autoagora.gr logo
TEST ΣΥΝΕΡΓΕΙΩΝ ΤΙΜΕΣ LEASING SHORT VIDEOS

Hyundai i20, με 4,8 λτ/100 χλμ, σας υπόσχεται πολλά κι απροβλημάτιστα χιλιόμετρα.

Το Fiat Panda αποδείχθηκε το λιγότερο απαιτητικό σε καύσιμο μιας και για κάθε 100 χλμ καταναλώνει μόλις 4,7 λτ.

4,9 λτ/100 χλμ για το Toyota Yaris, το οποίο εφοδιάζεται με έναν κινητήρα 1,4 λίτρων, 90 ίππων και 205 Nm ροπής.

Κατανάλωση: Πόσο καίει;

Διαβάστηκε από 44441 αναγνώστες

Η συχνότερη απορία που ξεστομίζει η πλειοψηφία των αγοραστών ενός αυτοκινήτου κι ειδικότερα ενός diesel. Εμείς κάναμε τις μετρήσεις και σας παραθέτουμε τα αποτελέσματα.


Ο λόγος για τον οποίο ξεχωρίζουν τα αυτοκίνητα με πετρελαιοκινητήρα είναι η χαμηλή κατανάλωση καυσίμου που διαθέτουν. Αυτό το χαρακτηριστικό άλλωστε είναι που κάνει τα diesel μοντέλα να ξεχωρίζουν στη σύγκριση με τα αντίστοιχα βενζινοκίνητα. 

Ούτε 5!
Τόσα λίτρα έκαψαν τα μοντέλα που ξεχώρισαν στη δοκιμή! Το μοναδικό μίνι της δοκιμής μας, το Fiat Panda το οποίο εξοπλίζεται με έναν κινητήρα 1,3 λίτρων απόδοσης 75 ίππων, αποδείχθηκε το λιγότερο απαιτητικό σε καύσιμο μιας και για κάθε 100 χλμ καταναλώνει μόλις 4,7 λτ. 
Στο ίδιο μοτίβο κινείται και το premium μικρό της Alfa Romeo, η MiTo, η οποία φιλοξενεί στο μηχανοστάσιο της, έναν πετρελαιοκινητήρα 1.248 κ.εκ., με απόδοση 85 ίππων στις 3.500 σ.α.λ. Η ιταλική φίρμα εξοπλίζει με το σύστημα D.N.A. (το σύστημα δυναμικής κατάστασης όπου με τα τρία διαφορετικά set up που διαθέτει, μεταβάλλει την οδηγική αίσθηση, επηρεάζοντας εν μέρει την οδική συμπεριφορά) και τις πετρελαιοκίνητες εκδόσεις τις. Έχοντας επιλέξει το set up Dynamic, η κατανάλωση πετρελαίου δεν ξεπέρασε σε καμία περίπτωση τα 4,8 λτ/100χλμ, νούμερο που αν μη τι άλλο για το χαρακτήρα του αυτοκινήτου είναι υπέρ του δέοντος ικανοποιητικό. Τρίτο κατά σειρά στον τομέα της κατανάλωσης έρχεται το μικρό κορεάτικο και ποιοτικό συνάμα Hyundai i20. Ο μικρός σε κυβισμό κινητήρας των 1.120 κ.εκ. καταφέρνει να συνδυάζει αξιοπρεπείς επιδόσεις χωρίς όμως το ρεζερβουάρ να αδειάζει σε χρόνο dt. Με 4,8 λτ/100 χλμ, σας υπόσχεται πολλά κι απροβλημάτιστα χιλιόμετρα. Στο ίδιο νούμερο κινήθηκε και η διαχρονική αξία στην κατηγορία των μικρών, Toyota Yaris, το οποίο εφοδιάζεται με έναν κινητήρα 1,4 λίτρων, 90 ίππων και 205 Nm ροπής. 

5 λίτρα και λίγο παραπάνω!
Σε γενικές γραμμές, τα αυτοκίνητα της δοκιμής μας είχαν καταναλώσεις πολύ κοντινές μεταξύ τους, με τις διαφορές να είναι μηδαμινές. Οι Γάλλοι της παρέας, το Peugeot 208 1.4 HDi και το φρέσκο Renault Clio 1.5 dCi «έκαψαν» ακριβώς τα ίδια, δηλαδή 5 λίτρα για κάθε 100 χλμ διανυθείσας απόστασης. Αυτό όμως που αξίζει να σημειωθεί είναι πως, το Renault Clio, παρότι είναι σβέλτο (μόλις 10,5 δλ για τα 0-100 χλμ/ώρα), δεν είναι απαιτητικό σε πετρέλαιο. 
Fabia, Aveo και Polo ακολουθούν κατά πόδας με καταναλώσεις 5,1 (για Fabia & Aveo) και 5,2 λτ/100 χλμ αντίστοιχα. 
Εξίσου αξιοσημείωτη είναι κι η κατανάλωση του CeeΆd που παρά τον αυξημένο κυβισμό των 1.582 κ.εκ., κατορθώνει να καίει μόλις 5,8 λτ/100 χλμ και με οδήγηση που μόνο συντηρητική δεν θα την χαρακτηρίζαμε!

Ο κοινός συλλέκτης (Common Rail)
O βασικός τρόπος ψεκασμού, ο οποίος έχει πλέον επικρατήσει στις περισσότερες σημερινές εφαρμογές των περισσότερων κατασκευαστών, είναι τα συστήματα Common Rail. Αποτελούνται από μια αντλία υψηλής πίεσης, η οποία διατηρεί σταθερή την πίεση σε έναν κεντρικό συλλέκτη (αγωγό), ο οποίος συνδέεται με το μπεκ κάθε κυλίνδρου. Τα ηλεκτρονικά φροντίζουν στη συνέχεια να δώσουν εντολή σε κάθε μπεκ ξεχωριστά, για να ψεκάσουν όσο χρειάζεται από το υπό πίεση καύσιμο που βρίσκεται στον κοινό συλλέκτη. Στην ουσία, σε αυτήν την εφαρμογή, ο έλεγχος ασκείται στους ψεκαστήρες και όχι στην αντλία. Το σημαντικότερο είναι ότι, τα προηγμένα ηλεκτρονικά μπορούν να επιτύχουν πολλαπλά σενάρια ψεκασμού (παλμικός ψεκασμός) ανάλογα με το φορτίο και τις εκάστοτε συνθήκες. Κατά συνέπεια, έχουμε αυστηρό και ακριβή έλεγχο της διαδικασίας καύσης ολόκληρης της λειτουργίας του κινητήρα, όσον αφορά στις επιδόσεις και στα καυσαέρια. Παράλληλα, τα μπεκ τώρα πλέον γίνονται πιο πολύπλοκα και ακριβά, ενώ η πίεση που μπορούν να ψεκάσουν αναμένεται να φθάσει τα 2.200 bar.

Πως λειτουργεί;
Στους κλασικούς κινητήρες βενζίνης που υπακούν στον κύκλο Otto, η ανάφλεξη του μίγματος γίνεται από το σπινθήρα που παράγεται από τα μπουζί. Αντίθετα στους τετράχρονους diesel, η ανάφλεξη του μίγματος γίνεται από την υψηλή θερμοκρασία του ήδη συμπιεσμένου αέρα, με την ανάμιξη του με το πετρέλαιο να λαμβάνει χώρα μέσα στο θάλαμο καύσης του κυλίνδρου. Στις παλαιότερες περιπτώσεις κινητήρων diesel χωρίς turbo, ο αέρας –στη φάση της συμπίεσης- συμπιέζεται από 30 έως 55 bar. Στα σημερινά σύνολα που πάνε πάντα πακέτο με turbo μεταβλητής γεωμετρίας (το οποίο δουλεύει πιο αποτελεσματικά σε χαμηλούς ρυθμούς περιστροφής), η πίεση κατά τη φάση της συμπίεσης μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 200 bar, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία να ανεβαίνει μέχρι περίπου τους 1250οC. Η θερμοκρασία αυτή είναι ο λόγος της αυτόματης ανάφλεξης με το πετρέλαιο που ψεκάζεται στους κυλίνδρους. Εκεί κρύβεται και το μεγάλο μυστικό των diesel, που εκμεταλλεύεται το υψηλά συμπιεσμένο καύσιμο μίγμα, το οποίο μεταφράζεται σε μεγαλύτερη πίεση των καυσαερίων, δίνοντας μεγαλύτερη πίεση στο κατέβασμα του πιστονιού, στοιχείο που προκαλεί την δεδομένη οικονομία καυσίμου.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ