Τα εξωφρενικά μοντέλα της Volvo που μας εξέπληξαν

2) Volvo T6 Concept
Εμπνευσμένο από τα αμερικάνικα hot rods του Ά30, το Volvo T6 παρουσιάστηκε στην έκθεση SEMA το 2005. Η SEMA είναι μια έκθεση που γίνεται κάθε χρόνο στο Las Vegas και αφορά hot rod και γενικότερα βελτιωμένα αυτοκίνητα, τόσο εισαγόμενα όσο και αμερικάνικα.

Το αυτοκίνητο ήταν χειροποίητο και ήταν δημιούργημα του υπαλλήλου της Volvo κ. Leif Tufvesson ο οποίος έφτιαχνε για χρόνια το ιδανικό του Hot Rod χρησιμοποιώντας εξαρτήματα της Volvo, πρακτική που ακολουθούσαν και οι γνήσιοι Hot-Rodders του παρελθόντος, που εξόπλιζαν τα αυτοκίνητά τους με ό,τι εξαρτήματα έβρισκαν, ασχέτου μάρκας και χρονολογίας, προκειμένου να φτιάξουν το τέλειο στα μάτια τους αυτοκίνητο (παράδειγμα τέτοιων μετατροπών είναι κινητήρας Chevrolet σε αμάξωμα Ford και εμπρόσθια γρίλια από Mercedes).

Το ρετρο-φουτουριστικό Volvo T6 ήταν κεντρομήχανο και ο κινητήρας του ήταν ένας twin-turbo εξακύλινδρος σε σειρά 2900 κυβικών απόδοσης 300 ίππων. Δυστυχώς δεν βγήκε ποτέ σε παραγωγή, εκτός από το μοναδικό πρωτότυπο της SEMA Show.



3) Volvo P1900
Πολλοί γνωρίζουν το Volvo P1800, το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Roger Moore στην σειρά «ο Αγιος» της δεκαετίας του 1960.

Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι το Volvo P1900, το ξεσκέπαστο αδερφάκι του πανέμορφου coupe, πράγμα λογικό αφού κατασκευάστηκαν 68 αντίτυπα μεταξύ του 1956 και 1957.

Ο θρύλος λέει πως ο πρόεδρος της Volvo ταξίδεψε στις ΗΠΑ και, βλέποντας την ολοκαίνουρια τότε Chevrolet Corvette, εμπνεύστηκε να κατασκευάσει ένα Volvo Roadster.
Roadster. Στη Σουηδία. Σε μια εποχή που τα ηλεκτρικά καθίσματα δεν υπήρχαν ούτε σαν σκέψη. Τρελή ιδέα, σωστά;

Δεν μας κάνει εντύπωση η εξαιρετικά χαμηλή ζήτηση του αυτοκινήτου, κάτι που σε συνδυασμό με την χαμηλή ποιότητα κατασκευής οδήγησαν τον ερχόμενο πρόεδρο να ακυρώσει την παραγωγή.

Αυτή η υπερβολικά περιορισμένη παραγωγή, μαζί με το όλο παράδοξο της ιδέας ενός Roadster στη Σουηδία είναι που κάνουν το Volvo P1900 τόσο cool.



4) Volvo 480
Μακριά και χαμηλή μούρη, hatchback, και το πιο cool εξάρτημα όλων των εποχών: Pop-up φανάρια. Αποκλείεται να μιλάμε για Volvo.

Και όμως, το 1985, παρουσιάστηκε το Volvo 480 το οποίο είχε όλα αυτά που μόλις περιγράψαμε, συν ένα ακόμα: Ήταν το πρώτο αυτοκίνητο της Σουηδικής εταιρείας που είχε την κίνηση στους εμπρόσθιους τροχούς.
Οι κινητήρες ήταν της Renault, την επιμέλεια της ανάρτησης είχε αναλάβει η Lotus, ενώ το 1988 προστέθηκε και turbo έκδοση, με συμπιεστή της Garrett.

To Volvo 480 εξελίχθηκε με γνώμονα την εμπορική επιτυχία στην Αμερική, και αυτό το γεγονός είναι που οδήγησε στην επιλογή των αναδιπλούμενων εμπρός φαναριών. Βλέπετε, οι προδιαγραφές των αυτοκινήτων που πωλούνται στις ΗΠΑ απαιτούν ένα συγκεκριμένο ελάχιστο ύψος των φώτων, και ένα αυτοκίνητο με τόσο χαμηλό καπό δεν θα κάλυπτε αυτές τις προδιαγραφές με συμβατικά φώτα.

Δυστυχώς η τιμή του συναλλάγματος δεν βοήθησε την προώθηση του αυτοκινήτου στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, κι έτσι το σφηνοειδές hatchback παρέμεινε μόνο στην Ευρώπη μέχρι και το 1995.

Αν έχετε την τύχη να δείτε ένα από κοντά, θα διαπιστώσετε ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα cool Volvo από όποια πλευρά και να το παρατηρήσετε, με σχεδιασμό που παρόμοιο δεν είχαμε ξαναδεί από την Σουηδική εταιρεία.



5) Volvo C30
Παραμένοντας στα σουηδικά hatchback, σας δείχνουμε το πολύ πιο πρόσφατο C30, το οποίο εξελίχθηκε την εποχή που η Volvo ανήκε στην Ford.

Η ιδέα ήταν απλή: Να δημιουργηθεί ένα hatchback το οποίο θα εισάγει την εταιρεία στην compact κατηγορία και θα αλλάξει λίγο την πεποίθηση πως η Volvo κατασκευάζει κυρίως μεγάλα, ορθογώνια οικογενειακά αυτοκίνητα.

Και την άλλαξε! Με εντελώς μοντέρνο σχεδιασμό, γυάλινη πίσω πόρτα (πνευματική συνέχεια του 430) και φαρδιά πίσω φτερά, το αποκλειστικά τρίθυρο και τετραθέσιο Volvo C30 προκάλεσε αίσθηση.
 
Βέβαια, το νέο μοντέλο δεν ήταν ακριβώς και ο ιδανικός ανταγωνιστής αυτοκινήτων όπως το VW Golf και το Ford Focus, με το οποίο μοιραζόταν το ίδιο πάτωμα, καθώς η πανέμορφη γυάλινη πόρτα αποσκευών δεν ήταν και η επιτομή της ευχρηστίας, ενώ η έλλειψη θέσης για πέμπτο επιβάτη μείωσε αρκετά την πρακτικότητά του.

Για αυτή την επιλογή βέβαια μπορούμε να πούμε πως ευθύνεται η Ford, αφού δεν ήθελε το νέο Volvo C30 να «κλέψει» ενδεχόμενους αγοραστές του Focus, κι έτσι η παραγωγή του σουηδικού hatchback δεν συνεχίστηκε για δεύτερη γενιά.

Κρίμα.