Η θρυλική Evoluzione, Twin Spark κινητήρες και η 3.0 America

Την επόμενη χρονιά, η Alfa Romeo, προκειμένου να πάρει έγκριση για τη συμμετοχή στους αγώνες της κατηγορίας Group A, δημιούργησε τη θρυλική 75 Turbo Evoluzione. Οι κανονισμοί επέβαλλαν πως ο κυβισμός των κινητήρων έπρεπε να είναι 1.762, ενώ η 1.8 Turbo είχε 1.779cc. Έτσι, οι Ιταλοί μείωσαν τη διάμετρο κάθε κυλίνδρου κατά 0,4mm για να φτάσουν στο επιθυμητό νούμερο. Αυτό, έκανε ουσιαστικά τον κορμό του κινητήρα ισχυρότερο, και πιο ανθεκτικό σε βελτιώσεις. Η ιπποδύναμη των πολιτικών εκδόσεων παρέμεινε στα 155 άλογα, παρά την αύξηση της πίεσης στα 0,9 bar.

Όντας homologation special, το εξωτερικό της Alfa Romeo 75 Turbo Evoluzione άρμοζε σε πολεμικό, αγωνιστικό αυτοκίνητο. Έχοντας εξελιχθεί σε αεροδυναμική σύραγγα, διέθετε προφυλακτήρα με μεγάλα ανοίγματα που συνέβαλλαν στην ψύξη του κινητήρα, φαρδιά φτερά, κάτω από τα οποία βρίσκονταν οι εμβληματικές Campagnolo ζάντες 15 ιντσών. Πάνω από τα φουσκωμένα sideskirts βρισκόταν το λογότυπο «75 Evoluzione», που περνούσε το μήνυμα πως αυτή η «Alfa» δεν ήταν συνηθισμένη.
Συνολικά κατασκευάστηκαν μόλις 500 αντίτυπα αυτής της έκδοσης, όλα βαμμένα κατακόκκινα με ίδιας απόχρωσης ζάντες.



Το ίδιο έτος, το μοντέλο πέρασε τον Ατλαντικό και έφτασε στην Αμερική, όπου πωλούταν ως «Alfa Romeo Milano», και ξεχώριζε από λεπτομέρειες όπως οι μακρύτεροι προφυλακτήρες που διέθεταν ανακλαστήρες στα πλαϊνά και αποσβεστήρες στις βάσεις τους, προκειμένου να συμμορφώνονται με τους ομοσπονδιακούς κανονισμούς, ενισχύσεις στο καπό αλλά και μεγαλύτερο δοχείο καυσίμων, 67 λίτρων, που μείωνε τον ωφέλιμο χώρο αποσκευών. Διαθέσιμη μόνο με τον V6 κινητήρα, η Milano απέκτησε την έκδοση «Quadrifoglio Verde», η οποία είχε έναν τρίλιτρο V6 κινητήρα, απόδοσης 188 ίππων, αποκλειστικά για την αγορά της Αμερικής.

Στην Ευρώπη, ο κινητήρας 2000cc αναβαθμίστηκε και απέκτησε 2 μπουζί ανά κύλινδρο, ηλεκτρονικό ψεκασμό αλλά και μεταβλητό χρονισμό βαλβίδων, ανεβάζοντας την ιπποδύναμη στα 148 άλογα. Παρόλο που η περίφημη τεχνολογία Twin Spark χρησιμοποιήθηκε αρχικά στο πρωτότυπο Alfa Grand Prix του 1914, και ήταν γνώριμο στα αγωνιστικά της εταιρείας την δεκαετία του 1960, το 1987 ήταν η πρώτη φορά που είδαμε Twin Spark κινητήρα σε «πολιτικό» Alfa Romeo παραγωγής.



Το 1988, οι 1,6 και 1,8 εκδόσεις έγιναν καταλυτικές και με ηλεκτρονικό ψεκασμό, και το turbodiesel μοτέρ υπερκυβίστηκε από τα 2 στα 2,4 λίτρα. Εκτός αυτού, η τρίλιτρη V6 America έκανε την έλευσή της στην Γηραιά Ήπειρο. Όπως μαρτυρά το όνομα, το μοντέλο ήταν διαθέσιμο μόνο με αμερικάνικες προδιαγραφές, με τη διαφορά πως απουσίαζαν οι ανακλαστήρες στους προφυλακτήρες και οι ενισχύσεις στο καπό.

Το εξωτερικό της 75 υπέστη ένα ελαφρύ «φρεσκάρισμα». Η μάσκα εμπρός επανασχεδιάστηκε, τα φλας έγιναν φιμέ, ενώ τα πίσω φώτα απέκτησαν ένα ενιαίο κόκκινο χρώμα. Πλέον η 1.8 Turbo έκδοση μπορούσε να παραγγελθεί με πακέτο προδιαγραφών America, παραδόξως μόνο για την ευρωπαϊκή αγορά.
Οι τελευταίες αλλαγές έγιναν το 1990, όπου ο κινητήρας της 1.8 Turbo QV, με σήμα το θρυλικό τετράφυλλο τριφύλλι, απέδιδε 165 ίππους. Η κορυφαία έκδοση με τον τρίλιτρο V6 κινητήρα, επίσης με το πράσινο έμβλημα των γρήγορων Alfa Romeo, είχε σύστημα διαχείρισης καυσίμου Bosch Motronic και ισχύ 192PS. Έγινε γνωστή ως «Potenziata», ελληνιστί «ενισχυμένη».



Η θρυλική Alfa Romeo 75 συνέχισε να παράγεται έως το 1992, όπου και αντικαταστάθηκε από την 155. Οι εποχές άλλαξαν άρδην, και όσο η πισωκίνητη Ιταλίδα κατασκευαζόταν, η Alfa Romeo πέρασε στα χέρια της Fiat. Ο διάδοχος, είχε την κίνηση στους εμπρός τροχούς, και μοιραζόταν την ίδια πλατφόρμα με την Lancia Dedra και το Fiat Tempra.

H 75 ήταν το τελευταίο μοντέλο της εταιρείας που κυκλοφόρησε πριν την αλλαγή ιδιοκτησίας, ένας τίτλος που έχασε για λίγους μήνες η 164. Έτσι, η κομψή Μιλανέζα berlina, θεωρείται πλέον το «κύκνειο άσμα» της ανεξάρτητης Alfa Romeo, που αγαπήθηκε και αποτελεί ένα θρύλο μέχρι και σήμερα.