Αν το diesel ρυπαίνει το κόψαμε, να γίνει το ίδιο και με τα λάστιχα;

Αν το diesel ρυπαίνει & το κόψαμε, να γίνει το ίδιο και με τα λάστιχα;

Το πρόβλημα με το diesel δεν σταμάτησε την αύξηση των μικροσωματιδίων

Το πρόβλημα της ρύπανσης είναι διπλό. Βλέπεις στα αέρια της εξάτμισης περιλαμβάνονται ένα σωρό χημικά. Από τη μία έχουμε τον πλανήτη, την υπερθέρμανση του εξαιτίας του διοξειδίου του άνθρακα, και από την άλλη την υγεία μας, λόγω όλων των άλλων.
 
Όσο το διοξείδιο έκλεβε την παράσταση, τότε που τα τέλη κυκλοφορίας άρχισαν να υπολογίζονται με βάση τα γραμμάρια CO2, το ντίζελ ήταν η καλύτερη λύση. Όταν η VW βρήκε τρόπο να κάνει τα μοτέρ της να αποδίδουν όσο τα άλλα, αλλά στην διαδικασία αυτή ανέβασε της εκπομπές NOx και μικροσωματιδίων μέχρι και 700 φορές πάνω από το όριο, φάνηκε πως το ντίζελ ίσως να μην είναι το μάννα εξ ουρανού.
 
Όμως παρότι τα ντίζελ αυτοκίνητα μειώθηκαν, το πρόβλημα δεν λύθηκε. Το πρόβλημα της ρύπανσης ΝOx και μικροσωματιδίων παραμένει. Δε μιλάμε για χώρες όπως η Ελλάδα που ακόμη καίει πετρέλαιο θέρμανσης, και έτσι το πρόβλημα είναι όπως ήταν και τη δεκαετία του 70. Αλλά σε χώρες που η αγορά του ντίζελ έπεσε στο 10% από το 70%, και οι καυστήρες τους έχουν να δουν πετρέλαιο από το 1980, τα μικροσωματίδια αυξάνονται. Γιατί;

Τα λάστιχα είναι η μεγαλύτερη πηγή μικροσωματιδίων

Γιατί η μεγαλύτερη πηγή μικροσωματιδίων είναι τα λάστιχα. Η φθορά τους με τα SUV έχει αυξηθεί κατακόρυφα, που σημαίνει πως πλέον χρησιμοποιούμε πολύ περισσότερα από πριν, που τα αυτοκίνητα ήταν ελαφρύτερα. Ακόμη χειρότερα, η αγορά έχει γεμίσει με λάστιχα που φθείρονται ούτως ή άλλως πιο γρήγορα, αφού κάνουν χρήση φθηνότερων υλικών, και η ανάγκη για φθηνότερα ελαστικά έχει αυξηθεί την τελευταία δεκαετία λόγω κρίσης και Covid.
 
Τα ελαστικά, τα υλικά τους, και το πόσο γρήγορα φθείρονται, δεν ελέγχονται από καμία νομοθεσία, που σημαίνει πως πέρα από την καταναλωτική συνείδηση, και τη συνείδηση των κατασκευαστών, δεν υπάρχει κανένας φραγμός. Είναι όμως λύση το να θεσμοθετηθούν όρια;
 
Αυτή τη στιγμή, με τα βαρύτερα αυτοκίνητα, και με τα ηλεκτρικά να είναι ακόμη πιο βαριά, το πρόβλημα μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Το ντίζελ μπροστά στα ελαστικά είναι «αγνό παρθένο μαλλί» σε ότι έχει να κάνει με τα μικροσωματίδια. Αν και δεν υπάρχει έρευνα που να ξεχωρίζει τις μάρκες και τα μοντέλα των ελαστικών ως προς το πιο ρυπαίνει περισσότερο, ή πιο έχει τα πιο επικίνδυνα συστατικά στη σύνθεσή του, γενικά τα φθηνότερα λάστιχα, έχουν πιο γρήγορη φθορά.
 
Τι θα γίνει λοιπόν; Αν θεσμοθετηθούν οι ρύποι λόγω ελαστικών, θα ελέγχονται τα υλικά, και θα ελέγχεται και η ταχύτητα φθοράς. Είναι όμως αυτή η λύση; Εσείς έχετε σκεφτεί ποτέ αυτό το πρόβλημα; Και τελικά είστε διατεθειμένοι να πάρετε πιο ακριβά λάστιχα λόγω ρύπων; Τι λέτε;