Η ταυτότητα του ελαστικού

Με βάσει τις επιταγές της Ε.Ε., από το 2012 όλα τα ελαστικά διαθέτουν μία ετικέτα η οποία και εξηγεί στον καταναλωτή, 3 συγκεκριμένες ιδιότητες του εκάστοτε ελαστικού:
Την κατανάλωση καυσίμου, το φρενάρισμα σε βρεγμένο έδαφος και το θόρυβο κύλισης.
 
Η κατανάλωση καυσίμου χωρίζεται σε 6 κατηγορίες (A-G). Η αντίσταση κύλισης των ελαστικών σας δημιουργεί σημαντική κατανάλωση και η παραπάνω ταξινόμηση επιτρέπει να εκτιμηθεί η εξοικονόμηση καυσίμου που επιτυγχάνεται ανά 100 χλμ σε σύγκριση με την κατηγορία του κωδικού Α. Στην κατανάλωση, η διαφορά -για παράδειγμα- της κατηγορίας C από την κατηγορία B «μεταφράζεται» σε μικρότερη κατανάλωση της τάξης του 2,5 με 4,5% για τα αυτοκίνητα και του 5 με 8% για τα φορτηγά.
 
Το φρενάρισμα σε βρεγμένο έδαφος έχει 5 κατηγορίες (A- F), οι οποίες και εκτιμούν την ικανότητα πέδησης του ελαστικού. Όσο πιο γρήγορα σταματά το ελαστικό, τόσο καλύτερη είναι η κατηγορία.Στο φρενάρισμα, η δοκιμή έχει γίνει με εκτέλεση επείγουσας πέδησης στα 80 χλμ/ώρα και με βάση την Α, η διαφορά κάθε κατηγορίας είναι περίπου στα 2,6 μέτρα επιπλέον.
 
Ο θόρυβος κύλισης είναι ο καταμετρηθείς θόρυβος ενός αυτοκινήτου που τρέχει με 80 km/h μέσω μικροφώνου που τοποθετήθηκε στα 7,5 μέτρα από την πίστα.Στο θόρυβο, η μέτρηση γίνεται σε dB (decibel) και το ισχύον όριο για τα επιβατικά οχήματα είναι στα 74 dB, με την ετικέτα να έχει 3 κατηγορίες (ιδεόγραμμα με 3 «κύματα»), η διαφορά μεταξύ των οποίων είναι +/-3 και πάνω ή κάτω dB.