Το facelift και η επιστροφή του NSX-R

Η νέα χιλιετία έφερε αλλαγές στο λατρεμένο NSX. Το Δεκέμβριο του 2001, η Honda, πήρε την απόφαση να το «φρεσκάρει» ελαφρώς, δίνοντάς του μία πιο σύγχρονη εμφάνιση. Έτσι, τα pop-up φανάρια, που ήταν υπόλειμμα παλαιότερων εποχών, έδωσαν τη θέση τους σε σταθερά, τεχνολογίας xenon. Η ανάρτηση τροποποιήθηκε, και στους πίσω θόλους υπήρχαν πλέον φαρδύτερα ελαστικά. Στο πίσω μέρος ανανεώθηκαν τα φώτα και η αεροτομή, ενώ στο εσωτερικό, τα όργανα απέκτησαν μπλε φόντο. Από το 2004 και έπειτα, ο δερμάτινος επιλογέας ταχυτήτων έδωσε τη θέση του σε έναν μεταλλικό, σήμα κατατεθέν των γρήγορων κατασκευών.



Το 2002, το πολεμικό κόκκινο σήμα επέστρεψε. Το NSX Type-R ήταν γεγονός, αποκλειστικά για τους τυχερούς Ιάπωνες, όπως και πριν. Το σκληροπυρηνικό αυτοκίνητο ήταν ελαφρύτερο, χάρη στην εκτεταμένη χρήση ανθρακονημάτων και την αφαίρεση εξοπλισμού όπως η υποβοήθηση του τιμονιού, το air condition, η ηχομόνωση και το ηχοσύστημα. Η πηγή της πραγματικής μουσικής βρισκόταν ακριβώς πίσω από τον οδηγό εξάλλου, και δεν ήταν άλλη από το μοτέρ-διαμάντι C32B, τα εξαρτήματα του οποίου είχαν ελαφρωθεί και ζυγιστεί προσεκτικά στο χέρι, συμβάλλοντας έτσι στην μεγαλύτερη ευστροφία. Η Honda δηλώνει πως η ιπποδύναμη ήταν η ίδια, αλλά το αμεσότερο «στροφάρισμα», καθώς και αλλαγές όπως η μείωση της διαδρομής του δεξιού πεντάλ, έδιναν την εντύπωση πως ο κινητήρας ήταν ισχυρότερος. Εξωτερικά, ο μεγάλος αεραγωγός στο εμπρόσθιο «καπό», και η επιθετική αεροτομή πίσω, έκαναν την καυτή έκδοση να ξεχωρίζει.



Η εταιρεία με σήμα το μεγάλο H είχε ως σκοπό να δημιουργήσει ένα supercar με επιδόσεις αντίστοιχες των ευρωπαϊκών, αλλά με πολιτισμένο χαρακτήρα, κατάλληλο για καθημερινή χρήση. Το απλό μοντέλο κατάφερε να πετύχει αυτό το στόχο, αλλά το NSX Type-R ήταν μία εντελώς διαφορετική κατασκευή. Η σκληρή ανάρτηση, σε συνδυασμό με την έλλειψη υποβοήθησης στο τιμόνι και την κοντή διαδρομή στο πεντάλ του γκαζιού, έκαναν το αυτοκίνητο δύστροπο στις χαμηλές ταχύτητες και στους δρόμους με ανωμαλίες. Αλλά το ζητούμενο του «R» δεν ήταν να οδηγηθεί σε τέτοιες συνθήκες. Ο σκοπός της δημιουργίας του ήταν να μπορεί να προκαλεί τα sport οχήματα σε πίστες, ακόμα και αν ήταν βασισμένο σε ένα σασί που εξελίχθηκε 17 χρόνια πριν. Κάτι που το κατάφερε, αφού πέτυχε ίδιο χρόνο στο Nürburgring με τη Ferrari 360 Challenge Stradale, τη μυθική κατασκευή των 425 ίππων από το Maranello.



Με καριέρα στο LeMans και το JGTC, το Honda NSX πρώτης γενιάς, το αυτοκίνητο που δημιουργήθηκε για να «χτυπήσει» τις ευρωπαϊκές κατασκευές και τελειοποιήθηκε λίγο πριν το ντεμπούτο του, χάρη στη συμβολή του Ayrton Senna, θεωρείται το supercar της Ιαπωνίας, και όχι άδικα. Το 2005 σταμάτησε η παραγωγή του, και η εταιρεία παρουσίασε τον πνευματικό του απόγονο το 2016, ένα υβριδικό, κεντρομήχανο supercar με 507 άλογα και κίνηση στους 4 τροχούς.

Παρόλο που η τεχνολογία κινείται ραγδαία προς τα εμπρός, η μαγεία που κρύβεται πίσω από την εξέλιξη του πρώτου NSX, από το κομμένο Honda City που έκανε γύρους στο parking της Honda, μέχρι τις δοκιμές στη Suzuka και το Nürburgring, είναι αυτή που έχει κάνει το μοντέλο των 90s ένα θρύλο της Αυτοκίνησης.