Στο δρόμο: Ένας πολύ ενδιαφέρων συνδυασμός

ε το Stonic κατά την οδήγηση: Ας ξεκινήσουμε από αυτά που έχουμε αρχίσει να συνηθίζουμε από την Kia: η θέση οδήγησης είναι πολύ και το τιμόνι βγαίνει πολύ έξω. Στα πρώτα χιλιόμετρα η ανάρτηση φάνηκε κάπως σφικτή πάνω στα αστικά «μπαλώματα» της ασφάλτου ωστόσο αυτό δεν επηρεάζει τελικά αρνητικά την άνεση η οποία παραμένει αξιόλογη ακόμα και πάνω από πλακόστρωτο καλντερίμι. Το βασικό είναι ότι οδηγείς ένας αυτοκίνητο με απόσταση 183 χλστ. από το έδαφος αλλά σε κανένα σημείο δεν εισπράττεις την αίσθηση ότι το κέντρο βάρους είναι πολύ ψηλά. Γενικά η Kia έχει δουλέψει πολύ στο θέμα «στήσιμο» και βγάζει πολύ περισσότερη αυτοπεποίθηση στον τομέα αυτό, κάτι που φαίνεται κι από το γεγονός ότι στην παρουσίαση είχαν ετοιμάσει...ολόκληρη πίστα δοκιμών, με ασκήσεις απότομης αλλαγής λωρίδας, αποφυγής εμποδίου και όλα αυτά σε κομπλέ πακέτο με βρεγμένο οδόστρωμα κλπ.. Οδηγώντας το Stonic στην κούρσα των δοκιμών, φάνηκε ότι οι κλίσεις είναι περιορισμένες και ότι η μάζα ελέγχεται πολύ καλά ακόμα και σε απότομους ελιγμούς. Το τιμόνι παραμένει πάντα ισορροπημένο στην ποσότητα υποβοήθησης, είναι σβέλτο σε απόκριση και με καλή πληροφόρηση. Η πλατφόρμα προέρχεται από το Rio ωστόσο έχει γίνει αρκετή δουλειά βελτίωσης στην ανάρτηση. Από πλευράς κινητήρων ο υπετροφοδοτούμενος 1.000άρης των 120 ίππων δείχνει ιδανικός. Έχει τράβηγμα, κέφι και μόνο –υποκειμενικό- αρνητικό ότι στο μαρσάρισμα ακούγεται ότι είναι τρικύλινδρος. Ο 1,6 ντίζελ των 110 ίππων δίνει περισσότερο πλούτο απόδοσης λόγω ροπής και κυβισμού ενώ ο ατμοσφαιρικός 1,4 των 100 ίππων έδειξε εξαιρετικά ισορροπημένος και δε θα εκπλαγούμε αν θα αποδειχθεί δημοφιλέστερος του Stonic, στην αγορά της χώρας μας τουλάχιστον.