Μικρομεσαία Μονομαχία

Στο Astra πρέπει ο οδηγός να στρέψει το βλέμμα του ελαφρώς χαμηλότερα. Ταυτόχρονα, η απομακρυσμένη οθόνη αφής δεν μπορεί να γίνει απτή με τον καλύτερο τρόπο. Δεν εξετάζουμε καν την περίπτωση το Astra να βρεθεί σε οδόστρωμα μέτριας ποιότητας. Τότε, ο χρήστης θα βρει το επιθυμητό σημείο στην οθόνη μόνο κατά τύχη.



Από την άλλη, όμως, το Opel... κακομαθαίνει τους επιβάτες του σε όλες τις θέσεις του, με τους πλούσιους χώρους του. Μικρές οικογένειες ή ακόμα και τέσσερις ενήλικες θα φτάσουν ξεκούραστα στον προορισμό τους. Εκτός αυτού, το γερμανικό μικρομεσαίο μπορεί να φιλοξενήσει σαφώς περισσότερες αποσκευές. Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να δεχθεί 1.210 λίτρα, που μεταφράζονται σε σχέση με του Mazda σε υπεροχή 184 λίτρων ή δύο μεγαλύτερων σε όγκο αποσκευών.



Στον τομέα της ποιότητας και τα δύο μοντέλα έχουν μεγάλο περιθώριο βελτίωσης. Χωρίς να θέλουμε να παρεξηγηθούμε: Τα Astra και Mazda 3 δείχνουν να είναι στιβαρά και βγάζουν προς τα έξω μία αυξημένη αίσθηση εμπιστοσύνης στην ανθεκτικότητά τους, κάτι που ισχύει ακόμα και στις λεπτομέρειες. Το Opel παρασύρει τους επιβάτες του με τις πολυάριθμες, διαφορετικής υφής επιφάνειες στο εσωτερικό του και δεν αντιμετωπίζει τριγμούς σε οδόστρωμα μέτριας ποιότητας.



Αντίθετα, το Mazda παρουσιάζει μικροδιαφορές στη βαφή του αμαξώματός του, ενώ από την κεντρική κονσόλα, που ακούγεται συχνά να χτυπά, θα θέλαμε να είναι πιο σταθερή.
Ωστόσο, αυτό που εκνευρίζει πολύ πιο έντονα, είναι η ορατότητα πίσω από τον ώμο του οδηγού. Επειδή σαφώς επιτράπηκε στο σχεδιαστή να δουλέψει, όπως εκείνος ήθελε, ο οδηγός βλέπει τελικά σε εκείνο το σημείο πάνω απΆ όλα τη φαρδιά πίσω κολώνα. Τι γίνεται με τους διερχόμενους πεζούς, ποδηλάτες και άλλα αυτοκίνητα; Φαίνονται δύσκολα...



Οι τρεις κύλινδροι και η χωρητικότητα των 1,2 λίτρων του κινητήρα αρκούν στο Astra. Το Mazda, όμως, είναι τετρακύλινδρο και έχει στη διάθεσή του χωρητικότητα 2,0 λίτρων, αφού δε χρησιμοποιεί τη βοήθεια του turbo. Αυτή η επιλογή, ωστόσο, κάνουν το ιαπωνικό μοντέλο να υστερεί, αφού όποιος θέλει να αισθανθεί τα 122 PS του κινητήρα, θα πρέπει να τον αφήσει να ανεβάσει στροφές. Βέβαια, αυτό δεν... πονάει, καθώς το μηχανικό σύνολο βενζίνης έχει mild hybrid υποστήριξη και λειτουργεί πολιτισμένα και αθόρυβα, αναπτύσσοντας, όμως, το ταμπεραμέντο του από τις 3.500 σ.α.λ. και πάνω.



Βέβαια, αυτή η... ορχήστρα ζητά και παραπάνω καύσιμα. Στο πλαίσιο της δοκιμής μας από τις αντλίες πέρασαν στο ρεζερβουάρ του Mazda 3 6,6 lt ανά 100 km. Ο μικρός κινητήρας των 130 PS του Astra αρκείται σε μία κατανάλωση, που είναι χαμηλότερη κατά 0,6 λίτρα. Παρόλ αυτά, οι επιδόσεις του είναι καλύτερες. Ωστόσο, πάνω απΆ όλα στη διαδικασία της προσπέρασης και στον αυτοκινητόδρομο, ο τρικύλινδρος κινητήρας κάνει ακουστικά πιο έντονα αισθητή την παρουσία του, αν και, χάρη στο μικρότερο βάρος του γερμανικού αυτοκινήτου (1.259 κιλά έναντι 1.374), δείχνει πως έχει να εκτελέσει ένα λιγότερο βαρύ έργο.



Σε ό,τι αφορά τον τομέα της άνεσης, τα δύο μικρομεσαία κρίνονται ισόπαλα, έστω κι αν επιλέγουν τελείως διαφορετικές οδούς. Το πιο μαλακό Astra δείχνει σαφώς πιο χαλαρό σε διαδρομές, που το οδόστρωμα έχει κυματοειδείς ανωμαλίες. Ωστόσο, αποδεικνύεται πιο φιλόξενο στους επιβάτες του. Σε αυτό το πλεονέκτημα συμβάλλουν και τα καθίσματα, που παρέχουν περισσότερη στήριξη σε σχέση με του Mazda. Από την πλευρά του, το τελευταίο είναι πιο σφικτό, οι δε διαδρομές των ελατηρίων του είναι πιο κοντές, με αποτέλεσμα να είναι πιο ευχάριστο όταν οδηγείται σε ταχείς ρυθμούς, αλλά πιο δυσάρεστο σε οδόστρωμα χωρίς ανωμαλίες.



Πιο προσιτό σε κόστος κτήσης, με υψηλότερη μεταπωλητική αξία και με 3ετή εγγύηση αντί 2ετούς το Mazda 3 δείχνει να είναι σε αυτήν τη σύγκριση η καλύτερη ευκαιρία. Από την πλευρά του, όμως, το Astra αντιτάσσεται με τα χαμηλότερα έξοδα συντήρησης (φόρος και ασφάλεια – στη Γερμανία) και αποσπά τη νίκη. Δε θα λέγαμε πως είναι... έγχρωμη, αλλά ασπρόμαυρη.

Συμπέρασμα
Εντάξει, το Astra καταφέρνει εντέλει, έστω και με μικρή διαφορά, να κερδίσει. Επειδή διαθέτει το καλύτερο concept χώρων, δείχνει πιο ζωντανό και καταναλώνει λιγότερο. Ωστόσο, το Mazda, η όμορφη εναλλακτική, δεν απείχε πολύ από τη νίκη.