Nissan Micra: «Μπόμπιρας» ετών 40!

Έχουν περάσει 40 χρόνια από το ντεμπούτο της πρώτης γενιάς του Nissan Micra. Κοιτώντας στο παρελθόν, κάνουμε μία σύντομη ανασκόπηση στα προηγούμενα μοντέλα που συνέβαλλαν στην επιτυχία του ιαπωνικού μικρού.

40 χρόνια ιστορία έχει το Nissan Micra

Το Nissan Micra είναι ένα ιδιαίτερα δημοφιλές μοντέλο πόλης, το οποίο φέτος κλείνει 40 χρόνια ύπαρξης, μιας και έκανε το ντεμπούτο του στην ιαπωνική αγορά το μακρινό 1982. Από τότε έχουν αλλάξει πολλά, και το αυτοκίνητο βρίσκεται πλέον στην τέταρτη γενιά του. Κάνουμε αναδρομή στην ιστορία και σας παρουσιάζουμε τα Micra του παρελθόντος που «αλώνιζαν» στα αστικά κέντρα, και βοήθησαν στο να εδραιωθεί το μοντέλο στη συνείδηση και την καρδιά όσων τα απέκτησαν και τα οδήγησαν.

1982: Nissan Micra K10

Το 1981, στην έκθεση αυτοκινήτου του Τόκυο, η Nissan παρουσίασε το πειραματικό μοντέλο NX.018, το οποίο αποτελούσε το προοίμιο του νέου της αυτοκινήτου, που θα ήταν ουσιαστικά ο αντικαταστάτης του Datsun Cherry. Σύμφωνα με το θρύλο, τα πρώτα σχέδια για το μοντέλο ήταν του εμβληματικού Giugiaro, ο οποίος τα είχε προτείνει αρχικά στη Fiat για τον διάδοχο του 127, που τελικά έγινε το Uno. Η ονομασία NX.018 ήταν προσωρινή: Η Nissan ζήτησε από το κοινό να δώσει όνομα στο νέο της μικρό, με τους Ιάπωνες να ανταποκρίνονται και να επιλέγουν το «March» ως την νέα ονομασία. Η κυκλοφορία στην Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου έγινε το 1982, ενώ την επόμενη χρονιά, το όχημα ήρθε στην Ευρώπη ως Nissan Micra. Υπεύθυνος για την εξέλιξη του Micra/March ήταν ο Naganori Ito, ο άνθρωπος που το 1986 ηγήθηκε του project Skyline R32.

Αρχικά το αυτοκίνητο ήταν διαθέσιμο με τον χιλιάρη κινητήρα MA10S, ο οποίος στην Ευρώπη είχε δύο επιλογές σε ιπποδύναμη: 50 ή 55 άλογα. Το κιβώτιο ταχυτήτων ήταν χειροκίνητο 4 σχέσεων (προαιρετικά 5 στην ισχυρότερη έκδοση) ή 3-ταχυτο αυτόματο. Αν η ισχύς ακούγεται εξωφρενικά λίγη, αξίζει να αναφέρουμε πως ο μικρόσωμος Ιάπωνας ζύγιζε 635 κιλά. Εξωτερικά, το Nissan Micra K10 διακατεχόταν από ευθείες γραμμές, με το επικλινές προς τα κάτω εμπρός καπό να χαρίζει ελαφρώς σφηνοειδές σχήμα στο αυτοκίνητο, ενώ αρχικά ήταν διαθέσιμο αποκλειστικά ως τρίθυρο.

Το 1985 η εταιρεία έκανε μία μικρή οπτική αναβάθμιση στο μοντέλο, η οποία επικεντρωνόταν στο πίσω μέρος, με ελαφρώς μεγαλύτερα φανάρια και ανανεωμένη πόρτα του χώρου αποσκευών. Την ίδια χρονιά, στην Ιαπωνία εμφανίστηκε η πρώτη γρήγορη έκδοση, η λεγόμενη March Turbo, η οποία διέθετε 77 ίππους και 106 Nm ροπής, από τον χιλιάρη MA10ET κινητήρα.  Ο σχεδιασμός ήταν αρκετά πιο «εμπρηστικός», με δύο στρογγυλούς κίτρινους προβολείς να δεσπόζουν στον αρκετά πιο ογκώδη εμπρός προφυλακτήρα. Η εικόνα συμπληρωνόταν από τα side skirts στο πλάι, τον πίσω προφυλακτήρα και την αεροτομή χαμηλά, στο κάτω μέρος του παρμπρίζ.
 


Το March Turbo δεν πέρασε ποτέ τα σύνορα της Ιαπωνίας. Στην Ευρώπη είδαμε έκδοση με περισσότερα από 55 άλογα το 1987, όταν τοποθετήθηκε ο κινητήρας 1,2 λίτρων με κωδικό MA12S, με ισχύ 60 ίππους, ή 57 στην καταλυτική του εκδοχή.
Το 1988, ξανά αποκλειστικά για την ιαπωνική αγορά, παρουσιάστηκε η κορυφαία έκδοση του March/Micra, που όμοιά της δεν έχουμε δει ξανά ως τώρα. Ο λόγος φυσικά είναι για το θρυλικό Super Turbo, που είχε κινητήρα 930 κυβικών, turbo και μηχανικό υπερσυμπιεστή («κομπρέσσορα»), μία «συνταγή» που εκτόξευε την ιπποδύναμη στα 110 άλογα, νούμερο άκρως ικανοποιητικό για ένα αμάξωμα 750 κιλών.
 

Το 1989 η Nissan έκανε ξανά facelift στο Micra, το οποίο έγινε ελαφρώς πιο στρογγυλεμένο. Τα μικρά φανάρια εμπρός-πίσω έδωσαν τη θέση τους σε μεγαλύτερα, ενώ η εμπρόσθια μάσκα και οι επανασχεδιασμένοι προφυλακτήρες συντελούσαν σε ένα πιο μοντέρνο οπτικό σύνολο.



Για πρώτη φορά το αυτοκίνητο ήταν διαθέσιμο και σε 5θυρο αμάξωμα, ενώ γνωρίσαμε την Super S έκδοση, η οποία είχε μεν τον 1200αρη κινητήρα χωρίς αλλαγές, αλλά διέθετε αισθητικές αναβαθμίσεις, όπως πιο δυναμικούς προφυλακτήρες με μεγάλους αεραγωγούς, bodykit με πρόσθετα «φρύδια» στα φτερά και sideskirts, καθώς και μία διακριτική αεροτομή πίσω. Στο εσωτερικό, η Nissan εφοδίασε το Micra Super S με επιπλέον στροφόμετρο.

Η πρώτη γενιά του μοντέλου έπαψε να παράγεται το 1992, λίγους μήνες αφού ο διάδοχος είχε μπει σε παραγωγή.