Το Ταξίδι ξεκίνησε

Μόλις καθόσουν στην χαμηλή θέση οδήγησης του μαχητικού κατανοούσες την απλότητα της κατασκευής. Χαρακτηριζόταν μέτρια η θέση οδήγησης, ειδικά αν ήσουν ψηλός αλλά και λόγο της μηδενικής ρύθμισης του τιμονιού. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα ένιωθες την καλή πλευρική στήριξη που είχαν τα καθίσματα, ενώ ο διαθέσιμος χώρος στην καμπίνα για τους δύο επιβάτες σε έβαζε στο νόημα. Ήταν αυτοκίνητο για λίγους...
Για αυτούς που επιλέγουν ποιους και πότε θα βάλουν στο διπλανό κάθισμα. Πολλές φορές αυτές οι ονειρικές εμπειρίες, θέλουν μοναξιά, νύχτα και καλή μουσική σε μια αγαπημένη διαδρομή. Εκεί που όταν έβρισκες τον χώρο ξεκινούσες το Party πάνω από τις 5.850 στρ./λεπτό όπου «αναλαμβάνει» το σύστημα VTEC, ρυθμίζοντας το βύθισμα των βαλβίδων και ως εκ τούτου την ποσότητα του μείγματος αέρα/καυσίμου που θα παρεισφρήσει στους κυλίνδρους. Από αυτό το μαγικό φάσμα των στροφών και έπειτα, το αυτοκίνητο αποκτά τον εκρηκτικό χαρακτήρα που το έκανε τόσο αγαπητό σε όλους τους «ανήσυχους» όλου του πλανήτη. Η αγωνιστικών καταβολών ρύθμιση της ανάρτησης μετέτρεπαν το AP1 σε ένα απίστευτο όχημα που εκτελούσε με απίστευτη ακρίβεια και ταχύτητα τις εντολές σου. Και τις σωστές αλλά και τις λάθος. Ιδιαίτερα τις λάθος... Ήταν ιδιαίτερα ατίθασο στις αντιδράσεις του και ως ένα μεγάλο βαθμό επικίνδυνο για έναν άπειρο οδηγό. Αλλωστε όλα τα ειδικά αυτοκίνητα όπως το S2k απαιτούν και τον ανάλογο σεβασμό. 
Η διάταξη και οι ρυθμίσεις της ανάρτησης του εξασφάλιζαν πρόσφυση, αλλά όταν ο VTEC ξεκινούσε τις «κλωτσιές» του, τότε είχε απότομες αντιδράσεις. Στο εκτεταμένο facelift του 2004 αυξήθηκαν τα όρια της πρόσφυσης και απέκτησε πιο ομαλές αντιδράσεις στο όριο, με κωδικό σασί ΑΡ2, βελτιωμένη γεωμετρία και 17άρες ζάντες.


 
Τέλος διαδρομής
Πέρασαν 20 ολόκληρα χρόνια από τότε που πρωτοκυκλοφόρησε το εντυπωσιακό και συνάμα πολύ-αγαπημένο roadster. Είχα την τύχη να οδηγήσω πολλά τέτοιου είδους διαμάντια. Αν και δεν κατάφερα να αποκτήσω ποτέ δικό μου (έφτασα κοντά σε εισαγωγή από Γερμανία την εποχή της «Χρυσής κότας») πολλοί από τους φίλους μου διέθεταν κάποια «κομμάτια» που μπορούσα να οδηγώ καθημερινά. Τα S2000 είχαν καθολική υπεροχή σε όλους τους car enthusiasts για τα πλούσια χαρακτηριστικά του, και προτιμήθηκε και από αγωνιζόμενους (υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα σε αγώνες drift και dragster) αλλά και από παθιασμένους οδηγούς των δρόμων και των πλατειών. Τα περιθώρια εξέλιξης του, ήταν εξωπραγματικά γι αυτό και έβλεπες εκδόσεις turbo να ξεπερνάνε τους 500 ίππους, αλλά και κομπρέσσορες που προσέφεραν μια άλλη γοητεία στην λειτουργία ενός VTEC κινητήρα.
Τα χρόνια πέρασαν, η Honda έχει σταματήσει την επίσημη κυκλοφορία του και οι φήμες που το ήθελαν να επιστρέφει πριν μερικά χρόνια, έχουν εξανεμιστεί με την μόδα των SUV. Το ξυράφι της Honda και η επική ιστορία που έχει γράψει στις καρδιές των Ελλήνων, θα μνημονεύετε για πάντα.  
Ένα αυτοκίνητο που και τώρα αν πρωτοκυκλοφορούσε, και πάλι θα τραβούσε τα φώτα της δημοσιότητας, με τον ατίθασο χαρακτήρα του και τις χαμηλές πτήσεις εδάφους που μπορούσε να προσφέρει στον οδηγό του.