Οδηγούμε το Microlino: Mε συνεπιβάτη το φόβο

Ο φόβος δεν είναι καλός σύμβουλος, πόσο μάλιστα καλός συνεπιβάτης. Όταν όμως βρίσκεσαι με 60 χλμ./ώρα ανάμεσα σε φορτηγά και λεωφορεία, που μοιάζουν σαν συμπληγάδες πέτρες μπροστά στο Microlino που φέρνει πιο πολύ σε scooter με καμπίνα και σε ταρακουνάνε, όπως τα 9 μποφόρ αέρα τα καΐκια, τότε ο φόβος κάθεται επιδεικτικά δίπλα σου στο άβολο ενιαίο κάθισμα και δύσκολα θα μπορέσεις να τον διώξεις. Εδώ δεν υπάρχουν ούτε αερόσακοι,  ούτε ζώνες σύνθλιψης, ούτε καν καλά φρένα. Το προσπερνάς λέγοντας ότι είναι ένα ιδιαίτερο όχημα που τραβάει τα βλέμματα, κάτι που το διαπιστώνεις γρήγορα, βλέποντας δύο νέες κοπέλες στο δίπλα αυτοκίνητο να σε κοιτάζουν. Όμως δεν είναι το είδος του βλέμματος που θα περίμενε κανείς, αλλά πιο πολύ μοιάζει με οίκτο.
 
Η πρώτη μας βόλτα με το Microlino φαντάζει ήδη διαφορετική, όπως και η ιστορία του, αφού δημιουργήθηκε μετά από μια ιδέα που είχε ο Ελβετός Wim Ouboter το 2015. Στόχος του ήταν να φέρει την επανάσταση στην αστική και όχι μόνο μετακίνηση, κατασκευάζοντας οχήματα που θα μοιάζουν με εμβληματικά μοντέλα όπως το Isetta. Οκτώ χρόνια μετά, είμαστε πίσω από το τιμόνι του Microlino.

Αν βρέχει θα πρέπει να μπείτε γρήγορα στο Microlino

To Microlino ανήκει στην κατηγορία ελαφρών οχημάτων L7e και σύμφωνα με το site της εταιρείας ξεκινάει από τις 17.990 ευρώ στην έκδοση Urban και στην Ελλάδα θα είναι διαθέσιμο το δεύτερο τρίμηνο του 2023 μέσα από το δίκτυο της Kosmoride. Αρκετά χρήματα για ένα μικρό ηλεκτρικό όχημα που έχει αρκετούς περιορισμούς.
 


Ο οδηγός μπαίνει ουσιαστικά από το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου, όπως και στο BMW Isetta που κατασκευάστηκε από το 1955 έως το 1962, και πραγματικά είναι αρκετά διασκεδαστικό, αρκεί να μην βρέχει. Διότι τότε θα πρέπει να βιαστεί να κλείσει την πόρτα, αλλιώς θα σχηματιστούν λιμνούλες στην καμπίνα, η οποία μπορεί να είναι κατασκευασμένη από στιβαρό σκληρό πλαστικό, αλλά φαίνεται πολύ φτηνή, κάτι που δεν θα μας πείραζε αν το Microlino κόστιζε τα μισά.