Το υδρογόνο πιο καθαρό από τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα

Τα αυτοκίνητα υδρογόνου είναι μια καθαρή εναλλακτική λύση
Παραγωγή υδρογόνου από το θαλασσινό νερό
Tα αυτοκίνητα υδρογόνου μπορούν να ανεφοδιαστούν το ίδιο γρήγορα με τα οχήματα που φοράνε συμβατικό κινητήρα
Πρόβλημα η μεταφορά και αποθήκευση υδρογόνου

Θα καταφέρει το υδρογόνο να επικρατήσει του ρεύματος;

Το υδρογόνο, αν και παρεξηγημένο, θα μπορούσε να γίνει το κυρίως καύσιμο του μέλλοντος. Η υψηλή ενεργειακή πυκνότητα του, η δυνατότητα γρήγορου ανεφοδιασμού, η αυτονομία που προσφέρει και η φιλικότητα προς το περιβάλλον, το κάνουν κατάλληλο για  αυτοκίνητα, πλοία, ακόμη και αεροπλάνα. Όμως για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο θα πρέπει να ξεπεραστεί ένα βασικό εμπόδιο, που δεν είναι άλλο από την παραγωγή τους, η οποία ακόμα βρίσκεται σε βρεφικό στάδιο σε σχέση με τα υπόλοιπα καύσιμα.  Ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχει ελεύθερο στη φύση και για να δημιουργηθεί χρειάζεται αρκετή ηλεκτρική ενέργεια και κοστοβόρες διαδικασίες, με την όλη διαδικασία της παραγωγής ακόμα να κρύβει μυστικά.

Αυτό κάνει το «πράσινο» υδρογόνο (παραγωγή με ουδέτερο ισοζύγιο CO2) πιο σπάνιο ακόμα και από την ανανεώσιμη ηλεκτρική ενέργεια που δημιουργείται από φωτοβολταϊκά ή αιολικά πάρκα. Μάλιστα αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα του, που όμως φαίνεται να διορθώνετε αν προχωρήσει η παραγωγή υδρογόνου από τη θάλασσα.
 

Πώς παράγεται το υδρογόνο;

Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Όπως προείπαμε το υδρογόνο δεν υπάρχει ελεύθερο στη φύση, αλλά πρέπει να παραχθεί. Επί του παρόντος, το μεγαλύτερο ποσοστό του υδρογόνου παράγεται από διάφορες διεργασίες που χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα ως πρώτες ύλες, κυρίως την αναμόρφωση του φυσικού αερίου ή την αεριοποίηση του γαιάνθρακα, με αποτέλεσμα να εκλύονται αέρια του «θερμοκηπίου». Δυστυχώς η συγκεκριμένη διαδικασία είναι αρκετά κοστοβόρα και ρυπογόνα, με τις χώρες της Ε.Ε προσπαθούν να βρουν εναλλακτικούς τρόπους παραγωγής.
 

Η Ευρώπη και οι αυτοκινητοβιομηχανίες «κυνηγάνε» το πράσινο υδρογόνο

Για παράδειγμα, η Γερμανία θέλει μέχρι το 2030 να επενδύσει εννέα δισεκατομμύρια ευρώ για να δημιουργήσει μια παραγωγική ικανότητα πράσινου υδρογόνου πέντε γιγαβάτ. Αυτό αντιστοιχεί στην παραγωγή τριών έως τεσσάρων μεσαίου μεγέθους πυρηνικών εργοστασίων, ενώ ήδη έχει ξεκινήσει συνεργασίες με Καναδά, Αυστραλία και χώρες της Αφρικής ώστε να εισάγουν υδρογόνο με ουδέτερο αποτύπωμα.



Ταυτόχρονα εξετάζεται η περίπτωση να φέρουν «πράσινο» υδρογόνο από τη Σκανδιναβία μέσω αγωγών που θα περνάνε από τη Βαλτική Θάλασσα και θα παράγεται από ηλεκτρική ενέργεια που θα δημιουργείται από υπεράκτιες ανεμογεννήτριες γύρω από το νησί Bornholm.

Πάντως και οι αυτοκινητοβιομηχανίες «ψάχνονται» για την παραγωγή καθαρού υδρογόνου σκοπεύοντας να χρησιμοποιήσουν την πλεονάζουσα ηλιακή ενέργεια από φωτοβολταϊκά συστήματα για την ηλεκτρόλυση.