Ποια είναι η μόδα που πρωτοφορέθηκε στην Ιαπωνία και αργότερα στην Ευρώπη, και γιατί δεν θα πρέπει να την ακολουθήσουμε? Πόσο αλλάζει η συμπεριφορά στο αυτοκίνητο και ποιοι οι κίνδυνοι που θα αντιμετωπίσουμε?
To tire stretch ξεκίνησε σαν μόδα από την Ιαπωνία (γνωστό σαν Hipari style) αλλά και τις χώρες της κεντρικής Ευρώπης όπως η Γερμανία και το Βέλγιο, όπου οι αυστηροί νόμοι απαγόρευαν να εξέχει το λάστιχο από τα φτερά. Έτσι, οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων προκειμένου να πετύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, έβαζαν δυσανάλογα φαρδιές ζάντες στα οχήματά τους, τα «έπρηζαν» αλλά το λάστιχο δεν εξείχε από τα φτερά και έτσι το αυτοκίνητο παρέμενε νόμιμο αλλά είχε το «bad boy» στυλ που ήθελε ο ιδιοκτήτης του.
Ένας ακόμα λόγος που διαδόθηκε το tire stretching είναι επειδή τα ελαστικά που κανονικά θα έπρεπε να μπουν σε τόσο φαρδιές ζάντες είναι πανάκριβα και δεν συμφέρει ειδικά αν ασχοληθείς με την πλαγιολίσθηση, και δεν είναι και πολύ εύκολο να τα βρεις μεταχειρισμένα.. Για παράδειγμα, ρωτήστε την τιμή για μια διάσταση 225/45/15 και συγκρίνετέ τη με την τιμή ενός 195/50 ελαστικού. Η διαφορά είναι τεράστια, κι έτσι όσοι ήθελαν να αλλάξουν την εικόνα του αυτοκινήτου τους, χωρίς να ξοδέψουν πολλά λεφτά, προσχωρούσαν στην «επικίνδυνη» αυτή μόδα.
Πως γίνεται το Tire Stretching
Η συγκεκριμένη μόδα έχει γίνει πολύ γνωστή τα τελευταία χρόνια και δεν είναι λίγα τα περιστατικά που συναντάμε στους δρόμους μας. Αν εξαιρέσουμε τα αυτοκίνητα αγωνιστικού χαρακτήρα που έχουν συγκεκριμένους λόγους που διαμορφώνουν έτσι τα ελαστικά τους (και θα αναλύσουμε παρακάτω), υπάρχουν και κάποια premium αυτοκίνητα που υιοθετούν αυτή την μόδα, με τις τεράστιες ζάντες και τα ξεχειλωμένα ελαστικά, πράγμα που σίγουρα έχετε συναντήσει κάπου δίπλα σας στον δρόμο.
Η διαδικασία του tire stretching δεν είναι και ιδιαίτερα εύκολη να πραγματοποιηθεί. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η διαδικασία φουσκώματος των ελαστικών αυτών επάνω στις ζάντες. Στο βουλκανιζατέρ, σίγουρα δεν θα σας αντιμετωπίσουν με μεγάλη χαρά, καθώς θα σας υποδείξουν πως είναι μια δύσκολη αλλά και επικίνδυνη διαδικασία. Τα ελαστικά δεν φουσκώνουν καθόλου εύκολα και χρησιμοποιούνται διάφορες πατέντες, με σαμπρέλες αλλά και αέρια που πυροδοτούνται για μια «mini» έκρηξη ώστε τα πλαϊνά του ελαστικού να κολλήσουν στη ζάντα και να μπορεί να φουσκωθεί…
Επιπτώσεις
Τι γίνεται όμως με ένα ελαστικό που είναι stretched σε μια ζάντα?
Καταρχάς να αναφέρουμε πως η πρόσφυση του αυτοκινήτου αλλάζει κατά 100%, και δεν είναι και πολύ απλό να καταλάβεις την συμπεριφορά του ελαστικού. Το σίγουρο είναι ότι βελτιώνεται κατά πολύ η ακαμψία του ελαστικού και δεν «μαγουλιάζει». Σε καταστάσεις πλαγιολίσθησης, όπου υπάρχουν πολύ απότομες μεταφορές βάρους, βελτιώνει πολύ την αίσθηση στιβαρότητας του αυτοκινήτου αλλά και την ακρίβεια στους χειρισμούς. Σε πολύ απότομες μεταφορές βάρους, τα πλαϊνά του ελαστικού «υποφέρουν» και ένα stretched ελαστικό συμπεριφέρεται πολύ καλύτερα, ειδικά σε αυτοκίνητο που έχει μηδενικό κάμπερ πίσω. Σε ένα αυτοκίνητο που κάνει μια φυσιολογική διαδρομή στους δρόμους της πόλης, θα χάσει την πρόσφυση του και τότε οι πιθανότητες ατυχήματος είναι πολύ σοβαρές..
Τα stretched ελαστικά θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον 40psi αέρα για να μην υπάρχει η πιθανότητα να ξεζαντάρει κάποιο ελαστικό, αλλά όπως είναι κατανοητό, τα 40psi είναι μια υψηλή πίεση που μειώνει έντονα την πρόσφυση.
Όπως κατανοείς και μόνος σου, η μόδα αυτή δεν είναι και ιδιαίτερα ευχάριστη ούτε για τα ελαστικά σου, αλλά ούτε και για εσένα τον ίδιο. Μια μικρή υπερβολή μπορεί να σε φέρει μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις και προφανώς κάποιο ατύχημα.
