Opel Calibra: Ο αεροδυναμικός Γερμανός

Toν Ιούνιο του 1989 η Opel παρουσίασε τον αντικαταστάτη του θρυλικού Manta B, που ονομαζόταν Calibra. Έχοντας κληρονομήσει το σουλούπι του «σαλαχιού», το δημιούργημα του Wayne Cherry ήταν ένα εντυπωσιακό αυτοκίνητο, μακρύ, χαμηλό και φαρδύ, και πάνω από όλα ιδιαίτερα αεροδυναμικό. Για την ακρίβεια, ήταν το πιο αεροδυναμικό μοντέλο μαζικής παραγωγής, χάρη στον συντελεστή Cd 0,26, ένας τίτλος που κράτησε για τα επόμενα 10 χρόνια, μέχρι το 1999 που παρουσιάστηκε το Honda Insight με Cd 0,25.



Παρόλο που δεν διέθετε επιθετικά φουσκώματα, spoiler και αεροτομές, το Calibra απέπνεε δυναμισμό χάρη στις λιτές γραμμές του και τον εμπρός πρόβολο, στον οποίον δημιουργούσαν εντύπωση τα μακρόστενα φανάρια και η αντίστοιχης φιλοσοφίας μάσκα, στοιχεία που έδιναν επιθετική εμφάνιση. Ο προφυλακτήρας, είχε έναν κεντρικό αεραγωγό, τα τελειώματα του οποίου ήταν στρογγυλεμένα, και έκαναν εμφανή την πρόθεση του μοντέλου να κινείται μονίμως γρήγορα. Στο πλάι, κάτω από το αμάξωμα δέσποζαν τα αεροδυναμικά side skirts, ενώ η σφηνοειδής εμφάνιση ολοκληρωνόταν αρμονικά με την μακριά «ουρά». Παρόλο που φαινόταν πως ήταν ξεχωριστή, η πίσω πόρτα άνοιγε μαζί με το παρμπρίζ, παρέχοντας έτσι άνετη πρόσβαση στο χώρο αποσκευών.

Το Opel Calibra κυκλοφόρησε αρχικά με 2 κινητήρες, αμφότεροι δίλιτροι και ατμοσφαιρικοί, της οικογένειας C20. Ο 8βάλβιδος C20NE απέδιδε 115 ίππους, ενώ ο 16v C20XE, που είχε την πινελιά της μυθικής Cosworth, είχε απόδοση 152 αλόγων. Η ισχύς μεταφερόταν στους εμπρός τροχούς, ενώ το 1990 προστέθηκε και τετρακίνηση στον προαιρετικό εξοπλισμό.



Όπως και το Corrado, έτσι και το Calibra είχε βασιστεί στο πάτωμα διαφορετικού μοντέλου, και πιο συγκεκριμένα στου Opel Vectra A. Παρόλα αυτά, η στρεπτική ακαμψία του αμαξώματος ήταν αυξημένη, σε σχέση με το οικογενειακό sedan.
Το εσωτερικό του coupe της Opel, διέθετε τον αυστηρό σχεδιασμό που κυριαρχούσε στα μοντέλα της μάρκας, ενώ ήταν ευρύχωρο και εργονομικό, και τα ημιbucket καθίσματα φρόντιζαν να στηρίζουν σωστά τον οδηγό.