ΒΜW E90/E92/E93 M3: Η τελευταίο ατμοσφαιρικό ουρλιαχτό

Η επόμενη BMW M3 έκανε το ντεμπούτο της το 2007, με εσωτερικό κωδικό που πλέον ήταν ανάλογος του αμαξώματος. Οι coupe είχαν κωδικό E92, οι cabrio Ε93, ενώ το τετράθυρο αμάξωμα, που επέστρεψε μετά από αποχή μιας δεκαετίας, E90.
Εξωτερικά, οι μεγάλοι αεραγωγοί στον προφυλακτήρα, το φούσκωμα στο καπό, καθώς και ο πίσω προφυλακτήρας με τη μακρόστενη εξαγωγή αέρα και τις τέσσερις εξατμίσεις έκαναν τη M3 να ξεχωρίζει από το πλήθος. Ακολουθώντας την πρακτική της E46 M3 CSL, οι coupe εκδόσεις είχαν οροφή από ανθρακονήματα, προκειμένου να κρατηθεί χαμηλά το κέντρο βάρους. Παρόλο που οι απλές εκδόσεις της τετράπορτης Σειράς 3 είχαν διαφορετικό πρόβολο από τις coupe, στις M3 είχαν τον ίδιο σχεδιασμό.

Στον τομέα του κινητήρα, η BMW απέρριψε τα εξακύλινδρα μοτέρ για τα οποία ήταν φημισμένη, και χρησιμοποίησε ένα V8 4 λίτρων με κωδικό S65. Η ισχύς ήταν 420 ίπποι, και το κιβώτιο ήταν χειροκίνητο 6 σχέσεων ή 7αρι διπλού συμπλέκτη με ονομασία M-DCT.
Η επιτάχυνση 0-100 χλμ/ώρα ολοκληρωνόταν σε 4,8 δευτερόλεπτα (4,6 με το M-DCT), ενώ η τελική ταχύτητα, που ήταν περιορισμένη στα 250 χλμ/ώρα, με αφαίρεση του κόφτη γινόταν 305 χλμ/ώρα.
Οι εντυπωσιακοί αριθμοί, συνοδεύονταν από την ηχητική μελωδία του ατμοσφαιρικού V8 μοτέρ. Ο ήχος του συγκεκριμένου κινητήρα δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τους υπόλοιπους κινητήρες άλλων εταιρειών με αυτή τη διάταξη, συνεχίζοντας έτσι την παράδοση που θέλει τις M3 να έρχονται θυμωμένες ουρλιάζοντας από μακριά.



Η εταιρία δημιούργησε μία ακόμα πιο «καυτή» έκδοση, την M3 GTS, αποκλειστικά ως coupe. Το αμάξωμα ελαφρώθηκε κατά 136 κιλά, χάρη σε πολυκαρμπονικά παράθυρα, λεπτότερη κεντρική κονσόλα, ελαφρύτερες ταπετσαρίες και έλλειψη ηχομόνωσης και πίσω καθισμάτων, τοποθετήθηκε μία φτερούγα στο πορτ-μπαγκάζ και ένα spoiler στον εμπρός προφυλακτήρα, αμφότερα με διαφορετικές «σκάλες», ενώ η ανάρτηση ήταν ρυθμιζόμενη ως προς τη γωνία camber και το ύψος. Τα φρένα ήταν 6πίστονα εμπρός και 4πίστονα πίσω.
Ο κινητήρας της BMW M3 GTS είχε χωρητικότητα 4,4 λίτρα και απέδιδε 444 ίππους. Το κιβώτιο ταχυτήτων ήταν αποκλειστικά το M-DCT, και επιτάχυνε την σκληροπυρηνική BMW από 0 στα 100 χλμ/ώρα μέσα σε 4,4 δευτερόλεπτα.

Στο motorsport, το μοντέλο κέρδισε τον 24ωρο αγώνα του Nurburgring το 2010. Το 2012, 20 χρόνια μετά την απόσυρσή της, η BMW επέστρεψε στο DTM με την Ε92 M3 και κέρδισε τον τίτλο κατασκευαστών. Η BMW team Schnitzer κέρδισε τον τίτλο ομάδων, ενώ ο οδηγός Bruno Spengler κέρδισε το πρωτάθλημα οδηγών. Την τριπλή επιτυχία της BMW υπογράμμισε η νίκη στους 5 εκ των 10 αγώνων της σεζόν.
Στην απέναντι μεριά του Ατλαντικού, η Μ3 έτρεξε στην κατηγορία GT2 του American Le Mans Series (ALMS) όπου σημείωσε μεγάλη επιτυχία, με αποκορύφωμα το 2011, όπου κέρδισε τους τίτλους κατασκευαστών, ομάδων και οδηγών.

Η BMW M3 E90/E92/E93 ήταν η μόνη M3 παραγωγής που είχε V8 κινητήρα, και η τελευταία με ατμοσφαιρικό μοτέρ. Οι εποχές άλλαξαν, και το downsizing με τις τουρμπίνες έγινε η νόρμα. Το 2013 ήρθε το τέλος παραγωγής, με το επόμενο μοντέλο να ακολουθεί την παράδοση των καιρών.