Οι καιροί απαιτούν από τον χώρο του αυτοκινήτου να λύσει τα προβλήματα που ο ίδιος ο χώρος δημιουργεί: ενεργειακό αποτύπωμα και ρύπανση για αρχή
Αν πάρουμε ως δεδομένο ότι περνάμε μια εποχή που τα γενικά χαρακτηριστικά του κλίματος αλλάζουν και ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα είναι ο κύριος λόγος της αλλαγής αυτής, το θέμα δεν θέλει ιδιαίτερη σκέψη. Αν η ανθρωπότητα θέλει να διατηρήσει χωρίς περιορισμούς τις ελευθερίες που έχει κατακτήσει στον τομέα της μετακίνησης, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της με καινούργιο σκεπτικό και νέες τεχνολογίες.
Αυτό όπως όλοι παρατηρούμε γύρω μας, έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει. Σε νομοθετικό επίπεδο ας πούμε, η Ευρωπαϊκή Ένωση, για παράδειγμα, έχει θέσει στόχους για την αντικατάσταση των αυτοκινήτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης από ηλεκτρικά μοντέλα ως το 2050 – από το 2035 και μετά όλα τα νέα αυτοκίνητα που θα πωλούνται θα είναι ηλεκτρικά, οπότε παρέχει και κατάλληλα κίνητρα στους κατασκευαστές για να προβούν στη μετάβαση. Σε πολλές χώρες, όπως και στη δική μας, η αγορά ηλεκτρικού αυτοκινήτου και φορτιστή επιδοτείται. Η υιοθέτηση της ηλεκτροκίνησης είναι ένα από τα βήματα που γίνονται προς τη βιωσιμότητα, αλλά όχι το μοναδικό. Η παραγωγή της απαιτούμενης αυτής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές είναι επίσης σημαντική, όπως και η χρήση όσο το δυνατόν περισσότερων ανακυκλωμένων υλικών στα αυτοκίνητα. Ας δούμε όπως πιο συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς αντιμετωπίζουν οι εταιρείες του χώρου την ανάγκη για βιωσιμότητα.
Ηλεκτρισμός και κυκλική οικονομία
Η μετάβαση στον ηλεκτρισμό έχει κριθεί ως βασικός παράγοντας βιωσιμότητας – μέχρι να γίνει πλήρης βέβαια ίσως επικρατήσουν κάποιες «ενδιάμεσες» τεχνολογίες, όπως είναι τα υβριδικά αυτοκίνητα και τα συνθετικά καύσιμα. Η διείσδυση της ηλεκτροκίνησης είναι ήδη όμως τόσο μεγάλη, ώστε να έχουμε νέες σχετικά εταιρείες σαν την Tesla, που κατασκευάζει μόνο ηλεκτρικά μοντέλα, να ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει ακόμα και καθαρά ηλεκτρικό φορτηγάκι, το Cybertruck. Αλλά και οι παραδοσιακοί κατασκευαστές αυτοκινήτων το έχουν πάρει το μήνυμα: η Porsche, παρουσίασε την Taycan, το πρώτο της ηλεκτρικό μοντέλο, και ετοιμάζει και ένα ηλεκτρικό σπορ σκάφος θαλάσσης σε συνεργασία με το ναυπηγείο Frauscher. Η Nissan με το Leaf της έχει κάνει την ηλεκτροκίνηση προσιτή σε πολύ κόσμο, ενώ η Hyundai, όπως και η Toyota, επενδύουν και στην υδρογονοκίνηση -γνωρίζουμε εδώ και καιρό το ix35 Fuel Cell, ενώ η Toyota πρόσφατα ανακοίνωσε νέα στρατηγική για τα ηλεκτρικά και τα υδρογονοκίνητά της. Ηλεκτρισμός βέβαια σημαίνει μπαταρίες. Σε αυτά τα πλαίσια οι εταιρείες που κατασκευάζουν ηλεκτρικά μοντέλα, δηλαδή σχεδόν όλες, έχουν ανάγκη για αποδοτικότερες και καλύτερες μπαταρίες. Πρόσφατα η Ford και η General Motors πήραν χρηματοδότηση 3,9 εκατομμυρίων δολαρίων από την κυβέρνηση των ΗΠΑ για έρευνα πάνω σε 13 διαφορετικά προγράμματα μπαταριών.
Και δεν είναι μόνο η ποιότητα των μπαταριών και των αυτοκινήτων γενικά, είναι και τα υλικά κατασκευής τους. Οι εταιρείες πλέον προσπαθούν – και ζητούν και από τους προμηθευτές τους –να εφαρμόζουν ενός είδους κυκλική οικονομία στην παραγωγή των αυτοκινήτων, υπό την έννοια ότι τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή ενός αυτοκινήτου, μετά το τέλος ζωής του, να μπορούν να ανακυκλωθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν για το επόμενο αυτοκίνητο. Ο τομέας της ανακύκλωσης υλικών είναι ιδιαίτερα σημαντικός τόσο για τις μπαταρίες, που στην κατασκευή τους χρησιμοποιούνται αρκετά σπάνια υλικά, όσο και για άλλα εξαρτήματα, όπως οι καταλύτες π.χ. Και βέβαια για τα ελαστικά: οι μεγάλες εταιρείες προσπαθούν να ενσωματώσουν όσο μεγαλύτερο ποσοστό ανακυκλωμένων υλικών μπορούν στα προϊόντα τους.
H
Goodyear οραματιζόμενη ένα μέλλον βιώσιμης κινητικότητας, παρουσίασε το πρωτότυπο
ελαστικό reCharge για ηλεκτροκίνητα οχήματα, το οποίο διαθέτει πέλμα από 100% βιοδιασπώμενο υλικό, ενισχυμένο με ίνες εμπνευσμένες από μετάξι. Το βασικό χαρακτηριστικό του
ελαστικού recharge είναι ότι αναγεννιέται από μόνο του, καθώς όταν φθαρεί, ανανεώνεται απλά τοποθετώντας μια κάψουλα με το ίδιο υλικό στο κέντρο του ελαστικού. Ουσιαστικά καταργεί τις αλλαγές ελαστικού για το χρήστη– και συνεπώς λύνει το τεράστιο πρόβλημα της διαχείρισης των χρησιμοποιημένων ελαστικών. Οι προσαρμοσμένες, μεμονωμένες κάψουλες επιτρέπουν στο ελαστικό να προσαρμόζεται με την πάροδο του χρόνου στις κλιματικές συνθήκες, στην κατάσταση του οδοστρώματος κ.λ.π.
Οπότε το μηδενικό
ενεργειακό και
περιβαλλοντικό αποτύπωμα είναι το άγιο δισκοπότηρο της βιωσιμότητας. Και σίγουρα μπορεί να επιτευχθεί, αν κρίνουμε από τις εξελίξεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
