Θα γίνουμε Κούβα με την κατάργηση των ανταλλακτικών στα παλιά μοντέλα;

Ακριβές τιμές, χαμηλοί μισθοί και ελάχιστες δανειοδοτήσεις έφτασαν το στόλο 17 ετών
Αναγκάζονται να συντηρούν το παλιό, όμως τα ανταλλακτικά σταδιακά εκλείπουν
Nissan Primera του 08 και Almera του 07 μετρούν καταργήσεις κωδικών άνω του 50%
Θα μετατραπούμε σε απέραντο μουσείο αυτοκίνητων;

Ακριβές τιμές, χαμηλοί μισθοί και ελάχιστες δανειοδοτήσεις έφτασαν το στόλο 17 ετών

Οι ακριβές τιμές των μοντέλων όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί την τελευταία τριετία, αλλά και οι γενικότερες πληθωριστικές τάσεις με την ακρίβεια στην καθημερινότητα να «χτυπάει» κόκκινο, η απόκτηση ενός αυτοκινήτου από τον μέσο αγοραστή γίνεται όλο και δυσκολότερη. Οι χαμηλοί μισθοί, όσο και αν αυξήθηκαν πρόσφατα (προκειμένου να αντιμετωπίσου ντον πληθωρισμό), δεν είναι αρκετοί για αποταμίευση. Όχι τουλάχιστον για την προοπτική μιας σημαντικής αγοράς όπως αυτή που αποτελεί ένα αυτοκίνητο. Με τις τράπεζες μάλιστα να δίνουν δάνεια με το σταγονόμετρο, λόγω της μαζική εμπλοκής των καταναλωτών με τον «Τειρεσία» τα προηγούμενα χρόνια, έχουμε ένα «εκρηκτικό κοκτέιλ» συνθηκών, που διαμορφώνουν έναν «Εθνικό Στόλο Οχημάτων» με μέση ηλικία τα 17 έτη.

Αναγκάζονται να συντηρούν το παλιό, όμως τα ανταλλακτικά σταδιακά εκλείπουν

Όλα τα παραπάνω έχουν σημαντικά αρνητικές προεκτάσεις, με ενδεικτικές τις ακινητοποιήσεις των παλαιών οχημάτων λόγω βλάβης, φαινόμενα που παρατηρούνται πλέον μαζικά και καθημερινά. Λόγω της αδυναμίας να αντικατασταθεί το υπάρχον όχημα, οι περισσότεροι προσπαθούν με κάθε τρόπο να συντηρήσουν -αν και ασύμφορα- το παλιό αυτοκίνητο με το οποίο έχουν «ξεμείνει». Ακόμη και αυτή η επιλογή ωστόσο, είναι θέμα κάποιου χρόνου να πάψει να υπάρχει, καθώς όσο παλιώνει ένα αυτοκίνητο και φτάνει να ξεπερνά τα 20 χρόνια κυκλοφορίας στους δρόμους (εξΆ ου και ο μέσος όρος των 17 ετών), παύει σταδιακά να έχει και διαθέσιμα ανταλλακτικά για να μπορέσει να επισκευαστεί εάν(όταν) χαλάσει.

Nissan Primera του 08 και Almera του 07 μετρούν καταργήσεις κωδικών άνω του 50%

Σε κάποια μοντέλα το πρόβλημα είναι ήδη υπαρκτό και μάλιστα έντονο. Ενδεικτικά, σε αυτοκίνητα όπως το Nissan Primera P12 του 2008 ή του Nissan Almera N16 του 2007, το πρόβλημα με τις καταργήσεις κωδικών εξαρτημάτων από το ίδιο το εργοστάσιο (γνήσια καινούργια ανταλλακτικά), είναι πολύ πάνω από το 50% του συνόλου. Αν λοιπόν κανείς χρειαστεί κάποιο συγκεκριμένο μέρος, πχ μια κλειδαριά, θα πρέπει να το βρει σαν μεταχειρισμένο και μάλιστα με πολύ κόπο, καθώς αν κάτι χαλάσει -μαζικά- σε συγκεκριμένο μοντέλο, τότε η ζήτηση να βρεθεί ανταλλακτικό για να επισκευαστεί θα είναι εξίσου μαζική.

Θα μετατραπούμε σε απέραντο μουσείο αυτοκίνητων;

Η μεταπώληση σε ένα αυτοκίνητο που έχει τη φήμη ότι δεν έχει διαθέσιμα ανταλλακτικά, είναι δύσκολη υπόθεση, οπότε όλα τα παραπάνω, σημαίνουν απλά ότι οι επιλογές που θα έχουν οι κάτοχοι τέτοιων αυτοκινήτων με ελλείψεις, τώρα,αλλά και αργότερα στο μέλλον, θα είναι δύο: Να τα παροπλίσουν ή να τα ανακυκλώσουν για να πάρουν κάποιο άλλο νεότερο αυτοκίνητο (μετά κόπων και... οικονομικών βασάνων) ή να αρχίσουν να τα επισκευάζουν με κάθε τρόπο και εκτεταμένες...πατέντες, όπως στην Κούβα, όπου λόγω του πολυετούς εμπάργκο, αναγκάστηκαν να συμβιώσουν με αυτοκίνητα έως και 40 ετών.