Μεγαλύτεροι κινητήρες και νέα μοντέλα

Οι λάτρεις του μοντέλου, παρακαλούσαν για έναν μεγαλύτερο κινητήρα. Το 1978 εισακούστηκαν, και τα μοτέρ των ti και Sprint αναβαθμίστηκαν.  Πλέον, η γκάμα αποτελούταν από έναν κινητήρα 1350cc με 78 άλογα και έναν 1490cc με 85 ίππους, αμφότεροι με 1 διπλό καρμπυρατέρ. Παράλληλα, το εξωτερικό του αυτοκινήτου «αγρίεψε» κι άλλο, με την προσθήκη μαύρων προεκτάσεων στα φτερά και μίας νέας μαύρης αεροτομής πίσω. Το εμπρός spoiler, απέκτησε επίσης το χρώμα της κακίας.
Οι μεγαλύτεροι κινητήρες, με μειωμένη ιπποδύναμη, βρήκαν τελικά τη θέση που τους άρμοζε και στις μικρότερες εκδόσεις, ενώ μία χρονιά μετά, η πανέμορφη coupe Sprint απέκτησε 2 διπλά καρμπυρατέρ, και μετονομάστηκε σε Alfasud Sprint Veloce.



Τη δεκαετία του 80, οι σιδερένιοι προφυλακτήρες των αυτοκινήτων έδωσαν τη θέση τους στους πλαστικούς. Αυτό συνέβη και στην Alfasud που ανανεώθηκε το 1980, και είχε επιπλέον νέα φωτιστικά σώματα εμπρός και πίσω. Ο πίνακας οργάνων στο εσωτερικό ήταν επίσης αναβαθμισμένος. Εκτός αυτού, η ti χρησιμοποίησε τον κινητήρα της Sprint Veloce, ο οποίος απέδιδε 96 άλογα. Αργότερα, η πόρτα του χώρου αποσκευών έγινε μεγαλύτερη, αφού πλέον άνοιγε μαζί με το πίσω παρμπρίζ, βελτιώνοντας έτσι την πρακτικότητα και την εργονομία του αυτοκινήτου.

Το 1983 ήρθε και το τέλος της Alfa Romeo Alfasud. Το κύκνειο άσμα της ήταν η έκδοση Quadrifoglio Verde, που είχε για σήμα το θρυλικό τετράφυλλο τριφύλλι, το έμβλημα όλων των γρήγορων Alfa Romeo μέχρι και σήμερα. Ο βελτιωμένος κινητήρας 1490 κυβικών απέδιδε 105 ίππους, αποτέλεσμα της χρήσης 2 διπλών Weber καρμπυρατέρ και πιο άγριων εκκεντροφόρων. Η ποθητή καυτή «Sud» είχε μαύρες λεπτομέρειες στα πλαϊνά του αμαξώματος, και ζάντες αλουμινίου της Speedline. Τα καθίσματα ήταν πιο sport, ενώ η μοκέτα είχε το κόκκινο χρώμα του πολέμου.



Το αυτοκίνητο ήταν ιδιαίτερα εξελιγμένο μηχανολογικά, αλλά είχε ως αχίλλειο πτέρνα τα μέταλλα που χρησιμοποιήθηκαν για το αμάξωμά του. Έτσι, η Alfasud είχε ένα κακό ελάττωμα: Σκούριαζε. Τα 5θυρα μοντέλα αντικαταστάθηκαν από την ολοκαίνουργια 33, ενώ τα 3θυρα συνέχισαν να παράγονται μέχρι το 1984, όπου έδωσαν τη θέση τους στην Alfa Romeo Arna, τον παράξενο καρπό συνεργασίας της Ιταλικής εταιρείας με τη Nissan.

Παρά το ψεγάδι της, η όμορφη Alfasud είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα μοντέλα της Ιταλικής εταιρείας, αφού κατασκευάστηκαν σχεδόν 900.000 αντίτυπα. Αν προσθέσουμε στο σύνολο και τις 121.000 Sprint coupe, ο αριθμός ξεπερνά το 1 εκατομμύριο. Ακόμα και αν η «συνταγή» της δημιουργίας της ήταν εντελώς διαφορετική από αυτή που είχαν συνηθίσει οι Alfisti μέχρι τότε, το αυτοκίνητο κέρδισε επάξια την αγάπη του κόσμου, χάρη στην εξαιρετική οδηγική του συμπεριφορά, την εμφάνιση και τις καινοτομίες του. Και για αυτό το λόγο, έχει μία περίοπτη θέση τόσο στην ιστορία της Alfa Romeo, όσο και σε αυτή του Ιταλικού Νότου.