Lotus Omega: Το Opel που κινδύνευσε να απαγορευθεί

Είναι ένα από τα ισχυρότερα τετράπορτα στην ιστορία της αυτοκίνησης και αποτελεί προϊόν συνεργασίας των Opel και Lotus. Ώρα να θυμηθούμε το Opel Lotus Omega, ένα μοντέλο που ξεπερνούσε τα 280 χλμ./ώρα και δημιούργησε έντονες αντιδράσεις λόγω των επιδόσεών του.

Μερικές φορές, από τις συνεργασίες διαφορετικών εταιρειών έχουν προκύψει μοναδικά αποτελέσματα. Θυμηθείτε για παράδειγμα το Audi RS2 Avant με τη συνεισφορά της Porsche και τη McLaren F1 με τα «σωθικά» των Βαυαρών. Αυτή τη φορά θα θυμηθούμε το δημιούργημα των Opel και Lotus, δύο αυτοκινητοβιομηχανιών με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία που απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό.  Ονομάζεται Opel Lotus Omega ή Lotus Carlton, όπως προσφέρθηκε στην αγορά της Μεγάλης Βρετανίας και έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα ταχύτερα τετράπορτα του πλανήτη, κυρίως λόγω της μεγάλης τελικής ταχύτητας που άγγιζε σχεδόν τα 300 χλμ./ώρα. Ας το γνωρίσουμε καλύτερα!
Η παραγωγή του Opel Lotus Omega ξεκίνησε το 1990 και ως βάση χρησιμοποιήθηκε το ομώνυμο μοντέλο στη βασική του έκδοση. Εξωτερικά υπήρξαν λίγες και διακριτικές τροποποιήσεις, αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που χαρακτηρίστηκε ως ο απόλυτος «sleeper», δηλαδή πανίσχυρο με εντυπωσιακές επιδόσεις, αλλά χωρίς να το δείχνει με την εμφάνισή του. Διατέθηκε αποκλειστικά στο «Imperial Green» χρώμα και ξεχώριζε από τις απλές εκδόσεις λόγω της τοποθέτησης bodykit με διαφορετικούς προφυλακτήρες, της μικρής αεροτομής στο πίσω μέρος και του καπό με τις μεγάλες εισαγωγές αέρα. Από την άλλη πλευρά, η Lotus προτίμησε να δώσει μεγάλη έμφαση στην αύξηση της ιπποδύναμης και στην αναβάθμιση της δυναμικής συμπεριφοράς.



Ως βάση χρησιμοποιήθηκε ένας εξακύλινδρος σε σειρά κινητήρας χωρητικότητας 3 λτ. που προερχόταν από την Opel. Η αναβάθμισή του ολοκληρώθηκε αποκλειστικά από το τμήμα Lotus Engineering της βρετανικής φίρμας. Αρχικά, ο κινητήρας υπερκυβίστηκε στα 3,6 λτ., ενώ η σημαντικότερη αναβάθμιση ήταν η προσθήκη διπλού συστήματος υπερπλήρωσης της Garrett με την πίεση ρυθμισμένη στα 0,7 Bar. Έχοντας πλέον την απαραίτητη ποσότητα αέρα, η βρετανική φίρμα προχώρησε και στη μείωση της θερμοκρασίας του τοποθετώντας νέο intercooler της εταιρείας Behr. Πέρα από τα περιφερειακά, έγιναν ριζικές αλλαγές και στο εσωτερικό του κινητήρα, με το στιβαρό μπλοκ του κινητήρα να ενσωματώνει ενισχυμένα πιστόνια της Mahle και μπιέλες που παράχθηκαν από την ίδια τη Lotus. Εν τέλει, το αποτέλεσμα ήταν ο κινητήρας με κωδική ονομασία C36GET να αποδίδει 377 ίππους και 568 Nm ροπής.