Υπάρχει σοβαρός αντίλογος για να μην αγοράσεις υβριδικό αυτοκίνητο;

Απλό (ήπια), full και Plug-in υβριδικό. Αυτές είναι οι τρεις κατηγορίες υβριδικής τεχνολογίας που θα μπορούσαν να κυριαρχούν στις πωλήσεις των νέων αυτοκινήτων. Κι όμως, οι καθαρά βενζινοκίνητες εκδόσεις «αντέχουν» ακόμα. Κάποιοι λόγοι θα υπάρχουν που συμβαίνει αυτό…

Το diesel είναι διαφορετική ιστορία

Η εξέλιξη της τεχνολογίας των κινητήρων εσωτερικής καύσης κινείται σε δύο… ταμπλό: Το «πάντρεμα» των καλύτερων επιδόσεων και των πιο φιλικών προς το περιβάλλον κινητήρων. Από τη συγκεκριμένη συζήτηση πρέπει να μείνουν εκτός των diesel αυτοκίνητα. Όχι γιατί δεν έχουν εξελιχθεί, αλλά διότι ο ρυπογόνος χαρακτήρας τους «αναγκάζει» τις μάρκες να τα αποσύρουν πολύ πιο νωρίς από τα κλασικά βενζινοκίνητα.
 
Για αυτό τον λόγο κιόλας, δεν υπάρχουν diesel υβριδικά. Ένα ηλεκτρικό μοτέρ έρχεται για να καλύψει τα κενά του ΚΕΚ. Έχει σταθερά υψηλή ροπή, δεν έχει όμως μεγάλη ισχύ ώστε να κινήσει ένα αυτοκίνητο οικονομικά με σχετικά υψηλή ταχύτητα (όπου απαιτείτε ισχύς). Αν συνδυαστεί με ένα μοτέρ εσωτερικής καύσης, αυτό θα πρέπει να ανταπεξέρχεται εκεί που ο ηλεκτροκινητήρας υστερεί. Να έχει δηλαδή ισχύ. Με τον πετρελαιοκινητήρα να αποδίδει κυρίως ροπή και όχι ισχύ, ένα υβριδικό πετρελαίου θα είχε δύο μοτέρ με ίδια χαρακτηριστικά. Και όταν ήθελε ισχύ δεν θα την έβρισκε πουθενά.
 
Επομένως, για να επιστρέψουμε και στην βασική ερώτηση του άρθρου, δεν είναι λογικό να πάρεις diesel υβριδικό γιατί είναι και… ελάχιστα. Με την βενζίνη, όμως, το πράγμα είναι διαφορετικό.

Χαμηλότερη κατανάλωση, χαμηλότερη ρύποι (Δακτύλιος & τέλη κυκλοφορίας), επιδόσεις

Και βλέπετε, δεν μιλάμε για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα τα οποία στην Ελλάδα ΠΡΕΠΕΙ να συνοδευτούν από τις απαραίτητες υποδομές. Αναφερόμαστε στα μοντέλα υβριδικής τεχνολογίας, που υπάρχουν σε κάθε μάρκα. Τουλάχιστον μία κάποια μορφή της, η οποία σίγουρα θα «στηρίξει» το αυτοκίνητό σου στο τρίπτυχο α) κατανάλωση, β) ρύποι, γ) επιδόσεις.
 
Ακόμη και τα ήπια υβριδικά μοντέλα έχουν καλύτερες τεχνικές προδιαγραφές από ένα απλό βενζινοκίνητο. Σε ένα mild hybrid ο ηλεκτροκινητήρας έχει υποστηρικτικό ρόλο, μπορεί να προσφέρει επιπλέον ισχύ σε οδήγηση πλήρους φορτίου και παράλληλα να αντλήσει ενέργεια κατά την επιβράδυνση αποθηκεύοντάς την στις μπαταρίες. Έτσι θα είναι πιο γεμάτα από χαμηλά και κάθε φορά που θα χρειάζεσαι extra boost θα αναλαμβάνει ο ηλεκτροκινητήρας.
 
Που σημαίνει ότι στις χαμηλές στροφές θα έχεις ένα καλύτερο «τίναγμα» από την ροπή του ηλεκτροκινητήρα, παράλληλα όμως θα πετύχεις μείωση κατανάλωσης που στα ήπια υβριδικά μπορεί να φτάσει και τα 300 ευρώ το χρόνο.
 
Και στα παραπάνω βάλε τους χαμηλότερους ρύπους που σημαίνουν λιγότερα ή και καθόλου τέλη κυκλοφορίας. Και φυσικά την ελεύθερη διέλευση στον πράσινο Δακτύλιο. Διότι ανεξαρτήτως ρύπων, κάθε υβριδικό παίρνει το… μαγικό χαρτάκι απαλλαγής περιορισμών κίνησης στο κέντρο, όπου τελευταία οι περιπολίες έχουν ενταθεί.

Ο αντίλογος τιμής, βάρους και οδικής συμπεριφοράς

Ναι, προφανώς δεν είναι 100-0 τέλεια τα υβριδικά αυτοκίνητα. Σε άλλες εταιρείες το κιβώτιο δεν το λες και… βολικό (βλέπε Japan) σε άλλες είναι η γενικότερη συμπεριφορά του αυτοκίνητο. Η προσθήκη ενός νέου μηχανικού (ηλεκτρικού) συνόλου όσο συνεπάγεται και περισσότερο βάρος, άρα χρειάζονται αρχικά πιο ανθεκτικά φρένα. Επίσης, ένα βαρύτερο αυτοκίνητο θέλει διαφορετική ρύθμιση ανάρτησης, συνεπώς και πάλι επηρεάζεται η οδική συμπεριφορά. Κι όσο ανεβαίνεις (Plug-in) τόσο ανεβαίνει το βάρος…
 
Και είναι το ζήτημα τιμής. Μία νέα τεχνολογία κοστίζει παραπάνω. Για κάποιον διστακτικό, είναι ένα έξτρα budget που θα προβληματιστεί να δώσει. Θα δώσουμε ένα παράδειγμα με το best-seller οικογενειακό SUV Peugeot 3008. Το απλό βενζινοκίνητο με τα 130 άλογα κοστίζει 27.900 ευρώ, το ήπια υβριδικό με το αυτόματο κιβώτιο και τους 136 ίππους κάνει 33.500 ευρώ, ήτοι 5.600 ευρώ παραπάνω.

Εσύ τι λες; Αξίζει;