Το άγνωστο, σκληροπυρηνικό και κεντρομήχανο Renault

Πριν τα διάσημα Clio και Megane RS, η Renault Sport δημιούργησε το Spider, μία εξωφρενική κατασκευή που δεν είχε καν παρμπρίζ, αφού είχε θυσιάσει όλες τις ανέσεις στο βωμό της ελάφρυνσης.

Ο περίφημος Colin Chapman, ιδρυτής της Lotus, είχε ως Ιερό κανόνα το ακόλουθο: «Απλοποίησέ το, και στη συνέχεια πρόσθεσε ελαφρότητα». Στην απέναντι πλευρά της Μάγχης, οι Γάλλοι στη Renault, αποφάσισαν να ακολουθήσουν κατά γράμμα το συγκεκριμένο motto, και κατασκεύασαν ένα ακραίο κεντρομήχανο ανοιχτό αυτοκίνητο, το οποίο ήταν και το πρώτο όχημα παραγωγής της Renault Sport.
Η ιδέα για τη δημιουργία του μοντέλου γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 90. Η εταιρεία με σήμα το Ρόμβο, ήθελε να δείξει στο κοινό ένα αυτοκίνητο αντάξιο του θρυλικού Renault 5 Turbo,  το οποίο θα προωθούσε την sport πλευρά του Γάλλου κατασκευαστή. Μάλιστα, ο σκοπός ήταν να δημιουργηθεί ενιαίο πρωτάθλημα με αυτά τα οχήματα, ενώ παράλληλα θα παραγόταν και πολιτική έκδοση για κυκλοφορία στο δρόμο. Το project ονομάστηκε W94, και τα αρχικά πρωτότυπα ολοκληρώθηκαν στα μέσα του 1994.
Την επόμενη χρονιά, η Renault παρουσίασε στην έκθεση της Γενεύης το μοντέλο που έγινε γνωστό ως Sport Spider, και μαγνήτισε το πλήθος χάρη στον σκληροπυρηνικό χαρακτήρα του. Η παραγωγή του αυτοκινήτου ξεκίνησε τις αρχές του 1996, στο εργοστάσιο της Alpine στην γαλλική κωμόπολη Dieppe.



Το Spider ήταν το πρώτο μοντέλο παραγωγής που έφερε το όνομα «Renault Sport», δηλαδή του διάσημου πολεμικού τμήματος της εταιρείας, το οποίο δημιουργήθηκε το 1976 και κατασκεύαζε αγωνιστικά για το WRC, το Rally Dakar και τη Formula 1. Με μήκος 3,8m και ύψος 1,25 μέτρα, το διθέσιο έδειχνε ξεκάθαρα τις αγωνιστικές καταβολές του. Τα πλαστικά τμήματα στο αμάξωμα κάλυπταν το αλουμινένιο σασί, ενώ πίσω από τον οδηγό δέσποζε σε κοινή θέα ένα μεγάλο roll bar. Όλες οι ανέσεις θυσιάστηκαν στο κυνήγι της απόλυτης οδηγικής ευτυχίας, και έτσι το αυτοκίνητο δεν είχε υδραυλική υποβοήθηση στο τιμόνι και τα φρένα, ενώ από το εσωτερικό απουσίαζαν οι αερόσακοι αλλά και το καλοριφέρ. Όσοι ιδιοκτήτες το επιθυμούσαν, μπορούσαν να παραγγείλουν το ακραίο Spider με ραδιόφωνο.

Οροφή δεν υπήρχε, ούτε σαν απλό προαιρετικό κάλυμμα, ενώ τα πρώτα μοντέλα δρόμου δεν είχαν καν παρμπρίζ. Στη θέση του βρισκόταν ένας μικρός ανεμοθραύστης, αντίστοιχος με αυτόν των αγωνιστικών εκδόσεων. Το 1997, η Renault αποφάσισε να προσφέρει την επιλογή ενός παραδοσιακού εμπρόσθιου παρμπρίζ, για όσους θεωρούσαν πως η ακρότητα έχει και τα όριά της.