένης ολίσθησης.

Δίνοντας τη δέουσα προσοχή ακόμα και στην τελευταία λεπτομέρεια, οι μηχανικοί της Honda έκαναν αλλαγή μέχρι και στα πεντάλ, αλλάζοντάς τους ελαφρώς θέση προκειμένου να γίνεται πιο εύκολα η τεχνική «μύτη-τακούνι», δείχνοντας ξεκάθαρα πως το Civic Type R γεννήθηκε και να πρωταγωνιστήσει στις στροφές και τις πίστες, τόσο τις επίσημες, όσο και τις «ανεπίσημες» στα ορεινά περάσματα (touge) της Ιαπωνίας και στους περιφερειακούς του Tokyo και της Osaka.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως το Honda Civic EK9 είναι ουσιαστικά ο μικρός αδελφός του Integra DC2. Κατασκευάστηκε από το 1997 έως το 2000 σε 16.000 μονάδες. Η σπανιότητα αλλά και η «ωμότητα» του μοντέλου, το καθιστά ιδιαίτερα ποθητό. Τα θεμέλια μπήκαν σωστά, και η ιστορία που ακολούθησε είναι ένδοξη…