Alfa Romeo Alfasud: Η καινοτόμα Ιταλίδα των 70s
Διαβάστηκε από 11188 αναγνώστες - 10/4/2024
Η Alfasud ήταν η πρώτη Alfa Romeo με κίνηση εμπρός, και ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή μοντέλα της εταιρείας. Κάνουμε αναδρομή στο παρελθόν και στην ιστορία της Alfa από το Νότο.
Μία από τις πιο εμβληματικές και ιστορικές εταιρείες της γειτονικής Ιταλίας, είναι η Alfa Romeo. Γνωστή για τα premium και μεγάλα αυτοκίνητά της, η φίρμα είχε σκοπό να δημιουργήσει ένα μοντέλο το οποίο θα ανήκε στην μεσαία κατηγορία, και θα είχε τιμή προσιτή για το λαό. Οι πρώτες σκέψεις για ένα τέτοιο όχημα είχαν ήδη ξεκινήσει από το 1952, και τα χρόνια που ακολούθησαν έγιναν ορισμένες προσπάθειες για την υλοποίηση ενός τέτοιου project, οι οποίες τελικά δεν ευδοκίμησαν. Το 1967, με υπεύθυνο τον Αυστριακό Rudolf Hruska, τέθηκαν οι βάσεις για ένα ολοκαίνουργιο μοντέλο, το οποίο θα κατασκευαζόταν στον Ιταλικό Νότο, προκειμένου να ενισχυθεί οικονομικά και εργασιακά η περιοχή, η οποία ήταν αρκετά φτωχότερη σε σχέση με τον Βορρά. Στα ιταλικά, ο Νότος λέγεται «Sud», και έτσι το αυτοκίνητο ονομάστηκε Alfasud, δηλαδή «Νότια Alfa», ή «Alfa του Νότου».
Το μοντέλο παρουσιάστηκε το 1971 και δεν καμία σχέση με τα αυτοκίνητα που παρήγαγε η εταιρεία μέχρι εκείνη την εποχή, εκτός βέβαια από το κοινό σήμα που μοιράζονταν στο καπό. Η Alfasud ήταν η πρώτη Alfa Romeo με την κίνηση στον εμπρός άξονα, ενώ ο κινητήρας της ήταν ένας τετρακύλινδρος boxer 1186cc, απόδοσης 63 ίππων. Αξίζει να σημειωθεί, πως ο Hruska εργαζόταν στην Porsche από το 1938 έως το 1945, και είχε συμμετάσχει στην εξέλιξη του VW Beetle. Καταλαβαίνουμε πως η επιλογή του συγκεκριμένου μοτέρ δεν έγινε τυχαία, αφού είχε 3 πολύ σημαντικά προτερήματα, τα οποία πήγαζαν από τις μικρές του διαστάσεις. Η συντήρησή του ήταν εύκολη, αφού υπήρχε άμεση πρόσβαση στα περισσότερα εξαρτήματα, ενώ παράλληλα, η τοποθεσία του boxer σήμαινε πως το κέντρο βάρους του αυτοκινήτου βρισκόταν χαμηλά. Τέλος, αφού δεν υπήρχαν μεγάλες χωροταξικές απαιτήσεις, το καπό ήταν χαμηλό, κάτι που συνέβαλλε στην καλή αεροδυναμική της Alfasud. Χάρη στα 2 τελευταία, το αυτοκίνητο των 830 κιλών είχε πολύ καλές επιδόσεις για τα δεδομένα του κινητήρα του και εξαιρετική οδηγική συμπεριφορά. Επισης, είχε δισκόφρενα σε όλους τους τροχούς, κάτι που ήταν σπάνιο για τα μοντέλα αυτής της κατηγορίας.
...>>>Συνεχίστε το άρθρο
Υπεύθυνος για το σχεδιασμό της «Sud» ήταν ο διάσημος Giorgetto Giugiaro, ο οποίος είχε ιδρύσει λίγο καιρό πριν την νέα του εταιρεία, την Italdesign. Παρόλο που το αμάξωμα ήταν hatchback, η πόρτα του χώρου αποσκευών άνοιγε χωρίς το τζάμι, και η αρχική έκδοση ήταν 4θυρη. Το ευρύχωρο εσωτερικό είχε μία πρωτοτυπία: Η πλειοψηφία των διακοπτών και των χειριστηρίων βρισκόταν στους 2 μοχλούς στην κολώνα του τιμονιού.
Το Νοέμβριο του 1973, γνωρίσαμε την θρυλική Alfasud ti, με το τελευταίο να σημαίνει «turismo internazionale», ένας χαρακτηρισμός που συνόδευε πολλές γρήγορες Alfa Romeo. Το δίπορτο αμάξωμα ξεχώριζε όχι μόνο από την έλλειψη των πίσω θυρών, αλλά και από τα νέα φωτιστικά σώματα, που ήταν διπλά και στρογγυλά, καθώς και από το spoiler στον εμπρός προφυλακτήρα, το οποίο ήταν βαμμένο στο χρώμα του αυτοκινήτου. Στο πίσω μέρος δέσποζε μία αεροτομή, η οποία ήταν μαύρη. Η συγκεκριμένη απόχρωση ήταν πάντοτε συνυφασμένη με τις καυτές εκδόσεις των αυτοκινήτων, κι έτσι, οι πάλαι ποτέ χρωμιωμένες λεπτομέρειες ήταν πλέον μαύρες. Την εικόνα συμπλήρωναν οι νέες ζάντες.
Στο εσωτερικό, ο οδηγός είχε στη διάθεσή του ένα τριάκτινο τιμόνι και επιπλέον όργανα εποπτείας, ενώ το σαλόνι αποτελούταν από συνδυασμό υφάσματος και δερματίνης.
Ο κινητήρας της γρήγορης Alfasud ti, χάρη στην προσθήκη ενός διπλού καρμπιρατέρ της Weber, απέδιδε πλέον 68 άλογα, τα οποία χάριζαν στο αυτοκίνητο τελική ταχύτητα 160km/h. Σε αυτό βέβαια συνείσφερε και το νέο κιβώτιο ταχυτήτων, που ήταν 5 σχέσεων.
To 1975 η Alfa Romeo παρουσίασε την Alfasud Lusso, που, όπως καταλαβαίνουμε από την ονομασία της, ήταν πιο πολυτελής, ενώ οι απλή έκδοση απέκτησε τον χαρακτηρισμό «Normale». Μερικά από τα στοιχεία εξοπλισμού που υπήρχαν στη Lusso ήταν λεπτομέρειες χρωμίου στην πλευρική γραμμή των παραθύρων και στο τελείωμα του πορτμπαγκάζ, προσκέφαλα στα εμπρόσθια καθίσματα και μοκέτα αντί για λαστιχένια πατάκια. Ο πίνακας οργάνων αναβαθμίστηκε και πλέον διέθετε στροφόμετρο, ενώ το ντουλαπάκι του συνοδηγού μπορούσε να κλειδώνει.
Την ίδια χρονιά γνωρίσαμε και ένα 3θυρο station wagon, την Alfasud Giardinetta, που είχε τον ίδιο εξοπλισμό με την Lusso, ενώ το 1976 η εταιρεία παρουσίασε ένα coupe μοντέλο, την εμβληματική Alfasud Sprint, η οποία αργότερα συνέχισε την καριέρα της ως σκέτο «Alfa Romeo Sprint».
Επίσης σχεδιασμένο από τον Giugiaro, το αυτοκίνητο είχε σαφώς πιο αιχμηρή όψη, ενώ παράλληλα ήταν χαμηλότερο. Ο τίτλος «Sud» του άνηκε δικαιωματικά, μιας και κατασκευαζόταν στο Νότο. Ο κινητήρας της Sprint είχε υπερκυβιστεί στα 1,3 λίτρα, απέδιδε 76 άλογα και τοποθετήθηκε και στην Alfasud ti 1.3, που ξεκίνησε να διατίθεται στην αγορά το 1977.
Λίγο μετά, η Alfa Romeo δημιούργησε την Alfasud Super, η οποία είχε τα μοτέρ 1,2 και 1,3 λίτρων από τις ti, αλλά με μονό καρμπυρατέρ. Τόσο το εξωτερικό, όσο και το εσωτερικό αναβαθμίστηκαν, με λαστιχένιες προσθήκες στους μεταλλικούς προφυλακτήρες, νέες ταπετσαρίες, καινούργιο τιμόνι και μπλε όργανα στο ταμπλό.
Σελ.
2 | Μεγαλύτεροι κινητήρες και νέα μοντέλα |
