1 στους 8 φορτιστές στην Ε.Ε. έχει δυνατότητες ταχείας φόρτισης

Η έλλειψη ταχυφόρτισης αποθαρρύνει τους καταναλωτές
Μόλις στο 13,5% του συνόλου αποτελούν οι ταχυφορτιστές
Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία έχουν πάνω από το 50% του δικτύου φόρτισης της Ε.Ε.
Ως το 2030, στόχος οι 3,5 εκατομμύρια φορτιστές σε όλη την Ευρώπη

Η έλλειψη ταχυφόρτισης αποθαρρύνει τους καταναλωτές

Δεν είναι δα και μυστικό ότι τα τελευταία χρόνια, η ηλεκτροκίνηση προωθείται ιδιαίτερα στον χώρο του αυτοκινήτου. Μάλιστα, πολλές από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, , με σκοπό να καταστήσουν ελκυστική την προοπτική αγοράς ενός τέτοιου μοντέλου, διαθέτουν μέτρα και παρέχουν πλεονεκτήματα με την αγορά αυτών. Όμως, το παράδοξο της υπόθεσης είναι πως όπως αποκαλύπτεται μέσα από έρευνα της ACEA (Ευρωπαϊκή Ένωση Κατασκευαστών Αυτοκινήτων), η ίδια η Ε.Ε. δε διαθέτει τις ανάλογες υποδομές για την τροφοδότηση των μοντέλων αυτών. Συγκεκριμένα, η έρευνα αναδεικνύει την επάρκεια σημείων ταχείας φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Όπως είναι αντιληπτό, η ταχυφόρτιση καθιστά ευκολότερη την φόρτιση του μοντέλου, εξοικονομώντας πολύτιμο χρόνο από τους ιδιοκτήτες των ηλεκτρικών μοντέλων. Ιδιαίτερα ανήσυχη περί του θέματος εμφανίστηκε η διευθύντρια της ACEA, Sigrid de Vries: «Αν θέλουμε να πείσουμε τους κατοίκους της Ευρώπης να στραφούν προς τα ηλεκτρικά, η φόρτιση θα πρέπει να είναι τόσο εύκολη όσο ο ανεφοδιασμός. Ο κόσμος χρειάζεται πιο εύκολη πρόσβαση στους φορτιστές και αυτά τα σημεία θα πρέπει να είναι εύκολα στην χρήση και γρήγορα, ώστε να μη δημιουργούνται ουρές».  

Μόλις στο 13,5% του συνόλου αποτελούν οι ταχυφορτιστές

Για να εμβαθύνουμε στα της έρευνας και να «μιλήσουμε» με νούμερα και αριθμούς, η ACEA αναφέρει ότι το συνολικό δίκτυο φορτιστών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, βρίσκεται λίγο πάνω από τις 630.000 μονάδες. Μόλις το 13,5% αυτών αποτελεί γρήγορους φορτιστές, οι οποίοι μπορούν να αποδώσουν πάνω από 22 kW ηλεκτρικής ενέργειας. Από την μια, οι συμβατικοί φορτιστές χρησιμοποιούνται για φόρτιση σε αργούς ρυθμούς και είναι ιδανικοί για περιβάλλοντα όπως το σπίτι, η δουλειά. Η έτερη κατηγορία αφορά φορτιστές οι οποίοι είναι προσαρμοσμένοι για γρήγορη φόρτιση, που βρίσκονται συχνά κατά μήκος των αυτοκινητοδρόμων και έχοντας - συνήθως - στόχο να εξυπηρετήσουν οδηγούς που προέρχονται (ή είναι κατά τη διάρκεια ενός) από μακρά ταξίδια.

Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία έχουν πάνω από το 50% του δικτύου φόρτισης της Ε.Ε.

Ο ακριβής αριθμός των σημείων φόρτισης ηλεκτρικών σε ολόκληρη των Ευρωπαϊκή Ένωση ανέρχεται στις 632.423 μονάδες. Το νούμερο ακούγεται μεγάλο, όμως η διανομή και εγκατάσταση τω ν μονάδων ανά την «Γηραιά Ήπειρο» δεν έχει γίνει καθόλου μοιρασμένα. Συγκεκριμένα, τρεις χώρες διαθέτουν πάνω από τους μισούς (συγκεκριμένα ο αριθμός αυτός κυμαίνεται στο 60,2%) και πρόκειται για τις: Ολλανδία (22,8%), Γερμανία (19,1%), Γαλλία (18,9%). Και οι τρεις χώρες μαζί αποτελούν λιγότερο από το 22% της συνολικής έκτασης της Ε.Ε. και παρά ταύτα, διαθέτουν σχεδόν τα 2/3 όλων των σημείων φόρτισης της περιοχής!  Με άλλα λόγια, για 24 χώρες (ή αν το θέλετε και διαφορετικά, οι χώρες που απαρτίζουν ντο 78% της έκτασης της Ε.Ε.) , διατίθεται μόλις το 39.8% του δικτύου φορτιστών. Χώρες με πολύ μεγαλύτερο μέγεθος από την Ολλανδία, όπως η Ρουμανία και η Πολωνία, διαθέτουν - αθροιστικά - μόλις το 1,4% του συνόλου των μονάδες φόρτισης!

Ως το 2030, στόχος οι 3,5 εκατομμύρια φορτιστές σε όλη την Ευρώπη

Μέσα στο 2023 εγκαταστάθηκαν περί τα 153.000 (δημόσια) νέα σημεία φόρτισης στην Ευρώπη. Η Κομισιόν έχει θέσει ως στόχο την αύξηση των σημείων φόρτισης στην ήπειρο έως και τα 3,5 εκατομμύρια, όλα αυτά έως και το 2030. Για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο, σημαίνει πως θα πρέπει να εγκατασταθούν πάνω από 2,8 εκατομμύρια σημεία φόρτισης μέσα στο επόμενο διάστημα. Με αριθμούς, η ετήσια αναλογία κατά την οποία θα προστίθενται νέα σημεία φόρτισης, θα πρέπει να ξεπεράσει τις 410.000 μονάδες. Με τις παρούσες συνθήκες και τον ρυθμό ανάπτυξης που επικρατεί, η επίτευξη του συγκεκριμένου στόχο μοιάζει αρκετά δύσκολη. Όμως, οι σκέψεις για τα ενδεχόμενα οφέλη, όπως η διευκόλυνση της πλειοψηφίας των ιδιοκτητών ηλεκτρικών μοντέλων, η ελάφρυνση όσων δεν έχουν πρόσβαση στα ιδιωτικά σημεία φόρτισης, καθώς και η ανάπτυξη του δικτύου της ηλεκτροκίνησης, αποτελούν τους κύριους άξονες για το απαραίτητο της ανάπτυξης του δικτύου.