Κέρδισε χρήματα βάζοντας αέρα στα ελαστικά σου

«Πετάς» 400 ευρώ το χρόνο αν έχεις ξεφούσκωτα ελαστικά

Όσο περνάει ο καιρός, η πίεση του αέρα στο ελαστικό μειώνεται. Δεν είναι ανάγκη να έχετε ελαττωματική βαλβίδα, τρύπα στο ελαστικό ή πρόβλημα στη ζάντα για να συμβεί αυτό, καθώς η πίεση του αέρα επηρεάζεται άμεσα από τη θερμοκρασία.

Όταν ο αέρας είναι κρύος, είναι πιο πυκνός. Τις κρύες μέρες, επειδή ο αέρας μέσα στο ελαστικό έχει την ίδια θερμοκρασία με αυτή του περιβάλλοντος, αυτός συστέλλεται και καταλαμβάνει λιγότερο χώρο, με αποτέλεσμα η πίεση του ελαστικού να είναι χαμηλότερη από την πρέπουσα. Για κάθε αλλαγή θερμοκρασίας γύρω στους 5,5 βαθμούς Κελσίου, η πίεση μεταβάλλεται κατά 2%.

Εκτός αυτού, τα μόρια του αέρα εντός του ελαστικού έχουν τη δυνατότητα σιγά-σιγά να διαπερνούν τα τοιχώματα, μια διαδικασία που οι φυσικοί ονομάζουν «ώσμωση».
Σε διάστημα 1 μήνα, η πίεση μειώνεται κατά 1-3 PSI, αριθμός που ακούγεται μεν μικρός, αλλά συμβάλλει, σε συνδυασμό με τους άλλους παράγοντες, στο να οδηγούμε με ξεφούσκωτα ελαστικά.

Για αυτό το λόγο, συνιστούμε να ελέγχουμε τακτικά την πίεση των ελαστικών, ιδανικά κάθε 15 ημέρες. Για να γίνει σωστά ο έλεγχος, τα λάστιχα πρέπει να είναι κρύα, και να χρησιμοποιήσουμε το όργανο μέτρησης σε κάποιο πρατήριο καυσίμων. Μια διαφορά της τάξης των 7,2 PSI, ή 0,5 bar, δεν θα φανεί με το μάτι, ενώ αντιθέτως έχει αντίκτυπο στην κατανάλωση, η οποία αυξάνεται κατά 1,6 λίτρα/100 χλμ.
Αν υπολογίσουμε πως σε 1 χρόνο διανύουμε κατά μέσο όρο 12.000 χιλιόμετρα, «καίμε» σχεδόν 200 λίτρα, δηλαδή 4 ντεπόζιτα, παραπάνω. Σε χρήματα αυτό μεταφράζεται σε 400 ευρώ ανά έτος, 400 ευρώ που θα μπορούσαμε να έχουμε αποταμιεύσει αν απλά… ελέγχαμε την πίεση!

Με λίγο μικρότερη πίεση θες 3 μέτρα παραπάνω για να φρενάρεις

Εκτός από την κατανάλωση, η χαμηλότερη πίεση στο ελαστικό αυξάνει και την απόσταση φρεναρίσματος. Με τη «μικρή» διαφορά του 0,5 bar που αναφέραμε πριν, η οποία υπενθυμίζουμε πως δύσκολα γίνεται αντιληπτή με το μάτι, το αυτοκίνητο θα ακινητοποιηθεί από τα 100 χλμ/ώρα σε 3 μέτρα παραπάνω.

Παράλληλα, σε συνθήκες αυτοκινητοδρόμου με υψηλές ταχύτητες, το αυτοκίνητο γίνεται πιο ασταθές όταν έχει χαμηλότερη πίεση στα ελαστικά, ενώ το σύστημα διεύθυνσης είναι λιγότερο ακριβές.

Φθορά των ελαστικών και μειωμένη άνεση αν η πίεση είναι μεγαλύτερη

Τα ελαστικά είναι εξελιγμένα προκειμένου να λειτουργούν άριστα υπό συγκεκριμένη πίεση αέρα. Αν αυτή είναι μικρότερη, αλλά και υψηλότερη, τότε αρχίζουν τα προβλήματα.
Αν το ελαστικό έχει μεγαλύτερη πίεση αέρα, η επιφάνεια που έρχεται σε επαφή με το δρόμο μειώνεται, ενώ ταυτόχρονα η ποιότητα κύλισης χειροτερεύει, μιας και το ελαστικό γίνεται πιο άκαμπτο.

Το τελευταίο έχει ως αποτέλεσμα τους αυξημένους κραδασμούς στην καμπίνα του αυτοκινήτου, κάτι που έχει επίπτωση στην άνεση των επιβατών, αλλά και τις περισσότερες φθορές του ελαστικού, μιας και αυτό γίνεται πιο ευαίσθητο στις διάφορες κακοτεχνίες του δρόμου.



Η διαφορά πίεσης του μισού bar είναι αρκετή για να μειωθεί η διάρκεια ζωής των ελαστικών μας έως και κατά 8.000 χιλιόμετρα, αναλόγως της κατασκευής. Αν έχουμε πίεση κατά 0,5 bar μικρότερη του κανονικού, το πέλμα θα παρουσιάσει μεγαλύτερη φθορά στις άκρες του, ενώ αν η διαφορά είναι 0,5 bar προς τα επάνω, η φθορά γίνεται στο κέντρο του ελαστικού.

Αυτό βέβαια δεν έχει επίπτωση μόνο στην τσέπη μας, μιας και θα αλλάξουμε ελαστικά σχεδόν ένα χρόνο νωρίτερα, αλλά και στην ασφάλειά μας. Ας δούμε γιατί.

Με φθαρμένα ελαστικά σταματάς 30 μέτρα αργότερα στο βρεγμένο!

Με βάση μετρήσεις που έχουμε κάνει, η διαφορά στην απόσταση φρεναρίσματος που έχουμε με φθαρμένα ελαστικά είναι σοκαριστική. Πιο συγκεκριμένα, ένα αυτοκίνητο με σχεδόν καινούργια λάστιχα, με βάθος πέλματος 7 χιλιοστά, ακινητοποιείται από τα 100 χλμ/ώρα μέσα σε 36,2 μέτρα. Προχωρήσαμε σε αντικατάσταση των ελαστικών με άλλων παλαιότερων, τα οποία είχαν βάθος πέλματος 1,6 χιλιοστά, δηλαδή στο ελάχιστο νόμιμο όριο. Το αυτοκίνητο χρειάστηκε 9,6 μέτρα παραπάνω για να ακινητοποιηθεί από την ίδια ταχύτητα (45,8 μέτρα).
 
Η μέτρηση έγινε σε στεγνό δρόμο. Στο βρεγμένο η «ψαλίδα» αυξάνεται ακόμα περισσότερο, αφού η απόσταση ακινητοποίησης είναι 3 φορές μεγαλύτερη, και η διαφορά μεταξύ φρέσκων και φθαρμένων ελαστικών αγγίζει τα 30 μέτρα!
 
Ο κατασκευαστής του αυτοκινήτου αναγράφει τη σωστή πίεση των ελαστικών στο εγχειρίδιο χρήσης, καθώς και σε αυτοκόλλητο, συνήθως στο ντουλαπάκι του συνοδηγού ή στην πόρτα του οδηγού. Αν η πίεση είναι λανθασμένη, τόσο μικρότερη, όσο και μεγαλύτερη, οι συνέπειες φαίνονται στην τσέπη μας, λόγω κατανάλωσης καυσίμου και φθοράς ελαστικών, όσο και –χτυπάμε ξύλο- στην ασφάλειά μας.

Όσον αφορά για το πότε πρέπει να αλλάξουμε ελαστικά, θα συνιστούσαμε κάθε 40.000 χιλιόμετρα ή όταν το βάθος πέλματος είναι μικρότερο των 4 χιλιοστών. Ο νόμος ορίζει ως κατώτατο όριο τα 1,6 χιλιοστά, αλλά σε αυτή την κατάσταση το ελαστικό θεωρείται επικίνδυνο.

Οι παραπάνω «συνθήκες» ισχύουν στην περίπτωση που το όχημά μας κινείται κανονικά. Αν ένα αυτοκίνητο ή δίκυκλο είναι για χρόνια ακίνητο, τότε τα ελαστικά θα έχουν ξεραθεί και θα χρήζουν αλλαγής, ακόμα και αν αυτά έχουν πολύ «ψωμί» ακόμα.

Για να μην αυξάνεται χωρίς λόγο η κατανάλωση, και προκειμένου να προλάβουμε πρόωρες φθορές, ας ελέγχουμε την πίεση των ελαστικών κάθε δυο εβδομάδες. Εξάλλου, δεν κοστίζει τίποτα.
 
«Καις» 400 ευρώ παραπάνω το χρόνο αν έχεις 0,5 bar χαμηλότερη πίεση, η οποία δεν φαίνεται με το μάτι.
Σημαντικό, φρενάρεις και 3 μέτρα αργότερα, ενώ τα φθείρεις στις άκρες τους!
Με παραπάνω πίεση, φθείρεται το κέντρο του ελαστικού, ενώ λες «αντίο» στην άνεση.
Φθαρμένα ελαστικά = 10 μέτρα παραπάνω για να φρενάρεις στο στεγνό, 30 στο βρεγμένο!
Εσύ έχεις την πίεση που ορίζει ο κατασκευαστής, ή έχεις βρει καλύτερη «συνταγή»;

Διαβάστε ακόμα