Ο «ομφάλιος λώρος» της Mercedes

Από τη στιγμή που δεν υπήρχε διαθέσιμη η ασύρματη τεχνολογία, πώς ακριβώς θα γινόταν η λήψη των πληροφοριών από τους αισθητήρες; Αυτό το ρόλο ανέλαβε το κεντρικό καλώδιο, το οποίο είχε μήκος 30 μέτρα και λειτουργούσε ως ομφάλιος λώρος, όπως χαρακτηριστικά το περιγράφει η Mercedes. Το καλώδιο έβγαινε από ένα άνοιγμα στην οροφή, κοντά στο παρμπρίζ, και κατέληγε στο προπορευόμενο αυτοκίνητο που δοκιμαζόταν.
Το κινητό εργαστήριο μπορούσε να συνοδεύει το εκάστοτε όχημα σε ταχύτητες έως 120km/h, καταγράφοντας πληροφορίες όπως επιτάχυνση, διανυθείσα απόσταση και ασκούμενες δυνάμεις. Συνολικά, τα δεδομένα χωρίζονταν σε 14 κατηγορίες.



Παρότι εντυπωσιακή σαν σύλληψη και σαν κατασκευή, η Mercedes 300 Messwagen δεν έγινε ποτέ ορατή από το κοινό, αφού το φυσικό της περιβάλλον ήταν μέσα στην Einfahrbahn, τη θρυλική πίστα δοκιμών της εταιρείας στο Untertürkheim, το πρώτο κομμάτι της οποίας είχε ολοκληρωθεί από το 1956 και είχε μήκος 15 χιλιόμετρα. Εκεί, το ερευνητικό όχημα, που βασιζόταν σε ένα αριστοκρατικό αυτοκίνητο, ακολουθούσε κατά πόδας «καλωδιωμένο» τα μοντέλα που δοκιμάζονταν, αναλύοντας τα δεδομένα που λάμβανε και συμβάλλοντας στην εξέλιξή τους.



Η Mercedes είναι γνωστή για τις μακροχρόνιες δοκιμές που υποβάλλει τα μοντέλα της, προτού κυκλοφορήσουν στην αγορά. Πολλές από αυτές τις δοκιμές, θα ήταν δύσκολο, ή και ακατόρθωτο να γίνουν χωρίς τη βοήθεια της 300 Messwagen. Για αυτό το λόγο, η εταιρεία με σήμα το Αστέρι θεωρεί το όχημα ένα κειμήλιο του παρελθόντος και μέρος της ιστορίας της, και το εκθέτει περιστασιακά στο μουσείο της στη Στουτγάρδη, προκειμένου αυτό να λάβει επιτέλους την προσοχή που του αρμόζει.