185 ίπποι από 1600cc: Ο μυθικός B16B

Αν η Honda είναι γνωστή για ένα πράγμα, αυτό είναι οι κινητήρες-διαμάντια που κατασκευάζει, συνεχίζοντας την αγάπη για τα μοτέρ που είχε ο ιδρυτής της. Έτσι, το πρώτο Civic Type R, έμεινε στην ιστορία για το μηχανικό σύνολο που διέθετε, το οποίο είναι το θρυλικό B16B. Αν ο B18C του Integra θεωρείται σχιζοφρενής, ο B16B είναι το μικρό του, οξύθυμο αδελφάκι.

Χρησιμοποιώντας τον ίδιο κορμό με τον προαναφερθέντα κινητήρα του Integra, αλλά με διαφορετικό στρόφαλο, ο κυβισμός παρέμεινε στα 1600cc. Η κεφαλή θυριδώθηκε στο χέρι από τους μηχανικούς της εταιρείας, οι εκκεντροφόροι έγιναν πιο επιθετικοί, και το «σκαλοπάτι» του VTEC αυξήθηκε στις 6100rpm. Χάρη σε αυτά, η ιπποδύναμη σκαρφάλωσε στα 185 άλογα, επιτυγχάνοντας απόδοση ισχύος 115,6 ίππων ανά λίτρο, αριθμός ρεκόρ για ατμοσφαιρικό κινητήρα της εποχής.



Το μοτέρ έγινε γνωστό για το εξωφρενικό του στροφάρισμα, αφού η μέγιστη ισχύς «ερχόταν» στις 8200rpm, ενώ η φρενήρης πορεία των εμβόλων σταματούσε στις 9000 στροφές. Τα νούμερα αυτά, ήταν πιο ταιριαστά σε μοτοσικλέτα παρά σε αυτοκίνητο.

Το μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων που επιλέχθηκε για να συνεργαστεί με τον οργισμένο B16B είχε κοντή κλιμάκωση, και το διαφορικό ήταν περιορισμένης ολίσθησης. Το Civic Type R βάρους 1040kg ολοκλήρωνε το sprint από 0 στα 100km/h σε 6,7 δευτερόλεπτα, και η τελική του ταχύτητα ήταν 225km/h.

Όπως και στο Integra Type R, το sport αλλά διακριτικό εξωτερικό έκρυβε καλά το χαρακτήρα του ψυχασθενούς μοτέρ. Στο εμπρός μέρος, η γρίλια ανάμεσα στα φανάρια είχε μεγαλύτερο άνοιγμα, ο προφυλακτήρας είχε ένα spoiler, και πίσω, πάνω από το παρμπρίζ βρισκόταν μία αεροτομή. Οι γνώστες, παρατηρούσαν τα κόκκινα σήματα, ένα στοιχείο αποκλειστικό στα πολεμικά, R μοντέλα της Honda.



Περισσότερες αλλαγές βρίσκαμε στο εσωτερικό, στο οποίο κυριαρχούσε το χρώμα της μάχης. Τα καθίσματα ήταν τα θρυλικά κατακόκκινα Recaro SR3, ενώ την ίδια απόχρωση είχαν οι επενδύσεις στις πόρτες και οι μοκέτες. Το τιμόνι ήταν δερμάτινο της MOMO, και ο επιλογέας ταχυτήτων ήταν από τιτάνιο, άλλο ένα χαρακτηριστικό της Type R οικογένειας.

Με απίστευτη εμμονή στη λεπτομέρεια, οι Ιάπωνες μηχανικοί έκαναν αλλαγή στα πεντάλ , προκειμένου να επιτυγχάνεται πιο εύκολα η μέθοδος «μύτη-τακούνι» από τους οδηγούς. Αυτή η κίνηση αποδεικνύει την πρόθεση της εταιρείας όχι μόνο να δημιουργήσει το απόλυτο Civic, αλλά να κατασκευάσει έναν πραγματικό μαχητή της πίστας και των στροφών.



Έτσι και έγινε, και το Type R με κωδικό EK9 έμεινε στην ιστορία για τις ικανότητές του, και είναι ουσιαστικά ο μικρός αδελφός του Integra DC2. Έχοντας παραχθεί σε 16.000 μονάδες, αποκλειστικά για την αγορά της Ιαπωνίας, το μοντέλο είναι εμβληματικό για τους λάτρεις της Honda ανά τον κόσμο, και είναι το πιο ποθητό από όλα τα Civic Type R που ακολούθησαν. Ο διάδοχός του, το πασίγνωστο EP3, συνέχισε επάξια το μύθο των κόκκινων «H» στην Ευρώπη, αφού παραγόταν στη Μεγάλη Βρετανία. Τη θέση του B16B πήρε ο K20A, ο οποίος είχε αρκετά πιο πολιτισμένη λειτουργία.

Όμως, ορισμένοι hardcore θαυμαστές των ατμοσφαιρικών κινητήρων, έχουν ως εικόνισμα το νευρικό μοτέρ 1600 κυβικών με την διπολική διαταραχή, που «ξυπνούσε» βίαια εκεί που οι κοινοί θνητοί άλλαζαν ταχύτητα, το οποίο, συνοδευόμενο από το εξαιρετικό πλαίσιο με τις πρέπουσες αγωνιστικές πινελιές, συνετέλεσε στη δημιουργία του θρύλου των δρόμων που ονομάζεται Honda Civic Type R EK9.