NSU Ro80: Ο πρόγονος του Audi A6 είχε Wankel μοτέρ
22/4/2021
Wankel διρότορος κινητήρας, καινοτόμα σχεδίαση και ημιαυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Για αυτά ξεχώρισε το NSU Ro80, που είναι ο μακρινός πρόγονος του σημερινού Audi A6, και αυτή είναι η ιστορία του.
Η NSU ήταν μία Γερμανική εταιρεία, η οποία ιδρύθηκε το 1873 και κατασκεύαζε αρχικά κλωστοϋφαντουργικές μηχανές. Το 1886, δημιούργησε το πρώτο της ποδήλατο, και το 1901 την πρώτη μοτοσικλέτα. Όπως συνέβη και με άλλες, παρόμοιες εταιρείες της εποχής, το πρώτο αυτοκίνητο της NSU δεν άργησε να εμφανιστεί, και αυτό έγινε λίγα χρόνια μετά, και πιο συγκεκριμένα το 1905.
Προχωρώντας τον χρόνο λίγο μπροστά, το 1957, ένας μηχανικός της εταιρείας δημιούργησε ένα λειτουργικό πρωτότυπο ενός διαφορετικού κινητήρα, ο οποίος δεν διέθετε έμβολα και μπιέλες, αλλά ένα σταθερό εξάρτημα που ονομάζεται στάτορας, γύρω από το οποίο περιστρέφεται ένα άλλο που λέγεται «ρότορας». Ο κινητήρας αυτός έχει γίνει γνωστός ως «περιστροφικός», και ο εφευρέτης δεν ήταν άλλος από τον Felix Wankel.
Το 1960, ένα μεταποιημένο NSU Prinz κινούταν χάρη σε αυτό το νέο μοτέρ, ενώ το 1963, η εταιρεία παρουσίασε το Wankel-Spider, το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής με περιστροφικό κινητήρα, που πλέον έγινε γνωστός με το όνομα του δημιουργού του.
Η NSU κατάφερε να κερδίσει την προσοχή του κοινού τον Αύγουστο του 1967, χάρη σε ένα μοντέρνο, πολυτελές αυτοκίνητο, το οποίο είναι ουσιαστικά ο πρόγονος του Audi 100 και κατά επέκταση του πασίγνωστου A6. Ο λόγος γίνεται για το NSU Ro80, το όχημα που κέρδισε τον τίτλο «Αυτοκίνητο της Χρονιάς» για το 1968, ενώ παράλληλα ήταν το κύκνειο άσμα της εταιρείας.
Σχεδιασμένο από τον Claus Luthe, το εξωτερικό του Ro80 θεωρούταν ιδιαίτερα μοντέρνο. Τα μεγάλα παράθυρα, σε συνδυασμό με το σφηνοειδές προφίλ, στο οποίο ξεχώριζε ο μακρύς εμπρόσθιος πρόβολος και οι «καθαρές», απλές γραμμές, έκαναν το sedan αμάξωμα ιδιαίτερα κομψό, χαρίζοντάς του μία θέση σε αρκετές εκθέσεις βιομηχανικού σχεδιασμού. Παράλληλα, ο αεροδυναμικός συντελεστής ήταν αρκετά χαμηλός για την εποχή, και άγγιζε το νούμερο Cd= 0,355, χαρίζοντας στο αυτοκίνητο τελική ταχύτητα 182km/h. Τα εμπρόσθια φωτιστικά σώματα βρίσκονταν πίσω από γυάλινα καλύμματα, ενώ τα πίσω ήταν μικρά και λεπτεπίλεπτα. Η πλευρική γραμμή, που ξεκινούσε από τα εμπρός φτερά, συνεχιζόταν στο πίσω μέρος. Παράλληλα, τα παράθυρα είχαν ανοξείδωτα πλαίσια, δίνοντας στο μοντέλο έναν αέρα χλιδής.
Το μεγάλο sedan διέθετε πλούσια εξοπλισμένο εσωτερικό. Πίσω από το τριάκτινο τιμόνι βρίσκονταν 2 μεγάλα στρογγυλά όργανα, ταχύμετρο και στροφόμετρο, εκατέρωθεν των οποίων υπήρχαν άλλα 2 μικρότερα, τα οποία ενημέρωναν τον οδηγό για τη θερμοκρασία νερού, το καύσιμο και την ώρα.
Παρόλο που η εμφάνιση του NSU Ro80 ήταν εντυπωσιακή, το πραγματικά ριζοσπαστικό στοιχείο του αυτοκινήτου βρισκόταν κάτω από το μακρύ καπό. Αντί για τα τυπικά, εμβολοφόρα μοτέρ που συναντούσαμε στα συνηθισμένα οχήματα, εδώ δέσποζε η δημιουργία του Dr. Wankel, ένας διρότορος κινητήρας 995 κυβικών, ο οποίος απέδιδε 115 ίππους, αριθμός εξαιρετικός όχι μόνο για την εποχή, αλλά και για τα χρόνια που ακολούθησαν. Όπως σε όλους τους κινητήρες αυτής της οικογένειας, η ισχύς «ερχόταν» ψηλά, στις 6.500 στροφές. Η ροπή ήταν 137 Nm, και ήταν διαθέσιμη στις 3.000rpm.
Άλλο ένα καινοτόμο στοιχείο του sedan της NSU ήταν το κιβώτιο ταχυτήτων, το οποίο ήταν ημιαυτόματο 3 σχέσεων. Ο οδηγός επέλεγε ποια ταχύτητα θα βάλει και πότε, αλλά δεν υπήρχε πεντάλ συμπλέκτη, αφού αυτός ενεργοποιούταν ηλεκτρονικά, μέσω ενός μικροδιακόπτη στον επιλογέα.
Στον τομέα της ανάρτησης, το θρυλικό Ro80 διέθετε «γόνατα» MacPherson εμπρός και ημιυστερούντες βραχίονες πίσω, μία διάταξη η οποία χρησιμοποιείται κατά κόρον στις μέρες μας. Παράλληλα, υπήρχαν δισκόφρενα της ATE Dunlop και στους 2 άξονες, με τα εμπρόσθια να βρίσκονται τοποθετημένα εσωτερικά, για τη μείωση του μη αναρτώμενου βάρους. Το σύστημα διεύθυνσης είχε υδραυλική υποβοήθηση της ZF.
