Μονομαχία «Σχημάτων»

Παρόλ αυτά, η πρόταση της Mercedes-Benz εμφανίζεται πιο σύγχρονη σε σχέση με αυτήν της Volvo. Για παράδειγμα, οι φωνητικές εντολές μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμα και για τις ρυθμίσεις του συστήματος κλιματισμού, ενώ το σύστημα πλοήγησης προβάλλει πληροφορίες για τη διαδρομή τόσο ως χάρτης στο head-up-display όσο και με «πραγματική εικόνα» στην οθόνη του πίνακα οργάνων.
Πάντως, όσον αφορά τα λειτουργικά έξοδα, η Volvo αντισταθμίζει κάτι από την υψηλή τιμή του αυτοκινήτου της, αφού τα διαστήματα συντήρησης είναι μεγαλύτερα και το κόστος για φόρους και την ασφάλεια χαμηλότερο, ισοφαρίζοντας κατά κάποιο τρόπο τουλάχιστον μερικές εκατοντάδες ευρώ της υψηλότερης τιμής αγοράς του στην καθημερινή ζωή.



Ωστόσο, το Volvo θα είχε ένα επιπλέον πλεονέκτημα αν παρέμενε πιο συχνά σταθμευμένο, επειδή το XC40 D4 καταναλώνει σχεδόν ένα λίτρο diesel περισσότερο ανά 100 χιλιόμετρα σε σχέση με τη Mercedes GLA. Παρά τα παρόμοια στοιχεία σε κινητήρα, κιβώτιο ταχυτήτων και κινητήριους άξονες, αλλά και τεχνικά χαρακτηριστικά -με το τετρακύλινδρο μοτέρ των 2,0 λίτρων σε συνδυασμό με αυτόματο κιβώτιο οκτώ σχέσεων- το Volvo δεν μπορεί να καλύψει το μειονέκτημα του βάρους του (με δύο... μισόλιτρα αναψυκτικά θα ξεπερνούσε το όριο των 1,8 τόνων). Η νέα Mercedes-Benz δεν τα καταφέρνει καλύτερα μόνο στους σταθμούς ανεφοδιασμού, αφού απομακρύνεται από το Volvo και στον τομέα των επιδόσεων χωρίς καμία δυσκολία.



Επιτάχυνση από στάση; Επιτάχυνση εν κινήσει; Τελική ταχύτητα; Το XC δεν έχει καμία τύχη. Την ίδια στιγμή, ο τετρακύλινδρος κινητήρας της Mercedes-Benz λειτουργεί πιο εύηχα, πιο ομοιόμορφα και πιο γραμμικά κατά την απόδοση της ισχύος. Η μονάδα της Volvo είναι μεν προσεκτικά μονωμένη, αλλά μπορεί να αναγνωριστεί ως πετρελαιοκινητήρας ανεξαρτήτως φορτίου και σε όλες τις περιοχές στροφών λειτουργίας.
Η ιδιαιτερότητα του κιβωτίου, που κατά τα λοιπά λειτουργεί αψεγάδιαστα, είναι η εξής: Προκειμένου να επιλεχθούν οι σχέσεις “D” ή “R”, ο οδηγός πρέπει να πιέσει δύο φορές τον ηλεκτρικά ελεγχόμενο επιλογέα. Το... διπλό D ο οδηγός το ξεχνά κατά τη διάρκεια απότομων ελιγμών ακόμα και έπειτα από μακρά περίοδο εγκλιματισμού, με αποτέλεσμα στη συνέχεια να στέκεται -ουσιαστικά χωρίς ταχύτητα- σαν αρχάριος, καθώς ο κινητήρας... ουρλιάζει. Από την άλλη, το XC δεν κάνει λάθη σε ό,τι αφορά την οδική συμπεριφορά, αν και στις γρήγορες στροφές το Volvo εμφανίζει φαινόμενα υποστροφής. Επίσης, οι αντιδράσεις κατά την αλλαγή φορτίου στις στροφές δείχνουν επίσης ξεκάθαρα πως πρόκειται για ένα SUV. Ωστόσο, ο γεμάτος με αυτοπεποίθηση προγραμματισμός του ESP τα απορροφά όλα αυτά. Επίσης, το Volvo σημειώνει τιμές επιβράδυνσης α κατηγορίας.



Η Mercedes GLA διαχειρίζεται τη διαδικασία του φρεναρίσματος ακόμα καλύτερα με κρύα δισκόφρενα. Σημειώνουμε, επίσης, την άγρυπνη, γρήγορη και ακριβή ηλεκτρονική προστασία κατά της ολίσθησης. Δεν υπάρχει πιο ασφαλής τρόπος για να διαχειριστεί κανείς την οδική συμπεριφορά ενός SUV. Σε κάθε περίπτωση, το γερμανικό μοντέλο παρέχει μεγαλύτερη οδηγική απόλαυση και σε προ(σ)καλεί να την οδηγήσεις σε σπορτίφ ρυθμούς. Η επαναφορά του τιμονιού είναι ταιριαστή, η μετάδοσή του σωστή, το κιβώτιο λειτουργεί κι αυτό έξυπνα, τα αμορτισέρ τίθενται σε... επιφυλακή με το πάτημα ενός διακόπτη και  έτσι η GLA μπορεί να κινηθεί με ταχύτητα και ευκολία σε στενούς επαρχιακούς δρόμους.
Σύστημα ρυθμιζόμενης ανάρτησης όμως, διαθέτει και το Volvo. Και για τα δύο μοντέλα ισχύει ότι η ανάρτησή τους είναι από απόλυτα ταιριαστή έως μετρημένα μαλακή, χωρίς ωστόσο να γίνεται σπογγώδης. Ποιες είναι οι διαφορές; Το Volvo τείνει πιο έντονα να παρουσιάζει κλίσεις, ενώ η Mercedes-Benz «καταπίνει» τις εγκάρσιες ανωμαλίες του οδοστρώματος με περισσότερη... υπομονή.



Η GLA φροντίζει συνολικά για την... ευημερία του οδηγού και των επιβατών της. Τα καθίσματά της στηρίζουν (πάνω απ όλα πλευρικά, στο ύψος της πλάτης) καλύτερα το σώμα, η πίσω σειρά θέσεων δείχνει να είναι προσανατολισμένη περισσότερο στην κάλυψη αναγκών ενήλικων επιβατών, το concept της λειτουργίας των διάφορων συστημάτων (συμπεριλαμβανομένων των εξαιρετικών φωνητικών εντολών) είναι πιο πειστικό και το επίπεδο του θορύβου στο εσωτερικό πιο χαμηλό. Επιπρόσθετα, στο Volvo ενοχλεί η κατά πολύ περιορισμένη ορατότητα προς τα πίσω. Βλέπετε, πλευρικά, στο αρκετά μεγάλο πεδίο μεταξύ των παραθύρων των πίσω θυρών και του πίσω παρμπρίζ είναι δυνατόν να «κρυφτεί» ένα ολόκληρο αυτοκίνητο... Σε αυτό το σημείο ο κομψός σχεδιασμός οδηγεί σαφώς σε περιττές υποχωρήσεις σχετικά με την ασφάλεια.

Μικρή παρηγοριά: Το Volvo είναι καλύτερος μεταφορέας. Ο χώρος αποσκευών ενός XC40 έχει μεγαλύτερο όγκο κατά 35 λίτρα και μπορεί να αναλάβει λίγο περισσότερο φορτίο - όντας ταυτόχρονα και σε θέση να τραβήξει πιο βαριά ρυμουλκούμενα. Ωστόσο, τα τελευταία στοιχεία δεν ωφελούν σε τίποτα το XC40, αφού η GLA είναι ένα πιο ολοκληρωμένο αυτοκίνητο.

Συμπέρασμα
Τα αυτοκίνητα της δοκιμής ανήκουν στην κατηγορία των 50.000 ευρώ (στη Γερμανία). Aλλωστε, κανένα δεν πρέπει να ξεφεύγει από αυτό το όριο. Θα μπορούσε ίσως η GLA 220 d, αλλά όχι σε πολλούς τομείς και το XC40 D4. Επομένως, το καλύτερο μικρομεσαίο SUV (με αρκετά χρήματα) παρέχεται από τη Mercedes, ενώ το όχημα με το παραδοσιακό, ιδιαίτερο image προέρχεται από τη Volvo.