Πύρινο δίδυμο: Toyota Starlet GT Turbo και Glanza

Κάτω από το καπό, βρισκόταν ένας κινητήρας 1331 κυβικών, ο οποίος, όπως πρόδιδε η ονομασία του μοντέλου, ήταν υπερτροφοδοτούμενος, και ο κωδικός του κατάφερε να προξενήσει εφιάλτες με το άκουσμά του στον ανταγωνισμό: 4E-FTE. Οι 135 ίπποι που απέδιδε ο κινητήρας με τη βοήθεια του CT9 turbo στα 0,65 bar ήταν παραπάνω από ικανοί για να μετατρέψουν το Starlet των 890 κιλών σε ρουκέτα, και τα πράγματα γίνονταν ακόμα πιο σοβαρά στην περίπτωση που ο ιδιοκτήτης αποφάσιζε να βελτιώσει το μοτέρ.



Η Toyota, γνωρίζοντας τις ικανότητες που είχε το μικρό EP82, του χάρισε μία άκρως επιθετική εμφάνιση. Νέοι χαμηλοί προφυλακτήρες, με μεγάλα ανοίγματα και κίτρινους προβολείς ομίχλης εμπρός, παχιά sideskirts με πρόσθετα κομμάτια κατά μήκος των θυρών, και το διάσημο καπό με τον αεραγωγό του intercooler, χαρακτηριστικό από την προηγούμενη γενιά, καθιστούσαν σαφές πως το συγκεκριμένο «μικρό» δαγκώνει. Αναπολώντας εικόνες από Celica GT-Four, ευρωπαϊκές Supra και μηχανικά υπερτροφοδοτούμενα Corolla AE101, καταλαβαίνουμε πως το καπό με τον αεραγωγό ήταν ένα ξεκάθαρο στοιχείο των turbo Toyota. Ένα άλλο λατρεμένο χαρακτηριστικό των πρώτων μοντέλων ήταν το πίσω φωτιζόμενο λογότυπο «GT».

Το εσωτερικό του, είχε επίσης sport λεπτομέρειες, όπως το τριάκτινο τιμόνι και τα semibucket καθίσματα με ενσωματωμένο προσκέφαλο.

Η παραγωγή του Starlet GT Turbo, καθώς και γενικότερα της 4^ης γενιάς, έληξε το 1995. Το μοντέλο είχε αποκτήσει το χαρακτήρα θρύλου, και ο διάδοχος έπρεπε να φανεί αντάξιος και να συνεχίσει το έργο του πρόγονού του. Έτσι και έγινε.



Την επόμενη χρονιά, είδαμε το αυτοκίνητο που έμελλε να είναι το τελευταίο με την ονομασία Starlet. Το νέο μοντέλο, με κωδικό P90, είχε σαφώς πιο μοντέρνο σχεδιασμό, τόσο στο εξωτερικό του όσο και στο εσωτερικό. Ανάμεσα από τις ατμοσφαιρικές, απλές εκδόσεις 1300 κυβικών, ξεχώριζε μία νέα, που, όπως και η προηγούμενη GT Turbo, φαινόταν από μακριά πως ήταν διαφορετική. Ο εμπρός προφυλακτήρας με τους μεγάλους αεραγωγούς είχε δεξιά και αριστερά 2 στρογγυλούς ευμεγέθεις προβολείς ομίχλης, σαν να περνούσε το μήνυμα πως το αυτοκίνητο ήταν φτιαγμένο για νυχτερινές, σκοτεινές διαδρομές. Εκατέρωθεν της μάσκας με την πλεκτή σίτα, βρίσκονταν τα φανάρια με τα διάφανα κρύσταλλα, ενώ ψηλά, στο καπό, υπήρχε το πατροπαράδοτο άνοιγμα που τροφοδοτούσε με κρύο αέρα το intercooler που βρισκόταν ακριβώς από κάτω.

Στο πλάι, την δυναμική εικόνα των sideskirts συμπλήρωνε ένα μεγάλο αυτοκόλλητο κάτω από το πίσω πλευρικό παράθυρο, το οποίο ανέφερε με μεγάλα γράμματα την ονομασία του μοντέλου, ένα όνομα το οποίο στοίχειωσε τα όνειρα πολλών νέων της δεκαετίας του 90: Glanza.
Στο πίσω μέρος, το Starlet Glanza είχε μία αεροτομή που αγκάλιαζε όλο το παρμπρίζ, χαμηλότερο προφυλακτήρα, σκούρα φανάρια, και ένα στενό πλαίσιο της πινακίδας, ξεκάθαρο δείγμα πως αυτά τα μοντέλα προορίζονταν μόνο για την αγορά της Ιαπωνίας.

Τα 135 άλογα του 4E-FTE παρέμειναν ίδια, και εμφανίζονταν στις 6400 rpm. Ήταν αρκετά για να χαρίσουν στο ελαφρύ Toyota εκρηκτικές επιδόσεις και να το μετατρέψουν σε έναν υστερικό πύραυλο τσέπης, ο οποίος, με χρόνο 0-100km/h σε 8,2 δευτερόλεπτα, ήταν έτοιμος να επιτεθεί σε οτιδήποτε βρισκόταν μπροστά του. Ο κινητήρας, ήταν ιδιαίτερα προσφιλής στις βελτιώσεις, και έχει αποτελέσει τη βάση για πολλές εξωφρενικές κατασκευές, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.



Εδώ, να σταθούμε σε μία λεπτομέρεια. Υπήρξαν 2 εκδόσεις Glanza, η S και η V. Η πρώτη ήταν ατμοσφαιρική, με 85 ίππους, ενώ, αυτή που έγινε διάσημη, είναι η V. Τα Glanza S μοντέλα ξεχώριζαν από το καπό, το οποίο αντί για αεραγωγό διέθετε ένα φούσκωμα στο κέντρο του. Έτσι, την επόμενη φορά που θα δείτε στο δρόμο κάποιο θηριώδες Starlet Glanza με μεγάλο intercooler στον προφυλακτήρα και πρησμένο, καπό, αυτό ουσιαστικά προέρχεται από την πιο ήπια, S έκδοση.

Ο χαμηλός κυβισμός των Starlet, τα έκαναν ιδανικά για χώρες με αυξημένη φορολογία στους μεγάλους κινητήρες, όπως η δική μας. Καμία turbo έκδοση δεν ήρθε επίσημα στην Ελλάδα, αφού, όπως συνηθιζόταν με τα καλύτερα μοντέλα του παρελθόντος που κατασκευάστηκαν σε εκείνο το μικρό νησί, δεν εξήχθησαν ποτέ εκτός Ιαπωνίας. Παρόλα αυτά, αμέτρητα ελληνικά ταπεινά Starlet μετατράπηκαν σε GT Turbo και Glanza, τόσο μηχανικά όσο και εμφανισιακά, με τις πίσω πινακίδες κυκλοφορίας χαρακτηριστικά λυγισμένες, προκειμένου να χωρέσουν στο μικρό, ιαπωνικό πλαίσιο.
Αρχικά, αποτελούσαν την εναλλακτική στις Ευρωπαϊκές κατασκευές. Ήταν ο δύσκολος δρόμος να αποκτήσει κανείς γρήγορο «μικρό», καθώς δεν το έπαιρνες έτοιμο, αλλά απαιτούταν η μετατροπή από απλό σε turbo. Ίσως για αυτό το λόγο να διατήρησαν έναν cult χαρακτήρα, που συνοδεύεται από τον αέρα που αποπνέουν τα made in Japan αυτοκίνητα των προηγούμενων δεκαετιών.

Το μικρό, θυμωμένο 1300άρι Toyota, που θύμιζε εμφανισιακά το όχημα του γείτονα ή της θείας μας, κατάφερε με το «τσαγανό» του να κερδίσει το σεβασμό των φίλων της αυτοκίνησης. Ακόμα γυρίζουμε το κεφάλι μας στο άκουσμα της χαρακτηριστικής βαλβίδας ανακούφισης, και χαμογελάμε όταν βλέπουμε ένα Glanza ή GT Turbo να περνάει δίπλα μας, ανταλλάσσοντας παράλληλα ένα νεύμα αναγνώρισης με τον οδηγό του.